Excluded for who she includes

[skol]

Το σχετικό ρητό το έφερε πρόσφατα στην επικαιρότητα η Μελίσα Μπαρέρα:
At the end of the day, I'd rather be excluded for who I include than be included for who I exclude.

Στον ηλεκτρονικό τύπο εμφανίζεται κακομεταφρασμένο κτγμ σε διάφορες εκδοχές. Να ένα παράδειγμα:
Προτιμώ να με αποκλείουν για το ποιον συμπεριλαμβάνω, παρά να με συμπεριλαμβάνουν για το ποιον αποκλείω.

Εγώ θα το προτιμούσα με το «αποδέχομαι» στη θέση του «συμπεριλαμβάνω», κάπως έτσι δηλαδή:
Καλύτερα να με αποκλείουν για αυτούς που αποδέχομαι παρά να με αποδέχονται για αυτούς που αποκλείω.
Εσείς τι λέτε;

 

[m_a_a_]

Καλύτερα να τρώω πόρτα γι' αυτούς που 'χω φίλέψει, παρά να με φιλεύουν για τις πόρτες που 'χω δώσει...

 

[daeman]

Καλύτερα να με διώχνουνε γιατί δεν θέλω να διώξω
παρά να μη με διώχνουνε γιατί θέλουν να διώξω.

 

[pontios]

Καλύτερα να με περιφρονουν για τον πιοον εκτιμω, παρά να με εκτιμούν για το ποιον περιφρονω;
(might be stretching it a bit?)

 

[m_a_a_]

Καλύτερα να ενταχθώ με τους αποκλεισμένους παρά να τους αποκλείω παρέα μ' ενταγμένους...

 

[skol]

Ωραίες προτάσεις, σας ευχαριστώ! Κινηθήκατε αρκετά ελεύθερα έχω να πω

 

[Duke_of_Waltham]

«Σε τελική ανάλυση, καλύτερα να με απορρίπτουν για το ποιους αποδέχομαι, παρά να με αποδέχονται για το ποιους απορρίπτω».

Πιο πιστή απόδοση αυτή;

 

[skol]

«Σε τελική ανάλυση, καλύτερα να με απορρίπτουν για το ποιους αποδέχομαι, παρά να με αποδέχονται για το ποιους απορρίπτω».

Πιο πιστή απόδοση αυτή;

Νομίζω ότι το "απορρίπτω" είναι όντως καλύτερο από το "αποκλείω", όχι γιατί είναι πιο πιστό στο exclude αλλά κάνει καλύτερη αντίθεση με το "αποδέχομαι". Προτιμάς όμως όντως το "για το ποιους" από το "για αυτούς που"; καταλαβαίνεις κάποια διαφορά;

 

[m_a_a_]

Προτιμάς όμως όντως το "για το ποιους" από το "για αυτούς που"; καταλαβαίνεις κάποια διαφορά;

Εγώ θα κάνω μια απόπειρα να απαντήσω, κι ας μην απευθυνόταν σε μένα το ερώτημα - κι αν τα κάνω σαλάτα, σφυρίχτε μου μία να το κόψω...

• Καλύτερα να με απορρίπτουν για αυτούς που αποδέχομαι, παρά να με αποδέχονται για αυτούς που απορρίπτω

Εδώ είναι ξεκάθαρο, θαρρώ, ότι κριτήριο απόρριψης ή αποδοχής της Μελίσα, είναι τα πρόσωπα που η ίδια, με τη σειρά της, αποδέχεται ή απορρίπτει, αντίστοιχα.

• Καλύτερα να με απορρίπτουν για το ποιους αποδέχομαι, παρά να με αποδέχονται για το ποιους απορρίπτω

Εδώ χωράει δυνητικά κι η ανάγνωση ότι κριτήριο απόρριψης ή αποδοχής της Μελίσα δεν είναι σώνει και ντε τα πρόσωπα αυτά καθαυτά, αλλά τα κριτήρια διαλογής προσώπων που η ίδια, με τη σειρά της, εφαρμόζει... Οι 'απορρίπτοντες', δηλαδή, δεν της λένε σώνει και ντε «αυτός κι αυτός απορρίπτονται», αλλά «σε θέλουμε να ξέρεις ν' απορρίπτεις κόσμο»... Μου ηχεί κάπως πιο διπλωματικό...

Βέβαια, αυτή η ανάγνωση καθίσταται δυνατή χάρη στο γεγονός ότι η ερωτηματική πρόταση «ποιους αποδέχομαι/απορρίπτω» είναι έναρθρη, και κάπως σαν να ουσιαστικοποιείται ολόκληρη... (Συμπαθάτε με αν τυχόν η ορολογία που χρησιμοποιώ είναι εν μέρει έστω αδόκιμη.) Το αγγλικό πρωτότυπο, ωστόσο, πέφτει κάπου στη μέση, οπότε η όλη διαφοροποίηση, ακόμα κι αν τη δεχτούμε, μού φαίνεται ασήμαντη, γιατί δεν υφίσταται εξαρχής - σαν να προκύπτει στην πορεία μετάφραση...

 

[Duke_of_Waltham]

Νομίζω ότι το "απορρίπτω" είναι όντως καλύτερο από το "αποκλείω", όχι γιατί είναι πιο πιστό στο exclude αλλά κάνει καλύτερη αντίθεση με το "αποδέχομαι".

Παράλληλα, συνηθίζουμε να αποκλείουμε κάποιον από κάτι, και χωρίς το «από κάτι» δεν μου ακουγόταν καλά· έφερνε περισσότερο σε ενδεχόμενο που αρνιόμουν να δεχτώ ότι θα συμβεί. Το «απορρίπτω» στέκεται καλύτερα μόνο του. Συν ότι μου άρεσε το κοινό «απο-», που διατηρεί κάπως τη ρίμα των «-clude».

Προτιμάς όμως όντως το "για το ποιους" από το "για αυτούς που"; καταλαβαίνεις κάποια διαφορά;

Το προτιμώ, ναι. Αφ' ενός το «για αυτούς» μου καθόταν κάπως στραβά, ίσως επειδή έχει και τη σημασία «για χάρη αυτών», «προς εξυπηρέτηση αυτών».

Αφ' ετέρου είναι αυτό που γράφει ο m_a_a_: ήθελα να δώσω έμφαση στο γενικό του πράγματος, στο ότι απορρίπτω έναν τύπο ανθρώπου, παρά στα πρόσωπα που έτυχε να πέσουν θύμα αυτής μου της τάσης. Ίσως αν το πρωτότυπο ήταν «I'd rather be excluded for those I include», να άφηνε πιο έντονη την εντύπωση των προσώπων, αν και η διαφορά είναι τόσο λεπτή που ενδεχομένως να υπάρχει μόνο στη φαντασία μου.

 

[pontios]

Η δυσκολία εδώ είναι ότι υπάρχει μια λεπτή διαφορά στο νόημα μεταξύ αποδέχομαι στα Ελληνικά και include στα Αγγλικά.

Το αποδέχομαι : Νομίζω υπονοεί μια συνειδητή επιλογή να προσαρμόσουμε ή να μειώσουμε τις προσδοκίες μας προκειμένου να αποδεχόμαστε/αποδεχτούμε άτομα που μπορεί να θεωρούμε διαφορετικά απο εμάς (κατώτερα μας, κτλ). Υπάρχει η ανάγκη ενός βαθμού προσαρμογής στη νοοτροπία μας.

Το "Include": και συνεπώς η συμπερηληπτικοτητα (inclusivity), νομιζω, είναι στην φύση μάς, η ιδιοτητα να μην αποκλείουμε άτομα με βάση ορισμένα κριτήρια, να "συμπεριλαμβανομαι" ένα ευρύ φάσμα ατόμων χωρίς να κάνουμε συνειδητες προσαρμογές. Ειναι και πρακτική.

 

[m_a_a_]

[Ένα λίγο οφ-τόπικ και κάπως πεσιμιστικό...]

Το "Include" και συνεπώς η συμπερηληπτικοτητα (inclusivity), νομιζω, είναι στην φύση μάς

Is it, really? 'Cause it doesn't seem effortless at all... On the contrary, it seems to take a whole lotta introspection and dispute and legislation and what-not to achieve it... Bias is what seems to lie in our nature... Perhaps the conceivable difference between accept and include is that include entails a certain inner effort in order to finally come to terms with the fact that it (including) is the right thing to do, whereas accept is just a matter of conduct... But at the end of the day, both inclusion and acceptance are validated "on the face of it", without any actual knowledge of what's really going on inside the accepting/including party's mind...

 

[pontios]

I agree with what you wrote.

What I meant was ..

With "include/inclusivity" you're already past the stage of accepting people and you're now looking for ways to foster an inclusive and welcoming environment for everyone.
You're proactively supporting people and making them feel valued and you're treating them as equals.
This is the person you've become or decided to become - inclusive ... and it's now second nature to you.
This is what I meant by "it's in your nature."

So, all the heavy lifting and introspection has already taken place as far as accepting, tolerating and judging people is concerned.
Your biases and preconceptions have been put aside.