Πώς μαθαίνουμε νέες λέξεις;

[Neikos]

Φίλτατε Κρετίνε, καλωσήρθες κι από μένα.
Δεν υπάρχει λόγος για κράξιμο φυσικά, κι ούτε χρειάζεται να αγχώνεσαι και πολύ επειδή συναντάς συχνά άγνωστες λέξεις. Κι εγώ όταν άρχισα να διαβάζω πιο εντατικά λογοτεχνία, αλλά και άρθρα σε εφημερίδες, συναντούσα ένα σωρό άγνωστες λέξεις, τις οποίες κοιτούσα στο λεξικό, και μέχρι να το κλείσω τις είχα ήδη ξεχάσει. Αν τις συναντήσεις μέσα σε κείμενο μερικές φορές, και ιδιαίτερα αν τις χρησιμοποιήσεις o ίδιος μια δυο φορές, όταν τις έχεις φρέσκες, θα σου μείνουν και δεν θα χρειαστεί να τις ψάξεις ξανά στο λεξικό. Όσο περισσότερο διαβάζεις, συζητάς και γράφεις, τόσο περισσότερες λέξεις θα μαθαίνεις. Πάντως μια χαρά εκφράζεσαι και τώρα, οπότε και να μην ξέρεις τι πα να πει "χαρίεις" και "ιντερμέδιο" δεν νομίζω ότι έγινε και τίποτα. Πολλές από τις λέξεις που αναφέρεις είναι αρκετά κοινές πάντως και υποθέτω πως εννοείς ότι απλώς δεν τις χρησιμοποιείς, όχι ότι δεν καταλαβαίνεις το νόημά τους όταν τις συναντάς.
Αλλά ας λύσουμε και δυο απορίες μιας και τις ανέφερες. Τις υπόλοιπες λέξεις μπορείς τις βρεις εύκολα σε λεξικό υποθέτω, αν και κάνα δυο μου φαίνεται ότι δεν τις σημείωσες σωστά.

Το πρόθημα απο- στην απονάρκωση απλώς ενισχύει αυτό που εκφράζει η πρωτότυπη λέξη.
Τις χρήσεις του συγκεκριμένου προθήματος μπορείς να τις δεις εδώ :

https://el.m.wiktionary.org/wiki/απο-

Όσον αφορά τους λιμπερτίνους μια πρώτη (προκατειλημμένη) ιδέα μπορείς πάρεις εδώ, αν και καλύτερα να αναζητήσεις τον όρο στα αγγλικά (libertinism):

https://el.m.wikipedia.org/wiki/Ελευθεριάζων

 

[drsiebenmal]

...και κάπου βρήκα και το λιμπερτίνος που δεν ξέρω ακόμα τι σημαίνει αλλά θα το βρω.

Εδώ, αγαπητέ lalitor, δεν θα σε «κράξει» ποτέ κανείς επειδή δεν θα ξέρεις ή δεν θα έχεις καταλάβει κάτι. Ίσα-ίσα, θα βρεις ανθρώπους που θα σε βοηθήσουν να καταλάβεις και, κυρίως, να αναπτύξεις την ικανότητα πρώτα να βρίσκεις μόνος σου απαντήσεις και, στη συνέχεια, να τις αξιολογείς ποιοτικά, να ξεχωρίζεις το καλό πράγμα από το σκάρτο.

Ένας τρόπος να βρίσκεις πράγματα είναι να τα ψάχνεις στο διαδίκτυο και, κοίτα σύμπτωση, για τον «λιμπερτίνο»: Μια απλή έρευνα (που μπορείς να την κάνεις και από το ειδικό πλαισιάκι στο πάνω δεξιά μέρος της οθόνης), θα σου αποκαλύψει ότι υπάρχει ήδη ένα σχετικό αρθράκι στη Λεξιλογία, εδώ, όπου μπορείς να συνεχίσεις τη συζήτηση αν χρειάζεσαι ακόμα κάποια διευκρίνιση.

Τις περισσότερες (εκτός ίσως από 2-3) τις άλλες λέξεις που έχεις συγκεντρώσει μπορείς να τις βρεις καταρχήν στο ηλεκτρονικό λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας. Εκεί, π.χ., θα βρεις την επόμενη ερμηνεία της (σπάνιας) λέξης ιντερμέδιο, όπου θα παρατηρήσεις ότι διαθέτει και μια 2η έννοια, μεταφορική (μτφρ): το χρονικό διάστημα που παρεμβάλλεται. Πιθανολογώ ότι αυτή την έννοια θα χρειαζόσουν στο κείμενό σου, και όχι την 1η, το αυτοτελές θεατρικό επεισόδιο που παρεμβάλλεται μεταξύ δύο πράξεων θεατρικού έργου. Ίσως όμως και να κάνω λάθος, αυτό θα το καταλάβεις διαβάζοντας· θα δεις από το γύρω κείμενο ποια έννοια ταιριάζει καλύτερα.

Αν δεν βρεις κάποια απάντηση στο λεξικό ή στη Λεξιλογία ή με μια γενική αναζήτηση στο Διαδίκτυο - ή αν δεν σε ικανοποιήσουν οι απαντήσεις που θα βρεις, μη διστάζεις να ξεκινάς μια καινούργια συζήτηση εδώ, στα θέματα της σύγχρονης ελληνικής γλώσσας.

 

[drsiebenmal]

κλίνη, και μάλλον όχι το κρεβάτι ("που την κεφαλήν κλίνη")

Α, και γι' αυτό θα βρεις ένα θεματάκι στη Λεξιλογία, εδώ: ... πού την κεφαλήν...

 

[lalitor]

Σας ευχαριστώ για τις συμβουλές και πληροφορίες. Αγόρασα σήμερα το βιβλίο ιστορίας 3ης δημοτικού. Χα! Θα τα πάρω σιγά-σιγά και πιστεύω πως έχοντας φτάσει στο σημείο αυτό, δηλαδή να θέλω να διαβάζω και όχι να μου λένε να διαβάζω, νομίζω κάτι θα βγει. Αργότερα, και αν έχω χρόνο, ίσως πιάσω στο χέρια μου Καστοριάδη ή Μαργαρίτη.

 

[SBE]

Αγαπητέ λαλήτορα, αρχίζω να πιστεύω ότι μας τρολάρεις.
Τι να την κάνεις την ιστορία της τρίτης δημοτικού; Τόσο περιορισμένο θεωρείς ότι είναι το λεξιλόγιό σου; Είσαι αρκετά μεγάλο παιδί για να διαβάσεις τουλάχιστον την ιστορία του λυκείου.
Από τη λίστα με τις λέξεις που αναφέρεις, ανεκδολόγητος δεν ξέρω τι σημαίνει, αλλά δεν ξέρω γιατί σου είναι όλες αυτές άγνωστες. Μήπως δεν είναι τα ελληνικά μητρική σου γλώσσα; Από την άλλη, πώς διαβάζεις τις λέξεις; Δηλαδή πώς τις βλέπεις; Σαν ενιαία ολόκληρα μέρη του λόγου που είτε ξέρεις τι σημαίνουν είτε όχι; Έχεις προσπαθήσεις να τις σπάσεις σε κομματάκια και να δεις τι καταλαβαίνεις;
νεοσύστατος = νέος + σύσταση (με την έννοια της ίδρυσης, σίγουρα στο σχολείο άκουσες να μιλάνε για τη σύσταση του ελληνικού κράτους ή για το νεοσύστατο ελληνικό κράτος)
επαρμένος = εδώ συμπεραίνω ότι στα φιλολογικά όχι μόνο είχες χαμηλό βαθμό, αλλά και όταν μίλαγε ο καθηγητής δεν πρόσεχες, γιατί αν μη τι άλλο, έχουμε όλοι φάει στη μάπα για χρόνια την έπαρση και την ύβρι της αρχαίας τραγωδίας. Αν κάνουν ακόμα στο σχολείο την Αντιγόνη, όλο αυτά λένε ακόμα, είμαι σίγουρη.
Το αβαείο του Ουεστμίνστερ το έχεις ακούσει ποτέ σου; Είναι εκκλησία και εκκλησιαστικό συγκρότημα στο Λονδίνο, πολύ τουριστική, την αναφέρουν όλοι οι τουριστικοί οδηγοί, και εκεί έχουν παντρευτεί και κηδευτεί πολλά μέλη της βασιλικής οικογένειας, οπότε αν διαβάζεις κουτσομπολίστικα θα το ξέρεις. Το αβαείο του Νορθάνγκερ, σίριαλ του ΜπιΜπιΣί (βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα) που παίχτηκε το 2011 στην Ελλάδα. Το αβαείο του Μπελαπάις στην Κύπρο κλπ. κλπ. κλπ. Ακόμα κι αν δεν ξέρεις τι ακριβώς είναι το αβαείο, αν ξέρεις ή αν θυμασαι αυτά θα καταλάβεις ότι πρόκειται για κάποιο εκκλησιαστικό κτίριο (συγκεκριμένα, πρόκειται για μοναστηριακό συγκρότημα). Όσο για τους αβάδες (τους ηγούμενους, δηλαδή), ο πιο γνωστός ειναι μάλλον ο Πρεβώ (Αββάς Πρεβώ, ο συγγραφέας της Μανόν Λεσκώ, που έχει γίνει ταινία, σίριαλ, όπερα, μπαλέτο, ε, κάπου θα την πετύχεις).

Σε περίπτωση που αναρωτιέσαι πού τα ξέρω αυτά, πηγαίνοντας πίσω, όσο πιο πίσω γίνεται, μπορώ να σου πω ότι είχα παρακολουθήσει το γαλλικό σίριαλ Μανόν Λεσκώ, παραγωγή 1978, όταν παίχτηκε λίγα χρόνια αργότερα στην ΕΡΤ. Και μάλιστα το βρήκα και ονλάιν.
Το δε Αβαείο του Ουεστμίνστερ το ξέρω μάλλον από έναν τουριστικό οδηγό του Λονδίνου, που είχε πέσει στα χέρια μου την ίδια περίπου εποχή με το γαλλικό σίριαλ. Τότε ήμουνα στο δημοτικό και δεν αγχωνόμουνα με τις άγνωστες λέξεις. Τις συναντούσα, τις παρατηρούσα, αν καταλάβαινα τι σημαίνουν καλώς, αν όχι, άλλη φορά. Κι επειδή διάβαζα τα πάντα, από τα συστατικά στις ετικέτες μέχρι ό,τι φυλλάδιο έπεφτε στα χέρια μου, τις ξανασυναντούσα τις λέξεις. Επομένως ποσότητα. Αυτό χρειάζεσαι.

 

[drsiebenmal]

Χρηστική πληροφορία:

Διαδραστικά σχολικά βιβλία

 

[lalitor]

@SBE ίσως είσαι περισσότερο καχύποπτη απ' όσο πρέπει. Αν ήθελα να τρολάρω θα το έκανα πιο έξυπνα.
Δεν είπα ότι θα διαβάσω ιστορία δημοτικού για να εμπλουτίσω το λεξιλόγιό μου αλλά για να μάθω ιστορία. Μου αρέσει να παίρνω τα πράγματα από την αρχή. Επαναλαμβάνω, στο σχολείο δεν πρόσεχα καθόλου. Βαριόμουν και νύσταζα. Στο δημοτικό διάβαζα μόνο κόμικς και αργότερα στο γυμνάσιο διάβαζα μόνος μου φιλοσοφία και ερωτική λογοτεχνία. Ποτέ δεν νοιάστηκα για τα όσα λέγονταν στο σχολείο γιατί δεν είχα κάποιο κίνητρο για να το κάνω, με απασχολούσαν άλλα ζητήματα.
Τα ελληνικά είναι η μητρική μου γλώσσα, και όχι, δεν ήξερα μέχρι προχθές τι σημαίνει επαρμένος γιατί ούτε Αντιγόνη διάβαζα. Επίσης, αν μου το επιτρέπουν οι γνώσεις μου, προσπαθώ να "σπάω" τις λέξεις. Την λεξη νεοσύστατος την γνώριζα. Την έγραψα παρ’ όλα αυτά στην λίστα γιατί πολύ απλά δεν θα την χρησιμοποιούσα ποτέ μου. Πάντως, ακόμα και με αυτό το μυαλό που έχω σήμερα, αμφιβάλλω αν θα μπορούσα να αποστηθίσω όλα αυτά τα αβαεία, ίσως επειδή ως άθεος δεν ενδιαφέρομαι γι’ αυτά, αλλά και ακόμα και αν δεν ήμουν άθεος, δεν νομίζω ότι θα ένιωθα καλύτερα αν γνώριζα καμιά εικοσαριά από αυτά.

@drsiebenmal, σε ευχαριστώ για τον σύνδεσμο αλλά τον είχα ήδη βρει :) Είμαι του βιβλίου και νομίζω πως μέχρι σήμερα δεν διάβασα ποτέ μου ebook. Μου αρέσει να σημειώνω και να υπογραμμίζω. Πάλι καλά που τα συγκεκριμένα βιβλία είναι φθηνά.

 

[Palavra]

Η ιστορία του σχολείου είναι κακή, κτγμ. Εκτός του ότι είναι υπερβολικά μεροληπτική, αφήνει τεράστια -ΤΕΡΑΣΤΙΑ- κομμάτια της ελληνικής αλλά και της Ευρωπαϊκής και παγκόσμιας ιστορίας εκτός. Υπάρχουν πάρα πολλά βιβλία ιστορίας για ενηλίκους που είναι πολύ καλύτερα. Μάνι μάνι, μου έρχεται στο μυαλό ο Μαζάουερ, ας πούμε.

 

[Lina]

Λαλήτορ, επηρμένος είναι η λέξη. Μην μπερδεύεσαι.

 

[Lina]

Αγαπητέ Λαλήτορ, απεργία σήμερα και οικουρώ (εδώ κανονικά θα έβαζα μπαρμπαδάκι που κλείνει το μάτι, αλλά γράφω από το κινητό και δεν τα βρίσκω). Αφού διάβασα το βιβλιαράκι μου, το graphic novel Περσέπολις της Ιρανής M. Satrapi, ολοκλήρωσα my domestic bliss με μαγειρική. Όταν είμαι στην κουζίνα ανοίγω πάντα ραδιόφωνο. Ο Σκάι λοιπόν λόγω της απεργίας παίζει non-stop επαναλήψεις της κυριακάτικης εκπομπής του Γνωριίζοντας την ιστορία μας. Εδώ σε σκέφτηκα. Είναι μια θαυμάσια εκπομπή, υψηλού επιπέδου, με καλεσμένους πάντα καθηγητές πανεπιστημίου. Είναι χωρίς υπερβολή σαν να παρακολουθείς πανεπιστημιακή παράδοση συμπυκνωμένη. Η εκπομπή παρέχει έναν πλούτο γνώσεων, με ευχάριστο τρόπο. Τη βρίσκεις και στο web. Σου την συνιστώ ανεπιφύλακτα. Πολύ συχνά δε προτείνει και βιβλία για περαιτέρω εμβάθυνση.

 

[AoratiMelani]

αμφιβάλλω αν θα μπορούσα να αποστηθίσω όλα αυτά τα αβαεία, ίσως επειδή ως άθεος δεν ενδιαφέρομαι γι’ αυτά, αλλά και ακόμα και αν δεν ήμουν άθεος, δεν νομίζω ότι θα ένιωθα καλύτερα αν γνώριζα καμιά εικοσαριά από αυτά..

Κι εγώ άθεη είμαι, αλλά δεν με εμποδίζει αυτό να αποστηθίσω αβαεία. Με εμποδίζει μόνο το γεγονός ότι δεν το 'χω με την αποστήθιση. Οι θρησκείες με ενδιαφέρουν, παρόλο που είμαι άθεη - ίσως μάλιστα γι' αυτό να έγινα άθεη!

Συγχαρητήρια για την προσπάθεια αυτομόρφωσης και για τη νηφαλιότητά σου στον διάλογο.

Συμφωνώ με την Palavra, τα βιβλία ιστορίας του σχολείου δεν είναι καλά. Υπάρχουν συμφορουμίτες που μπορούν να σου συστήσουν καλύτερα. Εγώ δεν μπορώ, διότι δεν διαβάζω ιστορία, δεν με τραβάει καθόλου. Ό,τι μάθω από κόμιξ, ιστορικά μυθιστορήματα και τα συναφή - με όλα τα μειονεκτήματα που μπορεί να έχουν αυτά, έχουν τουλάχιστον το πλεονέκτημα ότι μου κρατάνε το ενδιαφέρον.

 

[Lina]

Συγχαρητήρια για την προσπάθεια αυτομόρφωσης και για τη νηφαλιότητά σου στον διάλογο.

Ήθελα κι εγώ να το πω. Επιπλέον, συγχαρητήρια για την ψυχραιμία σου!

 

[lalitor]

@Lina θα της ρίξω μια ματιά όταν βρω χρόνο, αν και δεν έχω πολύ από αυτόν.
Το Persepolis το είχα δει πριν χρόνια. Μου άρεσε πολύ θυμάμαι. Αν μπορείς, δες και την ταινία.

Σήμερα μίλησα με έναν φίλο μου που ήταν σίγουρα πολύ πιο συνεπής στα σχολικά μαθήματά του απ’ ό,τι εγώ. Μου είπε πως, παρ’ όλα τα 19 και 20, δεν θυμόταν τίποτα από ιστορία. Άρχισα να διαβάζω την ιστορία Γ΄ Δημοτικού και λίγες πληροφορίες μπορούσα να συγκρατήσω έπειτα από μερικές ώρες. Νομίζω ότι και τώρα θα διαβάσω ιστορία για την πλάκα μου. Ας μου μείνει στο μυαλό ό,τι «εκείνο» συλλέξει.

Και ενώ δεν θυμάμαι πάρα πολλά πράγραμα από αυτά που διαβάζω και από αυτά που ακούω, κατά έναν μαγικό τρόπο μερικές λέξεις που αγγίζουν στο συναίσθημα καταγράφονται για πολύ καιρό. Ορίστε, λοιπόν, ένα αφιέρωμα του Αγγελάκα που είχα διαβάσει και μου έμενα το παρακάτω απόσπασμα.

Στο σχολείο δεν αγαπούσε καθόλου το διάβασμα, ώσπου κάποια στιγμή μετά τα 30 ανακάλυψε το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα. Όταν το διάβασε, ένιωσε ότι ήταν το ωραιότερο βιβλίο που είχε διαβάσει ποτέ και χαρακτηριστικά είχε πει: «Γιατί μας το έκλεψαν; Αφού είναι δικός μας αυτός!». (πηγή)
​

Και δεν το αναφέρω για να δικαιολογηθώ, να πω ότι το σχολείο φταίει για αυτό που είμαι κτλ. Όμως πραγματικά, πέρα από όλη την πληροφορία που παρέχει το σχολείο, δεν σου δίνει κανένα -μα κανένα κίνητρο για να κάνεις αυτό που κάνεις. Ύστερα, αν είσαι και λίγο τυχερός και πέσεις πάνω σε κάποιο βιβλίο ή κάποιον άνθρωπο και σου ανοίξει τα μάτια, σκέφτεσαι πως δεν ήσουν παρά ένα στρατιωτάκι.

Υποτιμώ, χωρίς να ντρέπομαι, όλα εκείνα τα χαζοκείμενα που πιάναμε και αναλύαμε για να πάρουμε τον βαθμό μας και να περάσουμε σε μια σχολή όπου το αν θα την αγαπούσαμε ή όχι ήταν καθαρός τζόγος. Και είχαμε και τους καθηγητές που μας έλεγαν στραβάδια (δικαίως) αλλά που δεν μας έδειχναν και τίποτε πιο αξιόλογο, πέρα δηλαδή από αυτά που καθορίζει το υπουργείο.

Έρωτας, σχέσεις μέσα στην ομάδα, οικολογική συνείδηση, σωματική υγεία, παιχνίδι, μουσική, ψυχολογία, διαχείριση κεφαλαίου (και κεφαλής), κοινωνιολογία, θάνατος και περατότητα της ζωής. Τόσα πράγματα που δεν μάθαμε, τουλάχιστον η δική μου η γενιά. «Τέλος, χέσ’ τα»...

 

[SBE]

Δεν ξέρω γιατί σε συγχαίρουν για τη νηφαλιότητα, παντώς σοβαρά αναρωτιέμαι αν τρολάρεις. Μου φαίνεται απίστευτο το ότι υπάρχει άνθρωπος που δεν έδωσε σημασία στο τι γινόταν τις έξι ώρες κάθε μέρα που καθόταν σε ένα θρανίο. Εγώ, από τη στιγμή που έμαθα να διαβάζω, πέντε χρονών, στην πρώτη δημοτικού, δεν έχω σταματήσει να διαβάζω (όχι να μελετάω, να διαβάζω). Και είχα την εντύπωση ότι όλος ο κόσμος είναι έτσι, τουλάχιστον μέχρι την εφηβεία, που αρχίζουν άλλα πράγματα να έχουν ενδιαφέρον. Γιατί, στα σοβαρά βρε παιδιά, απορίες για τον κόσμο γύρω του δεν έχει ένα παιδί ηλικίας δημοτικού;
Όσο για τα βιβλία ιστορίας του σχολείου, αν περιμένεις από της τρίτης δημοτικού να μάθεις ιστορία σώθηκες. Αναρωτιέμαι αν διάλεξες την τρίτη δημοτικού γιατί χρειάζεσαι μεγάλα γράμματα και πολλές εικόνες για να καταλάβεις τι διαβάζεις. Αν αυτός είναι ο λόγος, μήπως θα ήταν καλό να μιλήσεις και με κανέναν ειδικό να δεις αν έχεις κάποια μαθησιακή δυσκολία; Έχω έναν φοιτητή Έλληνα με δυσλεξία. Στην Ελλάδα με το ζόρι τελείωσε το σχολείο. Στο ΗΒ διαγνώστηκε και έχει βοήθεια και είναι τώρα ο καλύτερος φοιτητής στην τάξη του. Και μια φίλη μου που είναι καθηγήτρια πανεπιστημίου έχει ADHD, το οποίο διαγνώστηκε όταν ήταν 40 χρονών και παίρνει φάρμακα και της έδειξαν και πώς να οργανώνει τη δουλειά της, και από τότε πετάει η καριέρα της. Παρεμπιπτόντως, αυτά δεν έχουν σχέση με τις άγνωστες λέξεις, απλά το σκέφτηκα επειδή έχω δουλέψει πολύ με φοιτητές με αναπηρίες και μαθησιακά προβλήματα, αλλά δεν είμαι ειδική, ούτε φυσικά κάνω διάγνωση, μια σκέψη ήταν.

 

[AoratiMelani]

Ξέρεις, νομίζω ότι κάποιος που θέλει να τρολάρει, αφ' ενός δεν μπαίνει στον κόπο να γράψει τόσο εκτενή κείμενα, αφ' ετέρου δεν θα κατάφερνε να παίξει πειστικά τον ρόλο του για τόσο μεγάλο διάστημα. Μια άλλη σκέψη που κάνω είναι, για ποιον λόγο να θέλει να μας τρολάρει; Δεν είναι και τόσο διασκεδαστικό πια.

Και τέλος, έχω μια γενική αρχή, που την ανέπτυξα σε χώρους συζήτησης άθεων με θρήσκους, όπου το τρολάρισμα πέφτει σύννεφο: τους αντιμετωπίζω όλους με σοβαρότητα και ευγένεια. Γιατί μου φαίνεται προτιμότερο να φανώ αφελής απαντώντας σοβαρά σε τρολ, παρά να ριψοκινδυνεύσω έστω και στο ελάχιστο να προσβάλω ή να πληγώσω έναν άνθρωπο που έχει γνήσιες απορίες και κάνει μια ειλικρινή αναζήτηση.

Spoiler

Μια παραβολή (true story):

Στην ομάδα "Έλληνες άθεοι και αγνωστικιστές " του facebook, πριν λίγους μήνες εμφανίστηκε μια κοπέλα που έκανε ερωτήσεις οι οποίες φάνταζαν εξαιρετικά αφελείς, σχεδόν στημένες, και οι περισσότεροι έσπευσαν να υποθέσουν ότι τρολάρει και να αρχίζουν να την κράζουν. Ορισμένοι όμως της απάντησαν σοβαρά, αναλυτικά, ευγενικά, και με παραπομπές όταν χρειαζόταν. Αποδείχτηκε ότι η κοπέλα, αν και σχεδόν τριάντα χρονών, μόλις είχε αποκτήσει πρόσβαση στο ίντερνετ, ενώ μέχρι τότε ζούσε μια πολύ περιορισμένη ζωή σε φανατικά θρησκόληπτο περιβάλλον. Ηταν ιδιαίτερη περίπτωση, και με τη βοήθεια της ομάδας απελευθερώθηκε από τις παρωπίδες και άρχισε να σκέφτεται ελεύθερα, έκανε σχέσεις με άντρες που προηγουμένως δεν τολμούσε. Αν όλοι τότε την είχαμε θεωρήσει τρολ, πιθανόν να απογοητευόταν και να κλεινόταν στο καβούκι της.

Για κάτι τέτοιες περιπτώσεις, έστω και μία στις χίλιες, δεν με νοιάζει να πιαστώ κότσος και να με κοροϊδέψουν χίλια τρολ.

Ας γελάσουν κι αυτοί λιγάκι στο κάτω-κάτω.

 

[SBE]

Έχω δει πολλά στα ιντερνέτια, ακόμα και τρολ που κάνουν αυτό ακριβώς που λες, Μελάνη.

 

[lalitor]

@SBE, ούτε εγώ ξέρω γιατί με συγχαίρουν για την νηφαλιότητα. Αλλά, επαναλαμβάνω ότι δεν τρολλάρω. Υποπτεύσου ό,τι θέλεις.
Αυτό το "εργαλείο" σου, το "έτσι έκανα εγώ και άρα νόμιζα ή νομίζω ότι έτσι κάνουν και οι άλλοι" είναι πολύ χρήσιμο αλλά και ταυτόχρονα επικίνδυνο. Μπορεί να είχες φίλη από καταπιεστική οικογένεια που της δημιούργησε κάποιες παραξενιές στην συμπεριφορά της και να έβγαλες το συμπέρασμα ότι όποιος προέρχεται από καταπιεστική οικογένεια έχει αυτά τα χαρακτηριστικά, και μπορεί να έχεις δίκιο και να έχεις αποκτήσει γνώσεις ψυχολογίας χωρίς να έχεις διαβάσει ούτε λέξη από σύγγραμμα ψυχολογίας.
Όμως ο κίνδυνος είναι αυτός. 1) Τα συμπεράσματα σου αντιστοιχούν σε ποσοστά 2) Πρέπει να βεβαιωθείς ότι εσύ, ως παρατηρητής και ως συμπερασματοβγάλτης (αυτό μου ήρθε), δεν ανήκεις στο μικρότερο ποσοστό, γιατί διαφορετικά κάνεις λάθος ή αν ανήκεις στο μικρότερο ποσοστό θα πρέπει να έχεις την επίγνωση πως ενδεχομένως είσαι αλλόκοτος, διάνοια, γενικά πιο ασυνήθιστος, χρειάζεσαι δηλαδή αυτογνωσία και ετερογνωσία.

Και βέβαια ένα παιδί, ακόμα και δημοτικού, δεν είναι βέβαιο ότι έχει πάντα κάποια περιέργεια για τον κόσμο. Αν συνέβαινε αυτό τότε ο κόσμος θα ήταν διαφορετικός.

Διλσεξοία δεν έχω. Συνηθίζω να εικονοποιώ τις περιγραφές και τα γεγονότα αλλά νομίζω πως οι περισσότεροι αυτό κάνουν, οποτέ θαρρώ πως είμαι νορμάλ.

 

[AoratiMelani]

Έχω δει πολλά στα ιντερνετια, ακόμα και τρολ που κάνουν αυτό ακριβώς που λες, Μελάνη.

Και λοιπόν; Αξίζει να ρισκάρεις έστω και ελάχιστα να προσβάλεις ή να πληγώσεις έναν ειλικρινή άνθρωπο, μόνο και μόνο για να μην τσιμπήσεις ποτέ σε τρολ;

 

[nickel]

Νομίζω ότι το νήμα έχει αρκετά σοβαρό και ενδιαφέρον θέμα, το οποίο μπορούμε να πραγματευτούμε αυτόνομα και ανεξάρτητα από το αν ο lalitor είναι ή φέρεται σαν τρολ.

Εμένα άλλωστε με ικανοποιεί ότι μέσα στο νήμα έχει ήδη βελτιωθεί τόσο πολύ ο γραπτός του λόγος, ιδίως όταν φτιάχνει και δικές του λέξεις: καλύτερα συμπερασματοβγάλτης παρά ψυχοβγάλτης.

 

[SBE]

Aπό το #37 είναι νομίζω εμφανές ότι έχω δίκιο.