suggest [one common verb, indeed]

[m_a_a_]

Δύο παραδείγματα κάπου στη μια πιθαμή εκτός της πλέον καθιερωμένης χρήσης:

- Investopedia, περιγράφοντας τη δουλειά του τεχνικού αναλυτή: "... (they) use charts and other tools to identify patterns that can <i>suggest</i> future activity".

- Wikipedia: περί ανάλυσης δεδομένων (data analysis) γενικότερα ο λόγος, στόχος της οποίας είναι μεταξύ άλλων το "suggesting conclusions".

Εν δυνάμει είναι πολλές και οι αποδόσεις και οι ενστάσεις.

"...να προμηνύσουν" σκέφτομαι στην πρώτη (και πιο εύκολη) περίπτωση εγώ (έχοντας ήδη απορρίψει κάποια άλλα που μου 'ρθαν).

Στη δεύτερη βλέπω ότι στο διαδίκτυο μπορεί κανείς να "προτείνει συμπεράσματα", ή και να "καταθέσει" ή να "υποβάλει" είτε σκέτα συμπεράσματα, είτε "συμπεράσματα-προτάσεις"... Δεν τα εξάγεις ο ίδιος δηλαδή, απλά λες στον άλλο "ορίστε, αυτά είναι τα συμπεράσματα (idle, που λένε), άμα θες, εξήγαγέ τα" (ελπίζω να την πέτυχα την προστακτική).

So, what do you suggest?

 

[dharvatis]

Καλωσορίζω κι εγώ, και προτείνω [χεχε] επιπλέον τις επιλογές υποδηλώνω, υποδεικνύω και παραπέμπω σε. Στην πρώτη από τις φράσεις σου νομίζω ότι ταιριάζει το «υποδηλώνω», ενώ στη δεύτερη δεν βλέπω γιατί να μη μείνουμε στο «προτείνω».

 

[nickel]

Δεν τα εξάγεις ο ίδιος δηλαδή, απλά λες στον άλλο "ορίστε, αυτά είναι τα συμπεράσματα (idle, που λένε), άμα θες, εξήγαγέ τα" (ελπίζω να την πέτυχα την προστακτική).

Όχι, δεν την πέτυχες. Είναι προστακτική τύπου «επανέλαβε» — δεν θέλει αύξηση. Αν θέλεις αυτό το ρήμα, έχεις να διαλέξεις ανάμεσα σε προστακτική «εξάγαγε» και υποτακτική «να πας να τα εξαγάγεις μόνος σου». Αλλά, όπως και με την κλασική εκτρωματική απόδοση του insert, εισάγαγε, εισαγάγετε, να εισαγάγετε, η λύση είναι κάποιο άλλο ρήμα, κάποια άλλη διατύπωση.

 

[m_a_a_]

Και τα'χω διαβάσει να πάρει τα σχετικά νήματα χρόνια τώρα...
Τι να κάνεις, όπως είπε κάποιος,
«Πες μου και θα ξεχάσω, δείξε μου και ενδέχεται να θυμηθώ, μπλέξε με (βλ. βάλε με στο κόλπο, δώσ' μου συμμετοχή) και θα καταλάβω...»
Κατά κάποιους η ρήση είναι απλά μια κινέζικη παροιμία, από πολλούς αποδίδεται στον Κομφούκιο, από άλλους στον συνεχιστή του, Xun Zi, ενώ υπάρχουν κι αυτοί που ισχυρίζονται πως η σινική βερσιόν ήταν κάπως πιο μακροσκελής, και πως αυτός που απέδωσε το νόημα έτσι ταιριαχτά σε μία ρήση ήταν ο Μπέντζαμιν Φράνκλιν – εξ ου και το αγγλικό: Tell Me and I Will Forget; Show Me and I May Remember; Involve Me and I Will Understand (σε διάφορες μικροπαραλλαγές).

(Παρεμπτιτόντως: ζητείται η προστακτική του εμπλέκω...)

Προχθές, να φανταστείς, είπα να γράψω “έξαξέ τα”, αλλά το μάζεψα, λέω άσε, ακόμα μέλος καλά-καλά δεν γίνηκα...
Η υποτακτική πάντως μ' άρεσε: τράβα να τα εξαγάγεις μόνος σου!

Στο θέμα μας όμως:

1. Θα πω πώς αντιλαμβάνομαι και χρησιμοποιώ εγώ, όσο μπορώ, τα ρήματα που αναφέρθηκαν, κι αν ακουστεί τίποτα εσφαλμένο ή αυθαίρετο έστω, έχουνε γνώση, από ό,τι βλέπω, οι του φόρουμ φύλακες, να με ενημερώσουν καταλλήλως...
Το υποδηλούν και το υποδηλούμενο συνυπάρχουν χρονικά: ο καπνός υποδηλώνει φωτιά...
Το τσιγάρο, όμως, που κάποιος πέταξε στα ξερόχορτα δίχως να το σβήσει υποδηλώνει την (διαχρονική) ανθρώπινη βλακεία... Τη φωτιά την προμηνύει, ή άντε την προοικονομεί (αλλά εμένα το ρήμα αυτό με παραπέμπει σε ντεμέκ φιλολογία και λυσάρια Πατάκη)...
Άμα είναι κανείς πολιτικός, ή εν πάση περιπτώσει έχει ένα κάποιο βήμα, μπορεί και να προαναγγείλει αλλαγές, αλλά το τικ που κάνει, σηκώνοντας το χέρι και ξύνοντας ελαφρά τη φαβορίτα κάθε τόσο, μπορεί να υποδηλώνει πως δεν ξέρει τι λέει...
Στη δική μου περίπτωση, λέω πως οι αναλυτές ταυτοποιούν μοτίβα τα οποία μπορούν να προμηνύσουν μελλοντική δραστηριότητα. Δεδομένου του συγκειμένου, και το “υποδείξουν” θα προκαλούσε σύγχυση, νομίζω, γιατί κι οι αναλυτές επί της ουσίας “υποδείξεις” πουλάνε κι όχι αναλύσεις (αυτές είναι ένα αναγκαίο στάδιο για την παραγωγή μιας αξιόπιστης υπηρεσίας -> συμβουλής/υπόδειξης, που κατά τ' άλλα έτσι σκέτες μόνο τους στατιστικολόγους και κανα δυο ακόμα γειτονικές κοινότητες ακαδημαϊκών ενδιαφέρουν). Αν λέγαμε ”μπορούν να υποδείξουν μελλοντική δραστηριότητα” εμένα θα μου ακουγόταν σαν να μιλάμε για τη μελλοντική δραστηριότητα του ίδιου του επενδυτή (αποδέκτη των συμβουλών/υποδείξεων) και όχι για τη μελλοντική δραστηριότητα της αγοράς εν γένει...

2. Το γυρνάω από ρήμα+αντικείμενο σε ουσιαστικό+γεν.αντικειμενική (μεγάλο το άλμα, ίσως πουν μερικοί, και πολλά μπορούν ν' αλλάξουν στο ενδιάμεσο, άλλά εγώ το αποτολμώ:
Από τη μία έχουμε πρόταση συμπερασμάτων, κατάθεση συμπερασμάτων, υποβολή συμπερασμάτων (όλα κυκλοφορούν)
κι από την άλλη την καθιερωμένη εξαγωγή συμπερασμάτων.
Τα πρώτα είναι διπλωματική ζαργκόν, νομίζω, κι εν πάση περιπτώσει δεν την πιάνω. Μου φαίνεται εγγενώς... λοξή. Τι σημαίνει εν δυνάμει συμπέρασμα; Το συμπέρασμα είναι προϊόν της λογικής (ή έστω κάποιας προσομοίωσής της, αν μπλέξουμε και τα ρομποτικά στο κόλπο), κι έτσι και βγήκε, βγήκε, επικυρώθηκε ως έννοια, "ενεργοποιήθηκε". Μέχρι τότε δεν υπάρχει. Άρα το “προτείνω συμπεράσματα” σημαίνει επί της ουσίας “λέω στον άλλο τι συμπεράσματα έχω βγάλει εγώ και ρωτώ αν συμφωνεί”, αλλά έχω την υποψία ότι για κάποιον περίεργο λόγο ορισμένοι προτιμούν να μιλούν για “απόρριψη της πρότασης συμπερασμάτων” παρά για “διαφωνία” ή για “ανικανότητα εξαγωγής κοινών συμπερασμάτων”...
Το ίδιο πρόβλημα ενυπάρχει και στο αγγλικό: ποια είναι στην τελική η διαφορά μεταξύ drawing conclusions και suggesting conclusions;

 

[dharvatis]

Το υποδηλούν και το υποδηλούμενο συνυπάρχουν χρονικά: ο καπνός υποδηλώνει φωτιά...

Σωστά, αλλά το ίδιο ισχύει και για το suggest. Πιστεύω ότι η ένσταση αυτή ξεπερνιέται αν θεωρήσουμε ότι αυτό που υποδηλώνεται είναι η πρόβλεψη μελλοντικής δραστηριότητας, η οποία (πρόβλεψη) υπάρχει τώρα.
Βέβαια, πάντα μπορούμε να ξεπεράσουμε κάθε ασάφεια με μια περιφραστική διατύπωση: «...υποδηλώνουν υψηλή πιθανότητα να υπάρξει σχετική δραστηριότητα στο μέλλον», κ.λπ.

 

[dominotheory]

.....
Δεν μπορεί κάποιος να προτείνει ή να υποδείξει* συμπεράσματα όταν ερμηνεύει και/ή αξιολογεί τα ευρήματά του, τα δεδομένα που έχει στη διάθεσή του, ιδιαίτερα όταν η πολυπλοκότητα του υπό έρευνα αντικειμένου και της ερευνητικής μεθοδολογίας καθιστούν βέβαιο ότι πρέπει να υπάρξει μια συγκεκριμένη εστίαση, λειτουργική και αποτελεσματική, που, όμως, είναι πρακτικά αδύνατον να καλύπτει απόλυτα όλες τις πτυχές του ερευνώμενου ζητήματος; Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι περίεργο.

* Το +1 μου, εδώ.