Να το διευκρινίσουμε, από άποψη φυσικής και γλωσσική:
Η αντήχηση (ή απόηχος· ενίσχυση και επιμήκυνση διάρκειας του ήχου λόγω ανάκλασης, αλλά χωρίς διακριτή επανάληψη /
reverberation,
resonance) συμβαίνει και σε λιγότερα από 17 μέτρα.
Ενώ η ηχώ (ή αντίλαλος), δηλαδή η διακριτή επανάληψη του αρχικού ήχου, απαιτεί 17 μέτρα και πάνω.
Ακόμη και γενικό λεξικό όπως το ΛΚΝ κάνει αυτή τη διάκριση:
ηχώ η [ixó] Ο37β : (φυσ.) επανάληψη ήχου από ανάκλαση των ηχητικών κυμάτων, όταν προσκρούσουν σε εμπόδιο το οποίο βρίσκεται σε απόσταση μεγαλύτερη από δεκαεφτά μέτρα: ~ και αντήχηση. || επανάληψη ή μίμηση των όσων λέει κάποιος άλλος: Έχει γίνει η ~ μου.
[λόγ. < αρχ. ἠχώ]
αντήχηση η [andíxisi] Ο33 : το φαινόμενο κατά το οποίο ο ήχος προσκρούει σε εμπόδιο κοντινό στην πηγή που τον παράγει, ανακλάται και επιστρέφει δυνατότερος, χωρίς όμως να ακούγονται καθαρά οι λεπτομέρειές του: H ~ δημιουργεί προβλήματα στους μηχανικούς που κατασκευάζουν αίθουσες.
[λόγ. < ελνστ. ἀντήχη(σις) -ση]
Και στα μουσικά (όργανα και ηχοληψία), κανονικά είναι άλλο το echo κι άλλο το reverb.
Από την άλλη, στα ρήματα
αντηχώ και
αντιλαλώ στο γενικό λεξιλόγιο δεν γίνεται τέτοια διάκριση.
Βέβαια, και στα αγγλικά το ρήμα
echo σημαίνει και
αντήχηση, σημαίνει και
αντίλαλο. Το ίδιο και το ουσιαστικό echo.
Επομένως, εδώ
αντήχησε (από άποψη φυσικής, θα μας έκανε και ένα απλό
ήχησε, αν δεν αναφερόταν στο σπίτι), αν και έχω την εντύπωση ότι όποιος έγραψε το echo δεν είχε κατά νου φυσικά φαινόμενα, αλλά απλώς ήθελε να δείξει μια ηχητική εντύπωση, μια βαρύτητα στη σημασία και τη στιγμή. Άλλωστε, αν είναι ψίθυρος, δύσκολο να έχει αντήχηση ή αντίλαλο.
Σχετικά νήματα, κυριολεκτικά και μεταφορικά, κυματικά και μη:
