sarant
¥
Κάτι που έγραψα για το Φέισμπουκ αλλά ταιριάζει (περισσότερο) και εδώ:
Αριθμός 11
Το 2019 αναγνωστικά ήταν ίσως η χρονιά του Τζόναθαν Κόου, αφού ξεκινώντας από τη Μέση Αγγλία διάβασα συνολικά πέντε δικά του μυθιστορήματα: την τριλογία της Μέσης Αγγλίας, το Πλιάτσικο και τώρα τον Αριθμό 11, που είναι κατά κάποιο τρόπο συνέχεια του Πλιάτσικου —με άλλους ήρωες, μοιραία, αφού στο τέλος του Πλιάτσικου σκοτώνονται σχεδόν όλοι.
Μου άρεσε πολύ, ιδίως το τέλος, παρόλο που οι υπέρπλουτοι με τα πολυόροφα υπόγεια είναι, ελπίζω, καρικατούρα. Σπάνια με συναρπάζει αυτό που διαβάζω, εδώ συνέβη.
Επαγγελματικό κουσούρι: Όταν διαβάζω ένα μεταφρασμένο βιβλίο προσέχω και τη μετάφραση κι αν κάτι δεν μου πάει καλά κοιτάζω να δω αν ο συνάδελφος το αντιμετώπισε όπως έπρεπε.
Στον Αριθμό 11 δεν είχα καμιά μεταφραστική παρατήρηση, που σημαίνει πως η μετάφραση ήταν καλή. Λένε μάλιστα κάποιοι πως ο καλός μεταφραστής είναι σαν [ξέρω κι εγώ ποιον, ίσως τροχονόμο] δηλαδή δεν πρέπει να κάνει αισθητή την παρουσία του.
Ωστόσο, θα γκρινιάξω για τις υποσημειώσεις. Αφενός επειδή δεν ήταν υποσελίδιες, αλλά στο τέλος του βιβλίου —όμως αυτό είναι ας πούμε το χούι του εκδότη οπότε το προσπερνάω. Σε 500+ σελίδες η μεταφράστρια έβαλε 71 υποσημειώσεις, δηλαδή αρκετές. Κάποιες περιττές, π.χ. όταν ένα παιδάκι παίζει με κονσόλα Nintendo και μπαίνει υποσημείωση που λέει ότι η Nintendo είναι φορητή κονσόλα βιντεοπαιχνιδιών. Κάποιες είναι "σημειώσεις της Βικιπαίδειας" δηλ. δεν προσφέρουν πολλά πράγματα. Κάποιες είναι απαραίτητες.
Το κακό είναι ότι σε αρκετά σημεία λείπουν απαραίτητες υποσημειώσεις και θα φέρω ένα μόνο παράδειγμα.
Στο τέλος του βιβλίου, η ηρωίδα, η Ρέιτσελ, βρίσκεται με την φίλη της την Άλισον στον κήπο της γιαγιάς, όπως και στην αρχή του βιβλίου. Έχουν χωρίσει και οι δυο πρόσφατα και η Άλισον, που είναι ομοφυλόφιλη, λέει στα αστεία στη Ρέιτσελ:
— Ίσως πρέπει να γίνουμε ζευγάρι.
Η Ρέιτσελ γελώντας της λέει:
— Κάνε όνειρα. Η κυρία από δω δεν θα το γυρίσει.
Σωστή μετάφραση, αλλά....
Αλλά, παρόλο που δεν ανέτρεξα στο πρωτότυπο, στοιχηματίζω το βασίλειό μου ότι ο Κόου λέει κάτι σαν this lady is not for turning, υπαινιγμός σε μια πασίγνωστη φράση της Μάργκαρετ Θάτσερ, που την ξέρουν και οι πέτρες στη Βρετανία αλλά που βέβαια είναι σχετικά άγνωστη στον μέσο Έλληνα αναγνώστη.
Εδώ χρειαζόταν σαφώς υποσημείωση. Δεν ξέρω αν η μεταφράστρια προσπέρασε τον υπαινιγμό χωρίς να τον πάρει είδηση ή αν τον αντιλήφθηκε αλλά αποφάσισε να μη βάλει υποσημείωση, όμως λάθεψε κτγμ.
Βέβαια, παρωνυχίδα. Έκανε πολύ καλή δουλειά.
Αριθμός 11
Το 2019 αναγνωστικά ήταν ίσως η χρονιά του Τζόναθαν Κόου, αφού ξεκινώντας από τη Μέση Αγγλία διάβασα συνολικά πέντε δικά του μυθιστορήματα: την τριλογία της Μέσης Αγγλίας, το Πλιάτσικο και τώρα τον Αριθμό 11, που είναι κατά κάποιο τρόπο συνέχεια του Πλιάτσικου —με άλλους ήρωες, μοιραία, αφού στο τέλος του Πλιάτσικου σκοτώνονται σχεδόν όλοι.
Μου άρεσε πολύ, ιδίως το τέλος, παρόλο που οι υπέρπλουτοι με τα πολυόροφα υπόγεια είναι, ελπίζω, καρικατούρα. Σπάνια με συναρπάζει αυτό που διαβάζω, εδώ συνέβη.
Επαγγελματικό κουσούρι: Όταν διαβάζω ένα μεταφρασμένο βιβλίο προσέχω και τη μετάφραση κι αν κάτι δεν μου πάει καλά κοιτάζω να δω αν ο συνάδελφος το αντιμετώπισε όπως έπρεπε.
Στον Αριθμό 11 δεν είχα καμιά μεταφραστική παρατήρηση, που σημαίνει πως η μετάφραση ήταν καλή. Λένε μάλιστα κάποιοι πως ο καλός μεταφραστής είναι σαν [ξέρω κι εγώ ποιον, ίσως τροχονόμο] δηλαδή δεν πρέπει να κάνει αισθητή την παρουσία του.
Ωστόσο, θα γκρινιάξω για τις υποσημειώσεις. Αφενός επειδή δεν ήταν υποσελίδιες, αλλά στο τέλος του βιβλίου —όμως αυτό είναι ας πούμε το χούι του εκδότη οπότε το προσπερνάω. Σε 500+ σελίδες η μεταφράστρια έβαλε 71 υποσημειώσεις, δηλαδή αρκετές. Κάποιες περιττές, π.χ. όταν ένα παιδάκι παίζει με κονσόλα Nintendo και μπαίνει υποσημείωση που λέει ότι η Nintendo είναι φορητή κονσόλα βιντεοπαιχνιδιών. Κάποιες είναι "σημειώσεις της Βικιπαίδειας" δηλ. δεν προσφέρουν πολλά πράγματα. Κάποιες είναι απαραίτητες.
Το κακό είναι ότι σε αρκετά σημεία λείπουν απαραίτητες υποσημειώσεις και θα φέρω ένα μόνο παράδειγμα.
Στο τέλος του βιβλίου, η ηρωίδα, η Ρέιτσελ, βρίσκεται με την φίλη της την Άλισον στον κήπο της γιαγιάς, όπως και στην αρχή του βιβλίου. Έχουν χωρίσει και οι δυο πρόσφατα και η Άλισον, που είναι ομοφυλόφιλη, λέει στα αστεία στη Ρέιτσελ:
— Ίσως πρέπει να γίνουμε ζευγάρι.
Η Ρέιτσελ γελώντας της λέει:
— Κάνε όνειρα. Η κυρία από δω δεν θα το γυρίσει.
Σωστή μετάφραση, αλλά....
Αλλά, παρόλο που δεν ανέτρεξα στο πρωτότυπο, στοιχηματίζω το βασίλειό μου ότι ο Κόου λέει κάτι σαν this lady is not for turning, υπαινιγμός σε μια πασίγνωστη φράση της Μάργκαρετ Θάτσερ, που την ξέρουν και οι πέτρες στη Βρετανία αλλά που βέβαια είναι σχετικά άγνωστη στον μέσο Έλληνα αναγνώστη.
Εδώ χρειαζόταν σαφώς υποσημείωση. Δεν ξέρω αν η μεταφράστρια προσπέρασε τον υπαινιγμό χωρίς να τον πάρει είδηση ή αν τον αντιλήφθηκε αλλά αποφάσισε να μη βάλει υποσημείωση, όμως λάθεψε κτγμ.
Βέβαια, παρωνυχίδα. Έκανε πολύ καλή δουλειά.
