επίκριση (στην ιατρική)

[nickel]

Αναζήτησα σε σύγχρονα λεξικά τη σημασία της επίκρισης στην ιατρική. Τζίφος. Αν δεν δεις τη χρήση της λέξης σε αρκετά κείμενα, μένεις με την απορία, σε τι είδους κρίση αναφέρεται;

Ο Πάπυρος έχει τη σημασία «τελική κρίση για τη σημασία και την πρόγνωση νόσου».

Μάλλον πρόκειται για απόδοση του ελληνογενούς αγγλικού epicrisis:

1. a critical or analytical summing up especially of a medical case history
2. something that follows a crisis; specifically: a secondary crisis
https://www.merriam-webster.com/medical/epicrisis​

Κάποια συνάδελφος που ασχολείται με ιατρικά κείμενα πρότεινε τον εξής ορισμό:

Συνήθως είναι μια σύντομη περίληψη του ιστορικού, των διαδικασιών, εξετάσεων, κ.λπ. στις οποίες υποβλήθηκε ένας ασθενής κατά την παραμονή του στο νοσοκομείο, προτού λάβει εξιτήριο.
Απόδοση: discharge summary

Μπορεί να αφορά και εξωτερικό ασθενή ή συμπεράσματα αντικειμενικής εξέτασης/αγωγής σε ιδιωτικό ιατρείο (π.χ. post-discharge summary).​

 

[Lexoplast]

Ο Πάπυρος έχει τη σημασία «τελική κρίση για τη σημασία και την πρόγνωση νόσου».

Δεν υπάρχει μια αντίφαση εδώ; Μήπως έπρεπε να λέει διάγνωση αντί για πρόγνωση; Εξάλλου, η επίκριση δεν γίνεται για συγκεκριμένο περιστατικό κάποιου ασθενούς*;

*Τη γενική «του ασθενή» τη δεχόμαστε; Και άρα και τα «του διαρκή πόνου», «του επιμελή μαθητή», «του διαυγή νου»;

 

[daeman]

*Τη γενική «του ασθενή» τη δεχόμαστε; Και άρα και τα «του διαρκή πόνου», «του επιμελή μαθητή», «του διαυγή νου»;

Αν είναι ουσιαστικοποιημένο (π.χ. ασθενής, συγγενής κλπ.), κανονικά και με τη βούλα της επίσημης σχολικής γραμματικής και του ΛΚΝ (κλιτικό παράδειγμα Ο22: ο συγγενής, του συγγενή).

Αν είναι σε κανονική θέση επιθέτου, παίζεται. Το ασφαλές (καθιερωμένο) είναι το «του -ούς» (κλιτικό παράδειγμα Ε10: ο συνεχής, του συνεχούς), αλλά η γενική -και νομίζω αυξανόμενη- τάση, στην προφορική και καθομιλουμένη τουλάχιστον, δείχνει στο «του -ή», στον δρόμο που χάραξαν τα ουσιαστικά. Τα θηλυκά είναι άλλο καπέλο, πιο δύσκολο.

Έχουν πλάκα τα επίθετα σε -ης

Η ιδιότητα του διαπρεπούς

η διεθνής, της διεθνούς ή της *διεθνής;

της ενεργού, της ενεργής ή της ενεργούς;

 

[Themis†]

Μήπως έπρεπε να λέει διάγνωση αντί για πρόγνωση;

Όχι. Στην ιατρική, η "πρόγνωση" μιας νόσου σημαίνει την πιθανή μελλοντική της εξέλιξη. Άμα γίνει λόγος για "δυσμενή πρόγνωση", καλό είναι να έχουμε υπόψη μας ένα γραφείο κηδειών. Στο ΛΚΝ:
πρόγνωση [...] (ιατρ.) η πρόβλεψη του γιατρού για την εξέλιξη και την κατάληξη μιας νόσου (με βάση κάποια στοιχεία ή την πείρα του).
http://www.greek-language.gr/greekL...a/triantafyllides/search.html?lq=πρόγνωση&dq=

Τη γενική «του ασθενή» τη δεχόμαστε; Και άρα και τα «του διαρκή πόνου», «του επιμελή μαθητή», «του διαυγή νου»;

Αυτό σίγουρα θα έχει συζητηθεί στη Λεξιλογία. Ναι, αυτή είναι η τάση, αλλά αφορά περισσότερο τα ουσιαστικά παρά τα επίθετα. Γιατί εκεί άντε να ξεμπλέξεις με τη γενική του θηλυκού και του ουδέτερου.

Υ.Γ. Δεν προλαβαίνεται ο Δαεμάνος...