Όταν εγώ ήμουνα φοιτήτρια δισκία τα ήξερα, άντε και δίσκους. Υπόστρωμα, substrate αγγλιστί, ήξερα ότι έιναι τα διάφορα υλικά, όπως το πυρίτιο και διάφορες ενώσεις του γαλλίου, του ινδίου κλπ που χρησιμοποιούνται σα βάση για να φτιάξουμε τα δισκία που πάνω τους εκτυπώνονται τα κυκλώματα που μετά τα κόβουμε σε πλακίδια (dies). Όταν τα πλακίδια τα βάζουμε σε κυκλώματα, και τα συνδέουμε με νήματα κλπ τα λέμε τσιπάκια.
Δεδομένου ότι τα δισκία που ήξερα ήταν διαμέτρού 8-9 εκατοστών, δισκία ήταν. Αλλά πλέον η τάση είναι για όλο και μεγαλύτερα, και νομίζω πλέον τα 30 εκατοστά είναι στάνταρ και πάμε για 45. Μέγεθος δίσκου γραμμοφώνου σε λίγο.
Αλλά από ένα σημειο και μετά δεν χρησιμοποίησα ξανά ελληνικά για να μιλήσω για αυτά, δεν ξέρω αν έχει αλλάξει κάτι στην ελληνική ορολογία. Ούτε ξέρω πώς λέγεται στα ελληνικά το μέρος που φτιάχνονται οι δισκοι, γιατί μόνο εκτός Ελλάδας έχω κάνει τη διαδικασία (foundry αγγλιστί, αλλά δεν ξέρω αν τα λέει κανένας χυτήρια στην Ελλάδα).
Γκοφρέτα είναι μόνο η Σοκοφρέτα