Και όμως οι δημοσκοπήσεις δεν αστόχησαν, κτγμ. Όλες οι δημοσκοπήσεις δίνονταν με στατιστικό εύρος +/- 2,5-2,8% (και πιθανότητα 95%,
όχι βεβαιότητα). Όλες οι δημοσκοπήσεις έδιναν επίσης αναποφάσιστους της τάξης του 8, 10, 12% με πλειοψηφία ανάμεσά τους ψηφοφόρους Σύριζα του Ιανουαρίου, άρα ένα δυνητικό μέγιστο πρόσθετο 5-6% ακόμη (τελικά φαίνεται ότι από αυτή την πηγή ο Σύριζα αποκόμισε τελικά ένα καθαρό ποσοστό έως και 3% επί του συνόλου).
Το αποτέλεσμα υπάρχει σε όλες τις δημοσκοπήσεις που είναι, στην πραγματικότητα, κάτι σαν χρησμοί. Στο σκάκι, που χρησιμοποιούμε ένα στατιστικό σύστημα αξιολόγησης (
Elo ratings), δεν μας παραξενεύουν αυτά τα στατιστικά τερτίπια. Ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει έλο 1185 και 1470 κλπ (πολύ συχνά, απολύτως τίποτα).
Τέλος, δείτε τη δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε στην Αυγή 2-3 μέρες πριν από τις εκλογές. 31-31 έδινε και αυτή, στα σίγουρα. Ακόμη και ο Τσίπρας, στο περίφημο σημείωμα με τα προγνωστικά που κυκλοφόρησε, διαφορά 3 μονάδων έβλεπε.
Το θέμα είναι αλλού. Ότι αν δεν υπάρχει στην κοινωνία απόλυτη κατανόηση της σχετικότητας των στατιστικών μετρήσεων, και δεν συνειδητοποιούμε ότι ο αριθμός που βλέπουμε είναι ένας μπαλαντέρ που σημαίνει («με πιθανότητα 95%, τόσο συν/πλην 2-2,5%»), θα βλέπουμε την κοινωνία να απορεί και να εκδηλώνει συμπτώματα ματαίωσης.
Το έξιτ πολ είναι άλλη ιστορία. Φαίνεται να έχει υπάρξει μεγάλη διαφωνία από κάποιους συμμετέχοντες για τις κρίσεις άλλων συναδέλφων τους από τις υπόλοιπες εταιρείες που συνεργάστηκαν για το έξι πολ.