AEGIDII CADOMENSIS e Promptuario

[fofoka]

Καλησπέρα!

Θα μπορούσε κάποιος να βοηθήσει με τη μετάφραση του παρακάτω λατινικού κειμένου; Δεν υπάρχει στο Ίντερνετ.

Extravagantes vere dicuntur
Qui per tramites et infrequentes
Mundique sensus communis tractus
Extra vagantur…

AEGIDII CADOMENSIS
e Promptuario.

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

 

[Bill]

I would venture to ask if the text has been transmitted accurately, since some elements seem to have fallen out; but never mind, the drift is clear enough:
Those people are truly called "extravagant" (literally, ''wandering beyond") who through by-ways and sparsely frequented [...] and wander beyond the tracks of worldly wisdom (literally, "the common sense of the world").— From the Handbook of Aegidius of Caen.

 

[fofoka]

Κάπως έτσι, δηλαδή:

Αποκαλούμε δικαίως «εκκεντρικούς»
Εκείνους που περιπλανιούνται έξω από πεπατημένους δρόμους
Και καθιερωμένα έθιμα…

Από το Εγχειρίδιο του Gilles de Caen

(Και κάτι ακόμη που δεν γνωρίζω. Το Gilles de Caen, το μεταγράφω Ζιλ της/ από την Καν; )

P.S.: Thank you very much.

 

[fofoka]

Βρήκα αυτό:
http://en.wikipedia.org/wiki/Saint_Giles

Saint Giles (Greek: Αιγίδιος, Latin: Ægidius, French: Gilles, Italian: Egidio, Spanish: Egidio, Catalan: Gil; c. 650 - c. 710) was a Greek Christian hermit saint from Athens, whose legend is centered in Provence and Septimania. The tomb in the abbey Giles was said to have founded, in St-Gilles-du-Gard, became a place of pilgrimage and a stop on the road that led from Arles to Santiago de Compostela, the pilgrim Way of St. James. He is one of the Fourteen Holy Helpers.

 

[sarant]

Ήταν Αθηναίος, θα τον πεις Αιγίδιο. Σκέτο, μάλλον.
Τον έχει και ο Ροΐδης στην Πάπισσα:
Μετά τούτους έλαβε το λόγον ο όσιος Παγκράτιος, ου η ράβδος έκαμνε τας πέτρας να βλαστάνωσι κρίνα, ο Αθηναίος ερημίτης Αιγίδιος, του οποίου η σκιά εθεράπευεν όσους επεσκίαζεν ασθενείς, ώστε οσάκις επεσκέπτετο τας οδούς των πόλεων, εμάχοντο οι πάσχοντες περί αυτής ως οι αρχαίοι περί όνου σκιάς, ο Βατθίας, τον οποίον αντί να καίωσιν εδρόσιζον αι φλόγες, ως τους Ολλανδούς το πιπέρι.

 

[nickel]

Αιγίδιος μεν, αλλά άλλος Αιγίδιος. Ο Αθηναίος έζησε τον 8ο αιώνα και το όνομά του πήρε η Saint-Gilles-du-Gard, που είναι στη νότια Γαλλία. Ο δικός σου φαίνεται να έζησε τον 12ο αιώνα, και ήταν από την Caen (Cadomi), που είναι στη Νορμανδία, και μόνο εκκλησία βρίσκω στο όνομά του. Στην ΜΕΕ δεν υπάρχει αυτός αλλά και στο διαδίκτυο ένα μόνο το εύρημα, αλλά καλό:

Paul Morand, Les Extravagants: scènes de la vie de bohème cosmopolite, présentation et notes de Vincent Giroud (Paris, 1986). Ce texte de jeunesse était demeuré inédit; il est dédié à Thomas Whittemore,” et porte cette citation de Gilles de Caen (XIIe s.) en exergue: “On les nomme à juste titre extravagants ceux-là qui vagabondent hors des chemins frayés et des coutumes établies” (p. 17).

Μπίνγκο!

Προτείνω λίγη καθαρεύουσα στη μετάφραση:
Δικαίως αποκαλούν παρεκκλίνοντες όσους εκτρέπονται της πεπατημένης και αφίστανται των καθιερωμένων.
Εκ του εγχειριδίου του Αιγιδίου της Καέν

 

[fofoka]

Τρομερό nickel. Ευχαριστώ πάρα πολύ.

 

[Zazula]

Δηλαδή κι εγώ που έχω έναν Clemente Egidi τον εξελληνίζω σε Κλήμεντα Αιγίδιο ή να τ' αφήσω ήσυχο (δηλ. Κλεμέντε Έτζιντι);

 

[nickel]

Θα έλεγα να τον αφήσεις ήσυχο. Δεν είναι καν Egidio.

 

[Rogerios]

Ο δικός σου φαίνεται να έζησε τον 12ο αιώνα, και ήταν από την Caen (Cadomi), που είναι στη Νορμανδία ... Εκ του εγχειριδίου του Αιγιδίου της Καέν[/COLOR]

Και εδώ τίθεται το ... μείζον ζήτημα: θα συνεχίσουμε να γράφουμε "Καέν" όπως φαίνεται να έχει παγιωθεί στα ελληνικά (από παλαιότερα βιβλία ιστορίας της τέχνης, μέχρι το κουπόνι του ποδοσφαιρικού στοιχήματος) ή θα μεταγράψουμε "Καν" σεβόμενοι τη γαλλική προφορά;

 

[nickel]

θα συνεχίσουμε να γράφουμε "Καέν" όπως φαίνεται να έχει παγιωθεί στα ελληνικά (από παλαιότερα βιβλία ιστορίας της τέχνης, μέχρι το κουπόνι του ποδοσφαιρικού στοιχήματος) ή θα μεταγράψουμε "Καν" σεβόμενοι τη γαλλική προφορά;

Εμένα μου αρέσει η προσέγγιση του Πάπυρου: Βίλα (ορθή προφ. Βίγια), Πάντσο. Αν κυκλοφορούν δύο γνωστές εκδοχές, καλό θα είναι να διαλέγουμε τη σωστή, ακόμα κι αν είναι λιγότερο καθιερωμένη (π.χ. γράφω Γκάλιβερ, όχι Γκιούλιβερ). Σε άλλες περιπτώσεις, μπορούμε αν θέλουμε να διορθώσουμε, ανάλογα με το κείμενο, π.χ. «στην Καν (γνωστή σαν Καέν)» ή «στην Καέν (ή Καν, όπως την προφέρουν στη Γαλλία)». Ή το αφήνουμε αδιόρθωτο, αν το κείμενο δεν απαιτεί να σηκώσουμε εμείς το λάβαρο της διόρθωσης.