Κοίτα, την είχες την ευκαιρία σου να προφασιστείς λάθος πληκτρολόγησης ή από κεκτημένη ταχύτητα.
Γιατί να προφασιστώ οτιδήποτε;:huh:
γκούγκλαρε τώρα «solar retinopathy» ή «ηλιακή αμφιβληστροειδοπάθεια» (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι σημαντικό το να μπλοκάρεται η υπέρυθρη ακτινοβολία). Επίσης, τίποτα δεν «ψήνεται» (δλδ δεν έχουμε θερμικής φύσεως ζημία) — φωτοχημική είναι η αντίδραση.
Η αντίδραση είναι φωτοχημική και θερμική, πράγμα που γράφει και το άρθρο που παράθεσα, γι' αυτό και έβαλα σε εισαγωγικά το "ψήνει". Κατά τα άλλα, ευχαριστώ για τα links, αλλά δεν είδα πουθενά να αναφέρεται η μοναδική πληροφορία που θα με ενδιέφερε εν προκειμένω: υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί η υπεριώδης ακτινοβολία να φτάσει στον αμφιβληστροειδή. Αυτό το βρήκα αλλού και το αναφέρω παρακάτω.
Στην συνέχεια παραθέτεις κάτι που δεν διαφωνεί με αυτό που παράθεσα. Π.χ. γράφει το πρώτο κομμάτι του πρώτου συνδέσμου:
Mechanical and thermal disruptions are caused by absorption of shorter wavelengths that alter retinal structure.
Καθώς και:
Photochemical damage, on the other hand, results when long-wavelength blue and/or UV light is absorbed.
Τα ίδια πάνω-κάτω γράφουν όλες οι σχετικές πηγές, ότι τα είδη βλάβης χωρίζονται σε τρεις τύπους και προκαλούνται με τους αναφερθέντες τρόπους. Παρεμπιπτόντως, παρατηρώ μια προσπάθεια υποτίμησης αυτού που παράθεσα, με την αιτιολογία ότι... είναι του 1997. Θα σου θυμίσω λοιπόν ότι η χρονολογία δημοσίευσης δεν έχει καμμιά σημασία εάν το περιεχόμενό της δεν έχει ξεπεραστεί επιστημονικά. Δεν διάλεξα άλλωστε μια πηγή ό,τι να 'ναι, ούτε δημοσιευμένη όπου να 'ναι. Ένα μεγάλο κομμάτι της θεωρητικής φυσικής, να θυμίσω, ακόμα, είναι προπολεμικό.
Το δεύτερο κομμάτι που παραθέτεις δεν καταλαβαίνω που κολλάει. Μιλάει γενικά για βλάβες του οργανισμού από την έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία.
Ο λόγος που οι πηγές σου αναφέρουν ότι
και η υπεριώδης ακτινοβολία μπορεί να συμβάλλει στην ζημιά, είναι γιατί σε νεαρότερες ηλικίες ένα μέρος αυτής της ακτινοβολίας φτάνει στον αμφιβληστροειδή. Όπως είπα λοιπόν στο πρώτο μου ποστ, ενώ τα γυαλιά ηλίου προστατεύουν μερικώς από την ορατή ακτινοβολία, δεν προστατεύουν ουσιαστικά καθόλου από την υπέρυθρη, που είναι αυτή που θα προκαλέσει θερμική βλάβη στον αμφιβληστροειδή, που είναι πιθανό να είναι μόνιμη. Αντιθέτως, επαναλαμβάνω, η υπεριώδης ακτινοβολία απορροφάται εξολοκλήρου από το όργανο πριν φτάσει στον αμφιβληστροειδή. Αυτό που δεν γνώριζα είναι ότι σε νεαρότερες ηλικίες ένα μέρος της δεν απορροφάται, οπότε για τα παιδιά ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος.
Η λαμπρότητα (luminance· βλ. ΕΛΟΤ ISO 31-6) του ήλιου φυσικά και δεν είναι σταθερή (όπως το απόλυτο μέγεθός του), και μεταβάλλεται — από 1,6 · 10[SUP]9[/SUP] cd/m² το μεσημέρι σε μόλις 0,6 · 10[SUP]6[/SUP] cd/m² όταν είναι στον ορίζοντα.
ΥΓ Αν πάλι για λαμπρότητα εννόησες το radiance, πάλι κι αυτό το μέγεθος μεταβάλλεται κατά τη διάρκεια της μέρας σύμφωνα με τον νόμο Beer-Lambert (το λες άλλωστε κι εσύ στο #6).
Εσύ μιλάς για φαινόμενη λαμπρότητα. Ξαναλέω ότι η λαμπρότητα του ήλιου δεν είναι μεταβλητή, εκτός αν την μετράς σε βάθος του εντεκαετούς κύκλου του, οπότε αλλάζει κατά περίπου 0,1%. Αυτό που μεταβάλλεται είναι η ακτινοβολία που φτάνει στο επίπεδο του εδάφους, εξαιτίας της θέσης του ήλιου στον ουρανό (εποχές, γεωγραφικό πλάτος, ώρα). Αυτός είναι και ο λόγος, ξαναλέω, που μειώνεται και η υπεριώδης ακτινοβολία. Εσύ παραπάνω γράφεις ότι ο λόγος που μπορείς να δεις τον ήλιο είναι ότι ο UVI είναι κοντά στο μηδέν, όχι ότι ο ήλιος έχει μειωμένη (φαινόμενη) λαμπρότητα, λες και είναι δυο πράγματα άσχετα μεταξύ τους. Φαντάζομαι, επίσης, ότι εννοείς "ο λόγος που μπορείς με ασφάλεια να δεις τον ήλιο" κι όχι σκέτο "που μπορείς να τον δεις χωρίς ενόχληση", γιατί έτσι κι αλλιώς η υπεριώδης ακτινοβολία δεν είναι ορατή.