Και όμως. Ήταν 1986...

[drsiebenmal]

...όταν κυκλοφόρησε αυτή εδώ η κασέτα, που βρήκα σήμερα στο LiFO. Το γλωσσικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει είναι, νομίζω, προφανές (νομίζω ότι εκείνη τη χρονιά δημοσιεύτηκε και το πρώτο πρότυπο ΕΛΟΤ για τη μεταγραφή από τα ελληνικά στα αγγλικά...):

(Ελπίζω ότι με συλλογική μέριμνα το νήμα θα ολοκληρωθεί με τα σχετικά βιδεάκια. Υπάρχει και εκείνο με τον Αλεξαντερ Δε Γκρεητ (άτονο), που με εξιτάρει ιστορικώς...)

 

[Count Baltar]

Νομίζω ότι αυτό έγινε για να αποθαρρυνθεί η εξαγωγή (φτηνότερου) ηχογραφημένου υλικού (ελληνικής εκτύπωσης) από την Ελλάδα προς άλλες χώρες. Έχω σε βινύλιο το Sign of the Times του Prince με όλες τις πληροφορίες γραμμένες έτσι.

 

[Zazula]

Έτσι όπως τα λέει ο Κόμης είναι. Τότε η Ελλάδα στο βινύλιο ήταν η Κίνα της Ευρώπης. :)

 

[Irini]

Άσχετες αναμνήσεις: Απ' τα καλύτερά τους άλμπουμ! Μπορεί όμως να μην είμαι κι αντικειμενική. Η μανούλα βλέπετε, στραβομουτσούνιαζε που χτυπιόμασταν εγώ κι ο αδερφός μου. Της κάνω λοιπόν μια μετάφραση του Alexander the Great της φιλόλογου και από τότε οι Iron Maiden ήταν μια χαρά

 

[nickel]

Ε, πάρτε αυτό το ανοσιούργημα και να το χαίρεστε. (Ναι, είχα γεράσει πια το '86.) :scared:

 

[drsiebenmal]

Νομίζω ότι αυτό έγινε για να αποθαρρυνθεί η εξαγωγή (φτηνότερου) ηχογραφημένου υλικού (ελληνικής εκτύπωσης) από την Ελλάδα προς άλλες χώρες. Έχω σε βινύλιο το Sign of the Times του Prince με όλες τις πληροφορίες γραμμένες έτσι.

Είχαμε καλές αντι-επιχειρηματικές ιδέες από τότε...

 

[Zazula]

Είχαμε καλές αντι-επιχειρηματικές ιδέες από τότε...

Καμία σχέση. Επρόκειτο για άλλη μια εκδήλωση των γνωστών εμμονών των εταιριών περιεχομένου με τα πνευματικά δικαιώματα (πρβλ. αργότερα το ζήτημα των περιοχών στα DVD).

 

[daeman]

...
Από την άλλη πλευρά, της γλώσσας και του Ατλαντικού, πρέπει να ήταν γύρω στο '70:

8-track, για όσους δεν έπιασαν ποτέ τέτοιο πράμα.

 

[Count Baltar]

Είχαμε καλές αντι-επιχειρηματικές ιδέες από τότε...

Καμία σχέση. Επρόκειτο για άλλη μια εκδήλωση των γνωστών εμμονών των εταιριών περιεχομένου με τα πνευματικά δικαιώματα (πρβλ. αργότερα το ζήτημα των περιοχών στα DVD).

Ακριβώς. Ήταν σε στυλ, κλέβετε που κλέβετε, ωρέ κουφ..., θα σας υποχρεώσουμε να τα τυπώνετε με βλαχοφράγκικα (ινγκρίκ, αν προτιμάτε) και να δούμε πόσα απίδια βάνει ο σάκος. Το μόνο που κατάφεραν, βέβαια, ήταν κάποια από αυτά τα βινύλια/άλλα μέσα αναπαραγωγής ήχου να θεωρούνται σήμερα συλλεκτικά (και πάλι, μη χαίρεστε, άντε να βγάλετε κάνα πενηντάρι από κάναν τρελαμένο συλλέκτη).

 

[bernardina]

Αααααα, ώστε γι' αυτό τα βλαχοφράγκικα.

Κι εγώ η Αστέρω-τα-μαλλάκια-σου νόμιζα πως το έκαναν επειδή τότε, τα πρώτα χρόνια των μακρινών εξωτικών σέβεντιζ και έιτιζ (spelling pun intended) η εκμάθηση ξένων γλωσσών δεν ήταν από τις προτεραιότητες του κόσμου*, οπότε οι παραγωγοί διευκόλυναν την ανάγνωση των τίτλων. :lol:

*Καθώς στην ερώτηση πώς το λένε αυτό το τραγούδι; έχω ακούσει (τότενες) απαντήσεις του τύπου Ιν δε γιά του Έντι Φάη και Ζετέμ Μοναμπλί .

Μπορείς να τις πεις και ραμόνια και δεν θα έχεις πέσει έξω. ;)

 

[daeman]

Δε νέιμ οφ δις μπαντ ιζ Τόκινγκ Χεντς. Ε Τρου στόρι, 1986:

Χίαρ ον δις μάουντεντοπ, ω-ω-ω
Αϊ γκατ σαμ γουάιλντ, γουάιλντ λάιφ
Αϊ γκατ σαμ νιούζ του τελ γιου, ω-ω
Αμπάουτ σαμ γουάιλντ, γουάιλντ λάιφ

 

[nickel]

Τι είναι αυτό ακριβώς; Κάποια εξελληνιστική έκρηξη της EMI;
(Δυσκολεύομαι να το πιστέψω, αλλά εγώ που γαλουχήθηκα ως προς την υλική υπόσταση της ξένης μουσικής με τα 45άρια μιας μεγαλύτερης στα χρόνια ξαδέλφης μου —τα πάντα από Nat King Cole ως Elvis Presley— δεν μπορώ να θυμηθώ πόσα ελληνικά υπήρχαν πάνω στις ετικέτες των ξένων τραγουδιών!)

 

[daeman]

Τι είναι αυτό ακριβώς; Κάποια εξελληνιστική έκρηξη της EMI;

Ήταν αυτό που γράφουν ο Ζαζ και ο Κόμης παραπάνω, μια βραχύβια ιδέα των τοπικών παραρτημάτων των δισκογραφικών για να φαίνεται αμέσως αν τα αντίτυπα ήταν "επίσημα" ή παραεισαγωγές, η οποία δεν είχε κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα εκτός απ' το να μας σπάσουν τα νεύρα, γι' αυτό και σύντομα έπαψε. Κι αφού ρωτάς, αυτό θα πει «πάζζλιν' έβιντενς» που λέει κι ο δίσκος.

Ακριβώς. Ήταν σε στυλ, κλέβετε που κλέβετε, ωρέ κουφ..., θα σας υποχρεώσουμε να τα τυπώνετε με βλαχοφράγκικα (ινγκρίκ, αν προτιμάτε) και να δούμε πόσα απίδια βάνει ο σάκος. Το μόνο που κατάφεραν, βέβαια, ήταν κάποια από αυτά τα βινύλια/άλλα μέσα αναπαραγωγής ήχου να θεωρούνται σήμερα συλλεκτικά (και πάλι, μη χαίρεστε, άντε να βγάλετε κάνα πενηντάρι από κάναν τρελαμένο συλλέκτη).

Άλλο ένα δείγμα από εκείνη την εποχή, ο δίσκος της κασέτας στο πρώτο ποστ:

 

[nickel]

Λατρεύω αυτούς τους εξελληνισμούς. Μου αρέσει να βλέπω τα ξένα ονόματα να μεταγράφονται στα ελληνικά αλλά τα ονόματα των ξένων συγκροτημάτων (και, ακόμα περισσότερο, των ξένων τραγουδιών) είναι ένα τεράστιο εμπόδιο. Έρχονται λοιπόν αυτοί οι εξελληνισμοί και με κάνουν να σκέφτομαι «Γιατί όχι;». Είμαι διατεθειμένος να παραβλέψω τις μεταγραφικές συνήθειες του καιρού, τα Στρέηντζ και τα Γκρέητ. Και ύστερα βλέπω εκείνο το «ΟΦ» και σκέφτομαι «Να γιατί όχι».

 

[daeman]

Το θυμήθηκα επειδή βλέπω στον υποτιτλισμό του Almost Famous για το DVD (2001) τα ονόματα των συγκροτημάτων μεταγραμμένα: Στιλγουότερ, Μπητς Μπόις, Λεντ Ζέπελιν, Μπλακ Σάμπαθ, Κρημ, Μποξ Τοπς, Τζέθρο Ταλ, Ντορς, Χου, Γκες Χου, Φέισις, Όλμαν Μπράδερς, Μπαντ Κόμπανι, Χαμπλ Πάι, Ηγκλς, Ντιπ Πέρπελ. Τότε έτσι τα λέγαμε –και συχνά τα γράφαμε κιόλας– αλλά οι καιροί έχουν αλλάξει.

Μια που ανέφερα τους Μπλακ Σάμπαθ, ιδού και το Sabbath Bloody Sabbath σε κασέτα από παλιά:

Ματωμένο το Σαββάτο, Πλότυ δε μου πάει κάτω.

 

[nickel]

«Πλακ Σαππαθ - Σαππαθ Πλοτυ Σαππαθ» > Κύπριος του Λονδίνου;

 

[daeman]

«Πλακ Σαππαθ - Σαππαθ Πλοτυ Σαππαθ» > Κύπριος του Λονδίνου;

Κάτι τέτοιο ψυλλιάζομαι κι εγώ.

 

[SBE]

Τις ταπέλλες τις έχει γράψει ο Πάμπης.
(αυτά ειναι τα ελληνικά που λέει πιο πάνω ο Νίκελ, επιγραφή σε κατάστημα της παροικίας: ταπέλλες, φωτισμοί)

 

[AoratiMelani]

Ο Πάμπης ο φωτοσοππάς, αν δε με γελούν τα μάθκια μου.