Τι διαβάζετε αυτή την περίοδο;

nickel

Administrator
Staff member
Ενδιαφέρον ανάγνωσμα:

Never-ending stories: Would you read a 1m-word book?

Τα βιβλία-τούβλα και ποιους συγκινούν στην αγχωτική ψηφιακή εποχή μας
http://www.bbc.com/culture/story/20150507-the-never-ending-stories



At one point, Death and Mr Pickwick rambled to 800,000 words, but he cut it back by over half in order to have it fill 802 pages — the exact same number as Dickens’ novel.

Jarvis has no worries about readers being put off by the novel’s length, though he does admit this wife has vowed never to read it. “She has special dispensation — her excuse is she doesn’t need to read it because she’s had to live it,” he says. She supported him while he wrote, and so it seemed only fair that he let her type the letter ‘d’ of the ‘The End’ before they went off to the pub to celebrate. When finished copies arrived, however, the words had been cut. Turns out it’s not house style.
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Θερινή ανακεφαλαίωση. Τι διάβασα στις διακοπές μου, έχοντας μείνει και καμιά δεκαριά μέρες χωρίς σύνδεση στο Διαδίκτυο (αθέλητα και δεν το συνιστώ πια σε κανέναν).

Ή μάλλον, πρώτα, τι δεν διάβασα: ούτε μία σελίδα τυπωμένης εφημερίδας. Η ενημέρωσή μου είναι πια σχεδόν 100% από το διαδίκτυο (οι ειδήσεις στην τηλεόραση είναι σχεδόν πάντα ξεπερασμένες· αντίθετα, το ραδιόφωνο με την πιο ζωντανή μορφή του μπορεί να σου φέρει κάτι την ώρα που συμβαίνει) -- γι' αυτό και η αθέλητη στέρηση ήταν ισοδύναμη με ξεχασμένες εποχές που για να βρούμε εφημερίδα στις διακοπές, έπρεπε να κατεβούμε στο πρακτορείο, στη Χώρα -- και να είμαστε και τυχεροί.

Τι διάβασα; Από μη δοκιμιακά κείμενα, ένα παλιότερο βιβλίο του Χρήστου Χωμενίδη, πλεγμένο γύρω από μια ενδιαφέρουσα ιδέα, το Λόγια-Φτερά. Δεν χρειάζεται να κάνω σχόλια εγώ, ο ιστότοπος στη Βιβλιονέτ έχει παρουσίαση από καμιά εικοσαριά εκλεκτούς σχολιαστές... Διάβασα επίσης την Ηλικία της αβεβαιότητας, του Αντρέα Καμιλλέρι (μια υπόθεση του επιθεωρητή Μονταλμπάν). Για πρακτικούς λόγους όμως, το διάβασα στη γερμανική μετάφραση, οπότε θα πρέπει πάλι να βασιστείτε στις κριτικές και στα σχόλια των συνδέσμων της Βιβλιονέτ.

Από τα μη παραλιακά, διάβασα το Παρασιτισμός και επίπλαστη ευημερία του Θανάση Πολλάτου, ένα βιβλίο που με βοήθησε να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα που δεν είχα καταγράψει σωστά στη μνήμη μου σχετικά με τη φιλοσοφία του Παναγιώτη Κονδύλη. Μια γνωριμία με τον Θανάση Πολλάτο και περισσότερα για το βιβλίο θα βρείτε από εδώ.

Από το μενού δεν έλειψε το ευπώλητο του καλοκαιριού Καταστροφές και θρίαμβοι του Στάθη Καλύβα σε μετάφραση Νίκου Ρούσσου και το «βαρύ» αλλά πολύ ενδιαφέρον Δίκτυα εξουσίας στη νεότερη Ελλάδα, μια σειρά δοκιμίων με επιμέλεια του Μαρκ Μαζάουερ σε μετάφραση Κώστα Κουρεμένου.

Κάποιος παρατηρητικός και γνώστης των πραγμάτων θα διαπίστωνε ότι για να διαβάσω πρωτότυπο ή μεταφρασμένο δοκίμιο στη γλώσσα μας θα πρέπει να έχει περάσει από τα χέρια ενός φίλου που εμπιστεύομαι τα ελληνικά του. Με άλλα λόγια: υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να διαβάσω την πνευματική σας δουλειά αν είστε (λεξι)φίλοι μου...
 

crystal

Moderator
Α, τι ωραία!
Να τι διάβασα εγώ στις διακοπές:

- Neither Here, Nor There: Travels In Europe του Bill Bryson, που τον έμαθα από εκλεκτά μέλη του φόρουμ και τον έχω λατρέψει. Περιμένω με ανυπομονησία το More Notes from a Small Island που θα βγει τον Οκτώβρη.

- The Casual Vacancy της J. K. Rowling, που μου άρεσε πάρα πολύ. Ποτάμι τα δάκρυα στα βότσαλα. Μόλις γύρισα σπίτι έτρεξα να δω και τη μεταφορά του BBC, αλλά απογοητεύτηκα κάπως.

- Go Set a Watchman της Harper Lee. Ας το ξεχάσουμε. Προσποιούμαι ότι δεν το διάβασα ποτέ.

- Let's Explore Diabetes With Owls του David Sedaris. Πρώτο δικό του βιβλίο που έπεσε στα χέρια μου, θα αναζητήσω κι άλλα.

- Τη Lalaland της Αλεξάνδρας Κ. και θα σας πω ανερυθρίαστα ότι μου άρεσε. :)
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Κι εμένα μου άρεσε πολύ το Casual Vacancy, και ενώ κατέβασα να δω τη σειρά του BBC, την παράτησα στη μέση του δεύτερου επεισοδίου.
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Εγώ τελείωσα (επιτέλους!) το Why Nations Fail. Καλό, με ένα πολύ ενδιαφέρον συμπέρασμα, το οποίο όμως κατά τη γνώμη μου οι συγγραφείς δεν τεκμηριώνουν επαρκώς καθώς βασίζονται πολύ στην τυχαιότητα της ιστορίας για να το εξηγήσουν. Πιστεύω επίσης πως δεν δίνουν αρκετά εύσημα στους θεσμούς που προστατεύουν τη λειτουργία του κράτους και οι οποίοι ουσιαστικά γεννήθηκαν στη Δύση. Επίσης, δίνει καλές αλλά πολλές πληροφορίες στα ιστορικά παραδείγματά του και είμαι σίγουρη ότι σε λίγο δε θα θυμάμαι τα περισσότερα.

Αγόρασα επίσης στο Kindle το Raising Steam, το τελευταίο βιβλίο του Terry Pratchett, το οποίο δεν πρόκειται να τελειώσω ποτέ γιατί προφανώς δεν έχει γραφτεί από τον ίδιο και δεν μου αρέσει καθόλου.

Διάβασα επίσης και διάφορα βιβλία για τον ύπνο των παιδιών (για των ενηλίκων δεν το βλέπω να έρχεται στο εγγύς μέλλον :cry:) αλλά μη σας ζαλίζω. Για τους γονείς ωστόσο θα ήθελα να συστήσω την αμερικάνικη σειρά What to Expect που έχει πολλά και χρήσιμα - κάποια είναι αμερικανιές, θα το καταλάβετε όταν τα δείτε και μπορείτε να τα αγνοήσετε :)

Τώρα διαβάζω το The Art of War (:devil:).
 

daeman

Administrator
Staff member
Αγόρασα επίσης στο Kindle το Raising Steam, το τελευταίο βιβλίο του Terry Pratchett, το οποίο δεν πρόκειται να τελειώσω ποτέ γιατί προφανώς δεν έχει γραφτεί από τον ίδιο και δεν μου αρέσει καθόλου.
[...]
Τώρα διαβάζω το The Art of War (:devil:).

"But there had to be rules. Otherwise it was just a barbaric scuffle.

So, hundreds of years ago, the Art of War had been formulated. It was a book of rules. Some were very specific: there was to be no fighting within the Forbidden City, the person of the Emperor was sacrosanct . . . and some were more general guidelines for the good and civilized conduct of warfare. There were the rules of position, of tactics, of the enforcement of discipline, of the correct organization of supply lines. The Art laid down the optimum course to take in every conceivable eventuality. It meant that warfare in the Empire had become far more sensible, and generally consisted of short periods of activity followed by long periods of people trying to find things in the index.

No-one remembered the author. Some said it was One Tzu Sung, some claimed it was Three Sun Sung. Possibly it was even some unSung genius who had penned, or rather painted, the very first principle: Know the enemy, and know yourself.

Lord Hong felt that he knew himself very well, and seldom had trouble knowing his enemies. And he made a point of keeping his enemies alive and healthy."

http://audiobook-online.com/wp-content/uploads/2013/08/171.pdf


However, I prefer General Callus Tacticus:

  • "Let us take history by the scrotum."
  • "It is always useful to face an enemy who is prepared to die for his country. This means that both you and he have exactly the same aim in mind."

... Διάβασα επίσης και διάφορα βιβλία για τον ύπνο των παιδιών (για των ενηλίκων δεν το βλέπω να έρχεται στο εγγύς μέλλον :cry:) αλλά μη σας ζαλίζω. ...
But there have to be rules. Otherwise it is just a barbaric scuffle.

May you live in Interesting Times. :devil: And always make a point of keeping your enemy alive and healthy.
 

SBE

¥
Πφ! Και τον ΣουνΤζου(κι) παίζουνε στα δάχτυλα οι γαστριμάργες Έλληνες, και τον Μακιαβέλι (τον πιτσαδόρο, στην πλατεία, το μαγαζί δίπλα στο σιντριβάνι).
 
Προς στιγμήν σκέφτηκα: 'ρε λες αυτή η Αλεξάνδρα Κ. να είναι η δική μας η Αλεξάνδρα;'
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Χαχα... Κι εγώ το σκέφτηκα, μήπως έγραψα κανένα βιβλίο και δεν το θυμάμαι. :)
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Είχα δει πρόσφατα δύο μίνι σειρές βασισμένες σε βιβλία του Ken Follett, το The Pillars of the Earth και το World Without End. Πολύ ωραίες, είχα σκοπό να τις προτείνω και κάποια στιγμή εδώ στο σχετικό νήμα. Μετά, μετά από συζήτηση με πρόσφατα αποκτηθείσα φίλη (:)), ανακάλυψα τη Century Trilogy, από όπου διαβάζω το πρώτο βιβλίο, το The Fall of Giants.

Είχα καιρό να ενθουσιαστώ τόσο με βιβλίο. Τι να σας πω, έχω πάθει αυτό που κατά καιρούς παθαίνω με ωραία βιβλία, που διαβάζω συνέχεια, δηλαδή μέχρι και 5 λεπτά την ώρα που πλένω τα δόντια μου, με την οδοντόβουρτσα στο ένα χέρι και το τάμπλετ στο άλλο. Αν μπορούσα, θα καθόμουν σπίτι μέχρι να το τελειώσω.

Πρόκειται για μια τριλογία που πραγματεύεται τους τρεις μεγάλους πολέμους του προηγούμενου αιώνα, τον Α' ΠΠ, τον Β' ΠΠ και τον Ψυχρό Πόλεμο, και παρακολουθεί την ιστορία στον 20ό αιώνα κάποιων οικογενειών που οι δρόμοι τους διασταυρώνονται. Δίνει διάφορες ιστορικές πληροφορίες παράλληλα με μια περιγραφή ανθρώπων και πραγμάτων από τη σκοπιά της εκάστοτε εποχής (διαβάζω, π.χ., για τις απεργίες των ανθρακωρύχων στην Ουαλία των αρχών του 20ού αιώνα και για τα όσα ζούσε ο λαός της τσαρικής Ρωσίας, κάνω αντιπαραβολή με το σημερινό συνδικαλισμό και τη μεταεπαναστατική Ρωσία και μαζεύω πολύ υλικό για το πολιτικό νήμα. Ελπίζω να μου περάσει μέχρι να τελειώσω και τα 3 :)).

Βλέπω ότι έχει μεταφραστεί και στα ελληνικά για όσους ενδιαφέρονται. Πολύ καλό βιβλίο.
 

nickel

Administrator
Staff member
Να ευχηθώ περισσότερους αναγνώστες, αλλά κυρίως περισσότερο χρόνο σε μας τους αναγνώστες. Η κατάσταση είναι πια απελπιστική.
 
Πόντιε, κάτσε πρώτα να ξαναρχίσει να δέχεται η Άμαζον τις ελληνικές κάρτες...
 

pontios

Well-known member
Ελπίζω η ερχόμενη χρονιά να σας φέρει ειρήνη, ευτυχία (ένα πιο εξυπηρετικό/μια πιο εξυπηρετική Amazon would not go astray), τη διάθεση και τον διαθέσιμο χρόνο για να μπορείτε να απολαύσετε όχι μόνο την ανάγνωση αλλά και τα άλλα σπουδαιότερα αγαθά της ζωής.
 
Πάντως οι γαλλικοί σιδηρόδρομοι (τρένα και λεωφορεία) είναι πιο εξυπηρετικοί: τις δέχονται. Οι Λεξιλόγοι, τι εμπειρίες έχετε τους τελευταίους μήνες με τις κάρτες σας;
 
Top