Παραθέματα

[nickel]

Συχνά παραθέτουμε στα μηνύματά μας αποσπάσματα ή και ολόκληρα τα κείμενα από άλλες σελίδες, άρθρα εφημερίδων, βιβλία κ.λπ. Θα έπρεπε κάποια στιγμή να ασχοληθούμε με τις νομικές διαστάσεις αυτής της υπόθεσης — θα είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε πώς φερόμαστε σ' αυτά τα κείμενα και πώς θα θέλαμε να φέρονται στα δικά μας.

Εγώ, πάντως, ξεκινώ το νήμα για να αναφερθώ σε κάτι πρακτικό. Όταν εγώ παραθέτω μια μεγάλη παράγραφο ή και ακόμα μεγαλύτερο απόσπασμα ενός κειμένου,
(α) το χώνω παραμέσα (με την εντολή για indent

) και
(β) του αλλάζω το χρώμα σε ένα διακριτικό Navy Blue.

Το πλεονέκτημα αυτής της προσέγγισης σε σχέση με το να τα κάνω όλα πλάγια είναι ότι (α) το παράθεμα ξεχωρίζει και (β) δεν προδίδει τα πλάγια του πρωτότυπου κειμένου. Όταν κάνουμε παράθεση ενός κειμένου με πλάγια, θα πρέπει κανονικά να ορθώσουμε τα πλάγια του πρωτοτύπου.

 

[azimuthios]

Διδάσκοντας στους φοιτητές πώς να κάνουν εργασία αντιμετώπισα διάφορα τέτοια προβλήματα παράθεσης κειμένων ή στίχων ή απόψεων άλλων.

Όπως θα ξέρετε όλοι υπάρχουν διάφορες σχολές και προτάσεις όσον αφορά στους κανόνες συγγραφής εργασιών, άρθρων, διατριβών κλπ. Το Σικάγο, το MLA και άλλες.

Θα συμφωνήσω με τον νίκελ: το (α) πρέπει να γίνεται πάντα όταν το κείμενο που παραθέτουμε ξεπερνάει τις τρεις γραμμές. Όταν δεν τις ξεπερνάει, το κείμενο μπορεί να παρατεθεί μέσα στο δικό μας κείμενο, αρκεί να περικλείεται μέσα σε εισαγωγικά.

Θα διαφωνήσω μόνο στο χρώμα. Το χρώμα πρέπει να παραμείνει μαύρο, αλλά η συνήθης πρακτική είναι να μικραίνουν τα γράμματα και να γίνονται 11άρια. Οπότε, σε συνδυασμό και με το (α) και με το γεγονός ότι αφήνουμε μια σειρά πριν και μια σειρά μετά, η παράγραφος που παραθέτουμε γίνεται κάλλιστα ευδιάκριτη.

Όσο για τα πλάγια είναι μια ιστορία μπερδεμένη για τους Έλληνες. Με πλάγια γράμματα γράφονται μόνο οι τίτλοι βιβλίων, συλλογών, μυθιστορημάτων κλπ. Αντίθετα μέσα σε εισαγωγικά πρέπει πάντα να μπαίνουν οι τίτλοι ποιημάτων, άρθρων, διηγημάτων και όλων των μικρών γραπτών που δεν στέκονται αυτόνομα, αλλά συνήθως εντάσσονται μέσα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, όπως είναι η ποιητική συλλογή, η συλλογή διηγημάτων, η εφημερίδα, το περιοδικό.
Παράδειγμα: Ελευθεροτυπία
"Με αυγά επιτέθηκαν αντεξουσιαστές στη Σώτη Τριανταφύλλου" του Πελοπίδα Γουοναμπίδη

 

[nickel]

Ομολογώ ότι η προσέγγισή μου δεν βασίστηκε στις διάφορες προδιαγραφές για εργασίες. Απλώς από εκείνες εμπνεύστηκα για το κείμενο σε εσοχή. Το χρώμα είναι μια δική μου πινελιά και κάνει μόνο αισθητική διαφορά. Παράκληση: όχι μικρότερα (ή μεγαλύτερα) στοιχεία εδώ.

Αυτά είναι απλά και βοηθάνε πολύ. Ωστόσο, η σωστή υποστήριξη πλάγιων και μαύρων χαρακτήρων σε φόρουμ δεν είναι κάτι που ζητάς εύκολα. Αποκλειστικά για μερακλήδες.

 

[azimuthios]

Αααααα, σόρυ. Για το φόρουμ μιλούσες; Εγώ νόμιζα ότι μιλούσες γενικά για το πώς γράφουμε και παραθέτουμε σωστά...

 

[nickel]

Εκνευρίστηκα διαβάζοντας ένα άρθρο στο protagon.gr βλέποντας τα παραθέματα γραμμένα με πλάγια γράμματα. Δεν χρειάζονται. Αρκούν τα εισαγωγικά για να φανεί ότι πρόκειται για παράθεμα.

Και προσοχή: Αν σε ελληνικό κείμενο, ιδίως νομικό, βρούμε παραθέματα σε πλάγια, δεν τα αφήνουμε σε πλάγια γραφή στο μεταφρασμένο κείμενο. Δεν έχει κανένα ιδιαίτερο νόημα / ρόλο στα ελληνικά, δεν χρειάζεται να απορεί ο αγγλόφωνος αναγνώστης τι γυρεύουν στο δικό του κείμενο.

 

[Zazula]

Και προσοχή: Αν σε ελληνικό κείμενο, ιδίως νομικό, βρούμε παραθέματα σε πλάγια, δεν τα αφήνουμε σε πλάγια γραφή στο μεταφρασμένο κείμενο. Δεν έχει κανένα ιδιαίτερο νόημα / ρόλο στα ελληνικά, δεν χρειάζεται να απορεί ο αγγλόφωνος αναγνώστης τι γυρεύουν στο δικό του κείμενο.

Μια σύμβαση που ακολουθούμε στις ενδικοφανείς προσφυγές είναι ότι τα παραθέματα με πλάγια είναι από νομοθεσία, νομολογία κ.ά. κανονιστικά κείμενα.