Έναρθροι τίτλοι: Το βιβλίο της αυτοκράτειρας Ελισάβετ.

[sarant]

Γράφετε, ας πούμε:
Ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος (1867-1911) έγραψε Το βιβλίο της αυτοκράτειρας Ελισάβετ, ή

Ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος (1867-1911) έγραψε το Το βιβλίο της αυτοκράτειρας Ελισάβετ, ή

Ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος (1867-1911) έγραψε το βιβλίο Το βιβλίο της αυτοκράτειρας Ελισάβετ.

Το πρώτο, εκ πρώτης όψεως, αλλά σαν κάτι να με ενοχλεί και σ' αυτό. (Πρόκειται για υποσημείωση κι έτσι δεν έχω απεριόριστους βαθμούς ελευθερίας στη διατύπωση)

 

[SBE]

Το πρώτο.
Δεκτό και με μικρό Τ στο το.

 

[Themis†]

Κι εγώ το πρώτο θα προτιμούσα. Στα άλλα δύο, αν υπήρχε σοβαρός λόγος να χρησιμοποιηθούν (ιδίως εκείνο το τρίτο), θα έβαζα οπωσδήποτε άνω κάτω τελεία, δηλαδή:
...έγραψε το: Το βιβλίο...

 

[sarant]

Α ναι, η διπλή τελεία, καλή λύση!

 

[Earion]

Το πρώτο, χωρίς ενδοιασμό. Δεν καταλαβαίνω καν τη λογική του δεύτερου και του τρίτου.

 

[drsiebenmal]

Το πρώτο. Έχω δοκιμάσει όμως και το:

Ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος (1867-1911) έγραψε το Βιβλίο της αυτοκράτειρας Ελισάβετ.

(Με άλλα λόγια, συγχωνεύω τα δύο άρθρα σε ένα, τροποποιώντας ελαφρά τον τίτλο.)

 

[Zazula]

Εγώ έχω γράψει ότι χρησιμοποιώ τον πρώτο τρόπο, ενώ ο nickel τον προαναφερθέντα τρόπο του Δόκτορα: http://lexilogia.gr/forum/showthrea...ρηστικοί-κανόνες&p=29062&viewfull=1#post29062

 

[dominotheory]

...έγραψε το: Το βιβλίο...

+1 - μπορεί να σε πουν τριχοσχίστη, αλλά τυπικά είσαι άψογος.

Το πρώτο. Έχω δοκιμάσει όμως και το:
Ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος (1867-1911) έγραψε το Βιβλίο της αυτοκράτειρας Ελισάβετ.

+1 - απλές λύσεις για νοήμονες ανθρώπους.


+1 και στη γνωστή τρίπλα, που προτείνει ο Ζαζ εδώ, αλλά με περίφραση για να είναι φυσικός ο λόγος:

Ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος (1867-1911) είναι ο συγγραφέας του έργου Το βιβλίο της αυτοκράτειρας Ελισάβετ.

 

[sarant]

Εαρίωνα, η λογική των άλλων λύσεων είναι να μεταφερθεί αυτούσιος ο τίτλος στον αναγνώστη, ο οποίος μπορεί να μην τον ξέρει. Δεν είναι όπως στις εφημερίδες, που ο τίτλος τους είναι πασίγνωστος, κι έτσι δεν λέμε "αγόρασα τα Τα Νέα", "διάβασα στην Η Αυγή". Εδώ ο αναγνώστης μπορεί να μην ξέρει ούτε τον συγγραφέα ούτε το βιβλίο. Πάντως, θυμάμαι τον εκδότη του περιοδικού The Bridge World, που κάποτε διάβαζα ανελλιπώς, που επέμενε να γράφει, για το περιοδικό του: the The Bridge World.

Η τρίπλα του Ζάζουλα είναι απαραίτητη σχεδόν για τη γενική.

 

[nickel]

Καλημέρες

Πρόλαβε ο Ζαζ και ανέφερε τη μέθοδο που ακολουθώ.

Στο παράδειγμα του ΝΣ έχουμε ήδη αιτιατική πτώση. Τι θα κάναμε στην περίπτωση του βιβλίου του Ουγκό;

Ο Βικτόρ Ουγκό (1802–1885) έγραψε τους Αθλίους.
(δηλαδή, αντιστοίχως: Ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος (1867-1911) έγραψε το Βιβλίο της αυτοκράτειρας Ελισάβετ.)
Οι Άθλιοι είναι το πιο γνωστό βιβλίο του Βικτόρ Ουγκό.
Ο Βικτόρ Ουγκό είναι ο συγγραφέας των Αθλίων.

Δηλαδή δεν μεταφέρουμε τον ακριβή τίτλο μαζί με το άρθρο.

Αν πρέπει ωστόσο, Νίκο, να δώσεις τον τίτλο με κάθε ακρίβεια, συμφωνώ με την πρακτική να προσθέσεις περιγραφή (το βιβλίο, την εφημερίδα). Εδώ έχεις το σπάνιο πρόβλημα της επανάληψης, οπότε θα πρέπει να καταβάλεις κάποιο μεγαλύτερο τίμημα, π.χ.
Ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος (1867-1911) έγραψε (το) βιβλίο με τον τίτλο Το βιβλίο της αυτοκράτειρας Ελισάβετ.


Και, παρέμπ, ποιος έκανε Ουγκώ τον Ουγκό στη Βικιπαίδεια;

 

[Earion]

Διευκρινίζω ότι απάντησα στην ερώτηση τυπικά, έτσι όπως μας την απηύθυνες, sarant. Αν είχα την ελευθερία θα διάλεγα τη λύση του Δόκτορα (#6), που είναι εξίσου λογική. Και μια και μιλάμε για λογική, είπα για τις επιλογές 2 και 3 ότι δεν τις καταλαβαίνω, γιατί πράγματι δεν αντιλαμβάνομαι γαι ποιο λόγο επαναλαμβάνονονται τα ήδη υπάρχοντα (οι λέξεις «το» και «βιβλίο»). Δεν νομίζω να υπάρχει ούτε στο ελάχιστο πιθανότητα σύγχυσης: ρητά δηλώνεται ότι έγραψε το βιβλίο.

Κι ας μην περιοριστούμε στους τίτλους των εφημερίδων γιατί στενεύει χωρίς λόγο το πεδίο της συζήτησης. Μιλάμε για όλους τους τίτλους, τίτλους βιβλίων, τίτλους περιοδικών, μουσικών συνθέσεων, κινηματογραφικών έργων ...

Χτες το βράδυ είδαμε πάλι στην τηλεόραση Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος. Αλλά στο άλλο κανάλι είχε Το τραγούδι του νεκρού αδερφού.
Χτες το βράδυ είδαμε πάλι στην τηλεόραση το Κοροϊδάκι της δεσποινίδος. Αλλά στο άλλο κανάλι είχε το Τραγούδι του νεκρού αδερφού.

Στον αγγλοσαξονικό κόσμο είναι η αλήθεια ότι επιμένουν στον πλήρη έναρθρο τίτλο όταν αναφέρονται επίσημα σε ένα νομικό πρόσωπο: The New York Times, The Chase Manhattan Corporation, The Beatles, The amazing Spider-Man. Αλλά στον μη τυπικό λόγο το άρθρο δεν παραμένει υποχρεωτικά: the first time we saw the Beatles on "The Ed Sullivan Show" (πρόσεξε τη διαφορά στους δύο όρους!). Επίσης σε κάθε είδους κατάταξη, ταξινόμηση, καταλογογράφηση υπάρχει ρητός κανόνας το άρθρο να παραλείπεται. Και πάντως η συνήθεια αυτή δεν δεσμεύει τους χρήστες της νέας ελληνικής.

 

[AoratiMelani]

Εαρίωνα, η λογική των άλλων λύσεων είναι να μεταφερθεί αυτούσιος ο τίτλος στον αναγνώστη, ο οποίος μπορεί να μην τον ξέρει.

Θεωρώ ότι αυτό καλύπτεται με το αρχικό κεφαλαίο του τίτλου και με την διαφορά μορφοποίησης (πλάγια γράμματα) ή με τα εισαγωγικά τα οποία δηλώνουν πού αρχίζει και πού τελειώνει ο τίτλος, άσε που μπορεί να μπει και άνω κάτω τελεία για ακόμη μεγαλύτερη σαφήνεια. Κι εγώ χρησιμοποιώ συνήθως την λύση 1.

 

[Earion]

Και, παρέμπ, ποιος έκανε Ουγκώ τον Ουγκό στη Βικιπαίδεια;

Ο Glorious 93 μόλις στις 22 Απριλίου 2015, ενώ το λήμμα (Βίκτωρ Ουγκώ) το είχε ξεκινήσει ο Ωριγένης από τις 19 Ιουνίου 2006.

 

[nickel]

ενώ το λήμμα (Βίκτωρ Ουγκώ)

Αυτό τουλάχιστον έχει την πατίνα του χρόνου. Στο κέντρο της Αθήνας θα υπάρχει για πολλά χρόνια ακόμα η οδός «Βίκτωρος Ουγκώ».

 

[sarant]

Ο Glorious 93 μόλις στις 22 Απριλίου 2015, ενώ το λήμμα (Βίκτωρ Ουγκώ) το είχε ξεκινήσει ο Ωριγένης από τις 19 Ιουνίου 2006.

Αρχαίος ο Ωριγένης!