...
Δεν είμαι σίγουρος αν κάναμε σύστημα τριών εξισώσεων στο σχολείο (αποφοίτησα το '81), αλλά νομίζω πως θυμάμαι κάτι τέτοιο και μάλιστα με αγνώστους χ, ψ, ω. Σήμερα πάντως το κάνουν
στη B' Λυκείου, αλλά απ' ό,τι φαίνεται με αγνώστους x, y, z, με την επιρροή της αγγλικής, τόσο στους δασκάλους όσο και από τα συνήθως μεταφρασμένα βιβλία ή παραδείγματα. Τις καρτεσιανές πάντως τις θυμάμαι σίγουρα σαν x, y, z, που τις λέγαμε χι, ψι, ζήτα. Από την άλλη, το λογικό -κι εντυπωμένο από τότε που μάθαμε την αλφαβήτα- στην ακολουθία χ, ψ είναι να έπεται το ωμέγα, οπότε να το μπέρδεμα αλφαβήτου και άλγεβρας, τουλάχιστον από κάποια εποχή και μετά.
Zed μπορεί να λέγαμε καμιά φορά όσοι ήμασταν και αγγλομαθείς
(από μέσα μας ή μουλωχτά, γιατί τότε έπεφτε σφαλιάρα αν οι συμμαθητές νόμιζαν ότι πας να το παίξεις έξυπνος, και σ' έλεγαν ξενομανή και φαντασμένο, όχι όπως τώρα που γίναν όλα ίσωμα), αλλά δεν το γράφαμε, that's why I said that Zed's dead, or should be, imho, in Greek.
But it seems too late to kill it now, so I guess we'll have to stomach the Gimp.
Anyway, that's better than what Marsellus had to endure.