Πέρα από την κατάλληλη ορολογία, που δεν τη γνωρίζω, είναι σαφές ότι πρόκειται για ταυτόχρονη λογιστική εγγραφή πληρωμής και επιστροφής ΦΠΑ, χωρίς ταμειακές ροές. Θεωρητικά το αποτέλεσμα είναι ίδιο όπως αν υπήρχαν ταμειακές ροές, αλλά στην πράξη δεν είναι, επειδή μπαίνει στη μέση ο παράγοντας χρόνος. Ας μην ξεχνάμε ότι γίνεται λόγος για "τεχνικά έργα" που παραδίδονται σε "αναθέτουσες αρχές", οι οποίες τα χρησιμοποιούν για οικονομικές δραστηριότητες που υπόκεινται σε ΦΠΑ. Πρόκειται δηλαδή για φόρο επί των εισροών, του οποίου θα ζητιόταν ο συμψηφισμός στην περιοδική δήλωση ΦΠΑ με τον οφειλόμενο φόρο επί των εκροών.
Για παράδειγμα, ο οργανισμός ύδρευσης Υ παραλαμβάνει ένα νέο δίκτυο από τον εργολήπτη Ε. Κανονικά, θα πλήρωνε τον ΦΠΑ επί του συνόλου της αξίας του παραδοτέου έργου και ο Ε θα τον απέδιδε με την περιοδική δήλωση ΦΠΑ. Ταυτόχρονα, με τη δική του δήλωση ΦΠΑ, ο Υ θα ζητούσε να συμψηφιστεί αυτός ο ΦΠΑ επί των εισροών του με τον ΦΠΑ που εισπράττει για λογαριασμό του Δημοσίου επί των εκροών του (δηλαδή με τον ΦΠΑ που πληρώνουν μαζί με τον λογαριασμό τους οι καταναλωτές).
Επειδή ο χρόνος απόσβεσης υποδομών είναι πολύ μεγάλος, το τελικό προϊόν που παράγεται βάσει αυτής της υποδομής, δηλαδή στην περίπτωσή μας η αντίστοιχη υδροδότηση/ άρδευση, θα παραγόταν σε μεγάλο χρονικό διάστημα και η αντίστοιχη είσπραξη ΦΠΑ από το Δημόσιο θα μοιραζόταν σε βάθος χρόνου. Αυτό θα σήμαινε μια πρόσκαιρη (1-2 μήνες) μεγάλη εφάπαξ ταμειακή επιβάρυνση του οργανισμού, αλλά κυρίως μεγάλη εμπροσθοβαρή επιβάρυνση του δημόσιου ταμείου. Συγκεκριμένα, ο Υ θα πλήρωνε στον Ε το μεγάλο ποσό Π για τον ΦΠΑ επί της συνολικής αξίας του έργου και, σε 1-2 μήνες, ο μεν Ε θα απέδιδε το Π στο δημόσιο, ο δε Υ θα αξίωνε συμψηφισμό του Π με τον ΦΠΑ που υποχρεούται να αποδώσει. Το μεγάλο μέγεθος του Π θα μπορούσε κάλλιστα να οδηγήσει σε άμεση υποχρέωση του Δημοσίου να πληρώσει στον Υ ένα σεβαστό ποσό εν είδει πιστωτικού υπολοίπου ΦΠΑ και να περιμένει με χρόνια με καιρούς να τα πάρει πίσω από τον ΦΠΑ των λογαριασμών του νερού.
Η ταυτόχρονη και ισόποση λογιστική εγγραφή του Π σημαίνει ότι κανείς δεν πληρώνει ούτε εισπράττει τίποτα, ενώ το Δημόσιο εξακολουθεί να απολαμβάνει την τακτική εισροή ΦΠΑ από τους λογαριασμούς του νερού.
Ιδού, εγώ αυτά καταλαβαίνω και ουδόλως επιμένω. Θα συνιστούσα όμως μεγάλη περίσκεψη για μια απόδοση που παραμένει εντελώς γενικόλογη και αόριστη (τα input/output, credit/debit ή συμψηφισμός, χωρίς περαιτέρω διευκρίνιση, μπορεί κάλλιστα να αναφέρονται στον ΦΠΑ γενικά, όχι στην ειδική περίπτωση). Λογικά, θα έπρεπε κάπως να φαίνεται ότι πρόκειται για ταυτόχρονη και ισόποση χρεοπίστωση, δηλαδή για μια ειδική περίπτωση του reverse charge mechanism. Αν όμως έχει καθιερωθεί μια αόριστη απόδοση, σηκώνω τα χέρια ψηλά.
