Σας ταλαιπώρησα. Μόλις διάβασα την
επανόρθωση της επόμενης ημέρας:
Πλάνη
Τα... φτωχά μου γαλλικά και ένα «σπασμένο» τηλέφωνο με οδήγησαν χθες σε μέγα ολίσθημα: απένειμα ως μη όφειλα, αχρεωστήτως που λένε, στον και καθηγητή συνταγματολόγο κύριο Χρυσόγονο, ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, εύσημα για τη μεγάλη επιτυχία της κυβερνήσεως να δικαιώσει το... PSI του... Βενιζέλου, ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου!
Επλανήθην πλάνην οικτρά, την οποία μου επισημαίνει δι' επιστολής του και ο καθηγητής Χρυσόγονος, ενέργεια την οποία και εξαίρω - αυτήν τη φορά διότι αν και υπέστη σφοδρή ήττα ενώπιον του ΕΔΔΑ, επειδή αυτός υποστήριζε τα συμφέροντα των ομολογιούχων κατά του ελληνικού κράτους, δεν δίστασε ούτε στιγμή να απαρνηθεί την επιτυχία των νομικών υποστηρικτών του Δημοσίου. Δεν θέλησε να οικειοποιηθεί τίποτε από τον θρίαμβο των «ημετέρων δυνάμεων».
Εγώ πάλι, ούτε που μου πέρασε από τον νου ότι ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, συνταγματολόγος, κορυφαίος νομικός, θα υποστήριζε προσφυγή κατά του ελληνικού κράτους και κατ' επέκταση κατά της κυβέρνησης, η οποία τον έστειλε να κοσμήσει εκπροσωπώντας την το Ευρωκοινοβούλιο.
Για πρώτη ίσως φορά στη ζωή μου, παρέβλεψα τον κανόνα «το μεροκάματο να βγαίνει», όπως διακηρύσσει ο φίλος μου ο Δημητράκης, κανόνα - απαύγασμα εμπειριών μιας ολόκληρης ζωής, και ιδού το αποτέλεσμα. Μετέβαλα τον κύριο καθηγητή σε υπερασπιστή των συμφερόντων του ελληνικού Δημοσίου, αλλά, φευ, εκείνος - για το «μεροκάματο» που προαναφέρω - κάτι «μικροομολογιούχους» είχε για πελάτες, και γι' αυτούς αγωνιζόταν. Συμβαίνουν - και - αυτά...