Research Archive JStor Moves Toward Open Access

[Costas]

Για μέρος του υλικού (70 ειδικευμένα περιοδικά) και χωρίς δυνατότητα εκτύπωσης ή κατεβάσματος. (technologyreview).

[JStor] began giving away access in Africa in 2006, and in other poor parts of the world in 2008. Last summer it made old, out-of-copyright articles available for free. But none of those efforts was as far-reaching as the new program, which JStor calls "Register & Read."

 

[nickel]

Υπέροχη είδηση. «JStor says it has been turning people away from seeing an article 150 million times a year». Μερικές εκατοντάδες είμαι εγώ. Αλλά ο χακεράς το παράκανε: «One such activist, Aaron Swartz, was indicted last summer for exploiting MIT's JStor subscription to download 4.8 million articles from the archive». (Το κατηγορητήριο έχει πολλή πλάκα.)

 

[sarant]

Από το Jstor έχω παρακαλέσει φίλους με πρόσβαση να μου στείλουν άρθρα κάμποσες φορές, οπότε το νέο είναι πολύ καλό.

 

[nickel]

Πάντως, προ ημερών κυκλοφορούσα σαν φοιτήτρια στην ηλεκτρονική βιβλιοθήκη ενός πανεπιστημίου, με πρόσβαση σε διάφορους θησαυρούς που μόνο με συνδρομή μπορείς να θαυμάζεις, και ζήλευα τα μέσα που έχει η σημερινή νεολαία στη διάθεσή της. Και μόνο τα ζάλα* που γλιτώνουν αν σκεφτεί κανείς...

*Ζάλα = (Κρητικό για τα) βήματα (βλ. πεντοζάλης), πηγαινέλα.

 

[Costas]

Και φαντάζομαι η σημερινή νεολαία θα ζηλεύει τους καιρούς όπου το να είναι κανείς στο πανεπιστήμιο σήμαινε κοινωνική προαγωγή και όχι ανεργία, έστω και αν τα μέσα ήταν λιγότερα. Τώρα για προαγωγή εκτός από ζάλα θέλει γλάκιο και πήδημα...

Να δούμε βέβαια και τα θέματα των 70 περιοδικών. Ελπίζω να μην είναι μόνο βοτανική και τέτοια. Να 'χει και ανθρώπινες επιστήμες. Επίσης λέει ότι αν το σύστημα δεν δουλέψει ικανοποιητικά για τα περιοδικά, επιφυλάσσονται να το πακετάρουν και πίσω στο σημερινό.

 

[SBE]

Επειδή σαν φοιτήτρια γνώρισα και τα δυο συστήματα, τότε και τώρα, ναι, έχεις στη διάθεσή σου χωρίς να βγεις από το σπίτι σου ολάκερες βιβλιοθήκες αλλά...
α. δεν έχεις στη διάθεσή σου βιβλία παρά μόνο περιστασιακά, σε ορισμένα ζητήματα τα χρειάζεσαι όμως και πρέπει να πας στη βιβλιοθήκη ή να ζητήσεις να σου τα φέρουν. Δηλαδή δεν καταργείται τελείως το παραδοσιακό σύστημα.
β. είναι πολύ, μα πολύ απαιτητικότερες οι εργασίες γιατί ξέρουν οι διδάσκοντες ότι βρίσκεις ευκολότερα πληροφορίες. Δεν αρκούν πέντε αναφορές σε μια εργασία των δύο χιλιάδων λέξεων. Από είκοσι και άνω.

 

[nickel]

Από το in.gr:
http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231193007

Το Χάρβαρντ κόβει τις συνδρομές σε επιστημονικές εκδόσεις

Το κόστος των συνδρομών για τις επιστημονικές εκδόσεις είναι εξωφρενικό, κρίνει το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ στη Μασαχουσέτη, το οποίο καλεί τώρα τους φοιτητές του να δημοσιεύουν τις εργασίες τους μόνο σε επιθεωρήσεις ελεύθερης πρόσβασης. Θεωρεί μάλιστα ότι κι άλλα ακαδημαϊκά ιδρύματα θα ακολουθήσουν τώρα το παράδειγμά του.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της βιβλιοθήκης του Χάρβαρντ προς το διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό του, που αριθμεί περί τα 2.100 άτομα, το ζήτημα έπρεπε να ρυθμιστεί άμεσα, καθώς το πανεπιστήμιο δεν δύναται πια να πληρώνει τα 3,5 εκατ. δολάρια που στοιχίζουν κάθε χρόνο οι συνδρομές.

Η κίνηση του Χάρβαρντ, ενός από τα πλέον πλούσια πανεπιστήμια στον κόσμο, αναμένεται να προκαλέσει συζητήσεις γύρω από το κόστος της πρόσβασης στην ακαδημαϊκή έρευνα, η οποία συνήθως επιβαρύνει τους φορολογούμενους.

Στην αγορά επιστημονικών εκδόσεων κυριαρχούν σήμερα δύο μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι, η ολλανδική Elsevier και η γερμανική Springer.

Όπως αναφέρει το Χάρβαρντ, οι μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι έχουν δημιουργήσει μία «αβάσταχτη κατάσταση» για το πανεπιστήμιο καθιστώντας τη ακαδημαϊκή συνεργασία «μη διατηρήσιμη οικονομικά» και «ακαδημαϊκά απαγορευτική», ενώ οι ίδιοι βγάζουν πάνω από 35% κέρδος.

Οι τιμές για την ηλεκτρονική συνδρομή στις εκδόσεις των δύο μεγάλων αυξήθηκαν κατά 145% τα τελευταία έξι χρόνια, ενώ ορισμένες επιθεωρήσεις κοστίζουν μέχρι και 40.000 δολάρια το χρόνο.

«Ελπίζω ότι και άλλα πανεπιστήμια θα ακολουθήσουν το παράδειγμά μας. Όλοι αντιμετωπίζουμε το ίδιο παράδοξο. Εμείς κάνουμε την έρευνα, γράφουμε τις δημοσιεύσεις, ελέγχουμε άλλες δημοσιεύσεις ερευνητών, είμαστε σε εκδοτικές επιτροπές και όλα αυτά δωρεάν [...] Και μετά αγοράζουμε τα αποτελέσματα της δικής μας εργασίας σε εξωφρενικές τιμές» δήλωσε στην εφημερίδα Guardian, ο διευθυντής της βιβλιοθήκης του Χάρβαρντ Ρόμπερτ Ντάρντον.

«Μακροπρόθεσμα, η απάντηση θα είναι η ελεύθερη πρόσβαση στις επιστημονικές επιθεωρήσεις αλλά χρειάζεται ενορχηστρωμένη προσπάθεια για να επιτύχουμε αυτόν τον στόχο» είπε.

 

[Costas]

Το κίνημα της πατάτας χτυπάει τα μονοπώλια! :)

 

[pidyo]

To πρωτότυπο μιλά για τα μέλη ΔΕΠ (faculty members) και όχι τους φοιτητές.

Εκτός από την απλή σύσταση του Χάρβαρντ, γίνονται και άλλα οργανωμένα μποϊκοτάζ των μεγαθηρίων που λυμαίνονται την αγορά των επιστημονικών περιοδικών. Ίσως όμως τα νερά θα τα ταράξουν ακόμη περισσότερο οι όλο και αυστηρότερες διατάξεις της ΕΕ περί δημοσιεύσεων ανοικτής πρόσβασης όταν ο ερευνητής έχει λάβει χρηματοδότηση από ευρωπαϊκά προγράμματα. Elsevier και Springer ή θα αλλάξουν την (αυτοκαταστροφική και κοντόθωρη) τιμολογιακή πολιτική τους ή θα διαλυθούν στα εξ ων συνετέθησαν.

 

[SBE]

Μα έτσι κι αλλιώς αν αλλάξουν την τιμολογιακή πολιτική τους θα διαλυθούν.

Αυτό που με ενοχλεί είναι το ότι απαγορεύουν τη δημοσίευση των άρθρων στις ιστοσελίδες των συγγραφέων. Αν δηλαδή εγώ γράψω κάτι και δημοσιευτεί, δεν μπορώ μετά να το αναδημοσιεύσω ελεύθερα στις σελίδες του εργαστηρίου μου. Αντιλαμβάνομαι μεν τα ζητήματα κοπυράιτ, αλλά παλιά ο συγγραφέας έπαιρνε κι ένα κουτί αντίτυπα να τα διαθέσει όπως θέλει.

 

[pidyo]

Η συνήθης πλέον μεσοβέζικη λύση είναι τα preprints και, κυρίως, τα postprints (πώς το λέμε αυτό στα ελληνικά; ).

 

[nickel]

Πώς υλοποιείται η Ανοικτή Πρόσβαση

Υπάρχουν δυο τρόποι με τους οποίους υλοποιείται η Ανοικτή Πρόσβαση: τα καταθετήρια ανοιχτής πρόσβασης (πράσινος δρόμος) και τα περιοδικά ανοιχτής πρόσβασης (χρυσός δρόμος).

Καταθετήρια Ανοικτής Πρόσβασης [open-access repositories]: Οι συγγραφείς καταθέτουν μόνοι τους (self-archiving, αυτοαρχειοθέτηση) τις εργασίες του σε ένα καταθετήριο ανοικτής πρόσβασης. Οι εργασίες αυτές μπορεί να είναι προδημοσιεύσεις (preprints), αξιολογούμενες μεταδημοσιεύσεις (postprints), τεχνικές αναφορές (technical reports), στατιστικά δεδομένα ερευνών, κ.ά.

Η αυτοαρχειοθέτηση ολοκληρώνεται χωρίς ο συγγραφέας να λάβει έγκριση από κάποιον. Σήμερα οι περισσότεροι εκδότες επιστημονικών περιοδικών επιτρέπουν στους συγγραφείς να καταθέτουν τις δημοσιεύσεις τους (preprints ή postprints) στα καταθετήρια των οργανισμών με τους οποίους έχουν κάποια σχέση εργασίας ή συνεργασίας (affiliation).

[...]

Περιοδικά Ανοικτής Πρόσβασης: Οι συγγραφείς κανονικά καταθέτουν τις εργασίες τους στο περιοδικό αναμένοντας την αποδοχή και την αξιολόγησή τους από συναδέλφους (peer-review). Με την ολοκλήρωση της διαδικασίας αξιολόγησης οι εργασίες δημοσιεύονται σε ένα τεύχος του περιοδικού και είναι ελεύθερα διαθέσιμες μέσω διαδικτύου. Ένα πολύ γνωστό ευρετήριο περιοδικών ανοικτής πρόσβασης είναι το Directory of Open Access Journals - DOAJ.
http://www.lib.auth.gr/index.php/el/open-access

 

[nickel]

Ο ιδρυτής της Wikipedia, σύμβουλος της βρετανικής κυβέρνησης για την επιστήμη

Λονδίνο
Η βρετανική κυβέρνηση διόρισε τον Τζίμι Ουέιλς, ιδρυτή της Wikipedia, ως άμισθο σύμβουλο που θα βοηθήσει στο να γίνει πιο εύκολη -και φθηνή- η πρόσβαση στις επιστημονικές δημοσιεύσεις.

Τον διορισμό του Ουέιλς ανακοίνωσε στο συνέδριο της Ένωσης Εκδοτών ο Βρετανός υπουργός Επιστήμης Ντέιβιντ Ουίλετς, ο οποίος είναι ένθερμος υποστηρικτής των επιθεωρήσεων «ανοιχτής πρόσβασης», στις οποίες οι επιστήμονες έχουν δωρεάν πρόσβαση.

Οι λιγοστοί εκδοτικοί οίκοι που ελέγχουν σήμερα τις επιστημονικές δημοσιεύσεις χρεώνουν μεγάλα ποσά στους συνδρομητές τους, ακόμα και όταν πρόκειται για έρευνες που έχουν πληρωθεί με χρήματα των φορολογούμενων.

Παρουσιάζοντας τη νέα βρετανική πολιτική για την επιστήμη, ο Ουίλετς δήλωσε το Δεκέμβριο ότι οι έρευνες που πληρώνουν οι Βρετανοί φορολογούμενοι θα πρέπει να γίνουν ελεύθερα διαθέσιμες το ταχύτερο δυνατόν.

Απευθυνόμενος στους εκδότες που συμμετείχαν στο συνέδριο, ο Ουίλετς τούς συμβούλευσε ότι «το να προσπαθήσουν να διατηρήσουν το παλιό μοντέλο [των συνδρομών] είναι μάχη σε λάθος πόλεμο». Τόνισε, πάντως, ότι οι εκδότες μπορούν να διατηρήσουν την οικονομική τους βιωσιμότητα χρεώνοντας τους επιστήμονες για τις δημοσιεύσεις τους, αντί να χρεώνουν τους αναγνώστες.

Σε πρώτη φάση, αναφέρει ο δικτυακός τόπος του Science, ο Τζίμι Ουέιλς θα βοηθήσει στη δημιουργία μιας ανοιχτής βάσης δεδομένων, μέσω της οποίας οι χρήστες θα έχουν πρόσβαση σε επιστημονικές δημοσιεύσεις αλλά και στις πηγές χρηματοδότησης των ερευνών. Η βάση αυτή θα μπορούσε μεταξύ άλλων να βοηθήσει τις επιχειρήσεις να εντοπίσουν ερευνητές με τους οποίους μπορούν να συνεργαστούν.

Σε επόμενη φάση, ο Ουέιλς θα συνδράμει στη δημιουργία νέων συστημάτων δημοσίευσης, βασισμένων στην αρχή της ανοιχτής πρόσβασης.
http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231194184


http://www.bbc.com/news/technology-17921442

 

[Costas]

Μια νέα πλατφόρμα (δεν έχει ακόμα στηθεί), το Knowledge Unlatched.

 

[Costas]

Υπέροχη είδηση. «JStor says it has been turning people away from seeing an article 150 million times a year». Μερικές εκατοντάδες είμαι εγώ. Αλλά ο χακεράς το παράκανε: «One such activist, Aaron Swartz, was indicted last summer for exploiting MIT's JStor subscription to download 4.8 million articles from the archive». (Το κατηγορητήριο έχει πολλή πλάκα.)

Μας ξέφυγε να βάλουμε εδώ κάτι για το παλληκάρι, στη μνήμη του.

Αυτό το sci-hub μάλλον το έφαγε το μαύρο σκοτάδι (της ζητάει το Elsevier κάτι εκατομμύρια):
https://torrentfreak.com/images/sci-hub-reply.pdf

Payment of 32 dollars is just insane when you need to skim or read tens or hundreds of these papers to do research. (...) Ι would also like to mention that Elsevier is not a creator of these papers. All papers on their website are written by researchers, and researchers do not receive money from what Elsevier collects. That is very different from music or movie industry, where creators receive money from each copy sold. But economics of research papers is very different. Authors of these papers do not receive money. Why would they send their work to Elsevier then? They feel pressured to do this, because Elsevier is an owner of so-called "high-impact" journals. If a researcher wants to be recognized, make a career –-he or she needs to have publications in such journals.

 

[Costas]

Αποχώρηση της συντακτικής επιτροπής του Lingua και μποϊκοτάζ του Elsevier. (γαλλικά)

 

[daeman]

Μας ξέφυγε να βάλουμε εδώ κάτι για το παλληκάρι, στη μνήμη του.
...

Ίσως επειδή το συζητήσαμε στα Εφήμερα στις 13-1-2013, την επομένη της αυτοκτονίας του. Δεν πειράζει όμως να τα αντιγράψω κι εδώ:

Και τελικά, τι έκανε; τα δημοσίεψε; (lifo) Πάντως, κρίμα το παιδί...

Και τελικά, τι έκανε; τα δημοσίεψε; (lifo) Πάντως, κρίμα το παιδί...

Κώστα, διάβασα μερικά άρθρα, αλλά επειδή αναμενόμενα οι περισσότεροι ασχολούνται με τα καθέκαστα της - όπως φαίνεται - αυτοκτονίας και τα αίτια που την προκάλεσαν, άκρη δεν έβγαλα και τα παράτησα στην αρχή βαρέθηκα, δεν τα παράτησα όμως τελικά· ψάξε, ψάξε, κάτι βγήκε. Από τη Huffington Post:

Aaron Swartz, Internet Pioneer, Found Dead Amid Prosecutor 'Bullying' In Unconventional Case

Open democracy advocate and internet pioneer Aaron Swartz was found dead Friday in an apparent suicide, flooding the digital spectrum with an outpouring of grief. He was 26 years old.

Swartz spent the last two years fighting federal hacking charges. In July 2011, prosecutor Scott Garland working under U.S. Attorney Carmen Ortiz, a politician with her eye on the governor's mansion, charged Swartz with four counts of felony misconduct -- charges that were deemed outrageous by internet experts who understood the case, and wholly unnecessary by the parties Swartz was accused of wronging.

Swartz repeatedly sought to reduce the charges to a level below felony status, but prosecutors pressed on, adding additional charges so that by September 2012 Swartz faced 13 felony counts and up to half a century in prison.

Swartz had long lived with depression and a host of physical ailments, which made his accomplishments that much more astonishing. Barely a teenager, he codeveloped the RSS feed, before becoming one of the earliest minds behind Reddit.
...
In the fall of 2010, Swartz downloaded millions of academic journal articles from the nonprofit online database JSTOR, which provides such articles free of charge to students and researchers. As a faculty member at Harvard University, Swartz had a JSTOR account, and downloaded the documents over the course of a few weeks from a library at the Massachusetts Institute of Technology.

JSTOR typically limits users to a few downloads at a time. Swartz's activities ultimately shut down JSTOR's servers briefly, and eventually resulted in MIT's library being blocked by JSTOR for a few days.

This was inconvenient for JSTOR and MIT, and a violation of JSTOR's Terms of Service agreement. Had JSTOR wanted to pursue civil charges against Swartz for breach of contract, it could have. But JSTOR did not, and washed its hands of the whole affair. In 2013, JSTOR made several million academic journal articles available to anyone, free of charge. Academic research is designed to be publicly accessible and is distinct from the research of private corporations, which assert aggressive intellectual property rights over activities they fund. Last June, Swartz told HuffPost that both JSTOR and MIT had advised prosecutors they were not interested in pursuing criminal or civil charges.

But the government pressed on, interpreting Swartz's actions as a federal crime, alleging mass theft, damaged computers and wire fraud, and suggesting that Swartz stood to gain financially. Federal prosecutors describe Swartz's downloading too quickly from a database to which JSTOR granted him and millions of other scholars free access as:

"Aaron Swartz devised a scheme to defraud JSTOR of a substantial number of journal articles which they had invested in collecting, obtaining the rights to distribute and digitizing," the indictment reads. "He sought to defraud MIT and JSTOR of rights and property." The prosecutors seem unaware that if an article is downloaded, the original copy remains with the owner.

The indictment also says that, "Swartz intended to distribute these articles through one or more file-sharing sites." JSTOR has just released 4.5 million articles to public this week.

The indictment does briefly acknowledge that Swartz had legal access to JSTOR's database. "Although Harvard provided access to JSTOR's services and archive as needed for his research, Swartz used MIT's computer networks to steal millions of articles from JSTOR." But the indictment does not note that Harvard and MIT have an explicit library sharing arrangement, granting scholars at one school access to many of the works and titles at the other. JSTOR has no specific academic allegiance. Its titles are available to all students at all universities at all times.

JSTOR issued a statement late on Saturday expressing regret at Swartz's passing, criticizing his prosecution.

"The case is one that we ourselves had regretted being drawn into from the outset, since JSTOR’s mission is to foster widespread access to the world’s body of scholarly knowledge," the statement reads. "At the same time, as one of the largest archives of scholarly literature in the world, we must be careful stewards of the information entrusted to us by the owners and creators of that content. To that end, Aaron returned the data he had in his possession and JSTOR settled any civil claims we might have had against him in June 2011."

All 13 counts against Swartz rest on the idea that he stole or damaged JSTOR and MIT property.
...
The FBI had investigated Swartz prior to the JSTOR incident in 2009, when Swartz wrote a script mass-downloading many U.S. court documents held in the pricey PACER database. Although court documents are in the public domain, PACER charges a premium for collecting the documents and making them searchable. Swartz paid PACER for mass downloads, then sent the documents to another free database.

In addition to earning the ire of PACER, the FBI and the office of U.S. Attorney Carmen Ortiz, Swartz wrote the programming for RSS 1.0, an extremely common and useful computer tool. He helped start Reddit and also helped launch Creative Commons -- a special intellectual property license allowing anyone to use creative work, provided it is not sold for profit.

He was the founder of the progressive political advocacy group Demand Progress, which was extremely active during the legislative battle over the Stop Online Piracy Act. He co-founded the Progressive Change Campaign Committee, though he has not worked with the organization in some time. More recently, he was working with Matt Stoller, a writer and former aide to Rep. Alan Grayson (D-Fla.), on a longterm project aimed at ending the drug war.

"What people saw in public was a fearless advocate of open information, who was nonetheless realistic about the limits to what open information could do without radical political reform," Farrell said.

He added: "He shared the urgent concern of his friend, [MSNBC host] Chris Hayes, to address what economic inequality was doing to this country. What many, many people saw in private was his extraordinary generosity with both time and resources. He had made enough money from the sale of Reddit to Conde Nast to live without working for several years, as long as he was reasonably frugal. So what he did, was to spend his life trying to figure out ways in which he could be helpful to people and causes he liked. Since his death, I've heard an outpouring of stories from people whom he helped set up websites for, read and critiqued work and so on. He combined technological brilliance with enormous amounts of energy, and a real understanding of politics."
Posted: 01/12/2013 5:13 pm EST | Updated: 01/13/2013 2:30 am EST

Aπό τη NY Times:

In 2011, however, Mr. Swartz went beyond that, according to a federal indictment. In an effort to provide free public access to JSTOR, he broke into computer networks at M.I.T. by means that included gaining entry to a utility closet on campus and leaving a laptop that signed into the university network under a false account, federal officials said.

Mr. Swartz turned over his hard drives with 4.8 million documents, and JSTOR declined to pursue the case. But Carmen M. Ortiz, a United States attorney, pressed on, saying that “stealing is stealing, whether you use a computer command or a crowbar, and whether you take documents, data or dollars.”
Published: January 12, 2013


Και από τον Cory Doctorow:

Expert witness describes Aaron Swartz's "crimes"
RIP, Aaron Swartz


Σχετικό νήμα: Research Archive JStor Moves Toward Open Access.

Μάλιστα· τελικά τα επέστρεψε, δηλαδή. Τι να πεις; βαριά αρρώστια η κατάθλιψη.

Ναι, αλλά όπως είπα το είδα χτες σαν σχόλιο στην είδηση της αυτοκτονίας του άλλου και σκέφτηκα ότι είναι σχετικό σχόλιο. Γιατί η κατάθλιψη είναι μεν ό,τι είπε ο Κώστας πιο πάνω, αλλά παίζουν το ρόλο τους και εξωγενείς παράγοντες, όπως π.χ. η απειλή να βρεθείς έστω και μια μέρα σε αμερικανική φυλακή.

Φυσικά. Ορίστε ένα δικό του μανιφέστο, μια ομιλία του για τον αγώνα εναντίον του PIPA/SOPA, και δύο νεκρολογίες/καταγγελίες από δύο φίλους του (ο ένας συγγραφέας και ο άλλος δικηγόρος) [1][2]. Τέλος, η ανακοίνωση του JSTOR. Τα βρήκα σαν λινκ στο άρθρο της ΝΥΤ (παρότι και οι δύο κριτικάρουν δύο διατυπώσεις της εφημερίδας). Ο δικηγόρος κατηγορεί και το MIT, ότι σε αντίθεση με το JSTOR δεν αποθάρρυνε την κα. εισαγγελέα να προσπαθήσει να του πάρει το σκαλπ. Γι' αυτό και το ΜΙΤ, όπως λέει το άρθρο της ΝΥΤ, διέταξε...."ΕΔΕ" για να δει μήπως έφταιξε σε κάτι στην όλη υπόθεση, με την τροπή που αυτή πήρε.

Σχετικό: My Aaron Swartz, whom I loved (Quinn Norton on Aaron Swartz)

Θλιβερό αυτό το: I told him, time and again, that this was his 20s. It would be better in his 30s. Just wait. Please, just hold on. Βέβαια, αν φοβάσαι ότι θα 'σαι φυλακή για τα επόμενα 50 (!) χρόνια...

Aaron Swartz Faced A More Severe Prison Term Than Killers, Slave Dealers And Bank Robbers


On Friday, Internet pioneer and open information activist Aaron Swartz took his own life at the age of 26. At the time of his death, Swartz was under indictment for logging into JSTOR, a database of scholarly articles, and rapidly downloading those articles with the intent to make them public. If Swartz had lived to be convicted of the charges against him, he faced 50 years or more in a federal prison.
To put these charges in perspective, here are ten examples of federal crimes that carry lesser prison sentences than Swartz’ alleged crime of downloading academic articles in an effort to make knowledge widely available to the public:
Manslaughter...
Bank Robbery: ....
Selling Child Pornography: ...
Knowingly Spreading AIDS: ...
Selling Slaves: ...
Genocidal Eugenics: ...
Helping al-Qaeda Develop A Nuclear Weapon: ...
Violence At International Airports: ...
Threatening The President: ...
Assaulting A Supreme Court Justice: ...

It should be noted that Swartz faced such a stiff sentence because prosecutors charged him with multiple federal crimes arising out of his efforts to download and distribute academic papers. Similarly, a person who robbed a bank, sold a slave, and then rounded out their day by breaking Justice Scalia’s nose would also risk spending the next 50 years in prison, just like Aaron Swartz did.
Indeed, if Swartz’s story reveals anything, it is the power of prosecutors to pressure defendants into plea bargains by stringing multiple criminal charges together and threatening outlandish prison sentences. Whatever one thinks of Swartz’s actions, which were likely illegal and probably should be illegal, it is difficult to justify treating him as if he were a more dangerous criminal than someone who flies into a rage and kills their own brother.