Δεν θέλω απλώς το "μεταγενέστερο", θέλω το "υστερότερο", μάλλον το "το υστερότερο", το τελευταίο στη σειρά των μεταγενέστερων/ύστερων (ή κάτι τέτοιο). Υπάρχει πράγματι ο τύπος στα λεξικά, μα δεν ξέρω γιατί μου χτυπάει τώρα που το διαβάζω - κι όπως λένε στον τόπο μου, το χειρότερο είναι να το βάλεις με το νου σου (ό,τι κι αν είναι αυτό το "το"). Όσο για την επιρρηματική έννοια, ναι, μα αν το αντικαταστήσεις με το "τελευταίο", λόγου χάριν, ή το "δεύτερο" κλπ., θα πεις άραγε "το τελευταία/δεύτερα χρονολογημένο ποίημα", ή το "τελευταίο χρονολογημένο ποίημα".
Μήπως είναι η όλη σύνταξη παράξενη τελικά, ένας αφόρητος αγγλισμός; Το "παλαιότερο χρονολογημένο ποίημα" ακούγεται εντάξει - ή μήπως όχι;