Παρεμπιπτόντως, είναι ιδέα μου ή κάτι έχει συμβεί στην αμερικανική νεολαία;
Παλιότερα (τουλάχιστον από το Λος Άντζελες που θυμάμαι), οι Αμερικανοί αθλητές στους Ολυμπιακούς ήταν μονίμως μουτρωμένοι, έκαναν διάφορες επιδείξεις μαγκιάς στον αγωνιστικό χώρο, κάνανε δηλώσεις ότι είναι οι καλύτεροι και γενικώς προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να γίνουν αντιπαθείς στο κοινό, με κλασικό χαρακτηριστικό το ότι, αν έπαιρναν αργυρό ή χάλκινο, να είναι μουτρωμένοι στην απονομή.
Φέτος έχω προσέξει ένα σωρό Αμερικανούς που μοιάζουν καλά παιδιά, που πανηγυρίζουν την οποιαδήποτε θέση τους, που χαίρονται για τους άλλους, που κάνουν αστειάκια κλπ. Τι έγινε; Είναι τα παιδιά των παιδιών των λουλουδιών; Δουλεύει η μέθοδος «όλα τα παιδάκια που συμμετέχουν θα πάρουν βραβείο», που την εφαρμόσανε τα νηπιαγωγεία μετά το '90; Έγιναν όλοι οπαδοί του Σάντερς;