... έλεγα μήπως υπήρχε και καμιά απόδοση για κείνο το proprietatis. :)
Το proprietas εδώ δεν είναι από τα λατινικά της κλασικής εποχής που σήμαινε ιδιότητα, χαρακτήρας, ή κυριολεξία. Πρέπει μάλλον να είναι μεταφορά από τα γαλλικά της εποχής του συγγραφέα: propriété = κοσμιότης, ευπρέπεια, σεμνότης.
Δηλαδή κάτι σαν ελιξίριον της κοσμιότητος.
Καθαρτικό δεν μπορούμε βέβαια να το πούμε, αλλά καθαρτήριο θα μπορούσαμε. Αν δεν έκανε ομοιοκαταληξία με το ελιξίριο.
Οπότε, για λόγους φραστικής ποικιλίας, μπας και χρειαστεί, θα μπορούσαμε να έχουμε και το καθαρτήριο ιδιοσκεύασμα του Παράκελσου, για τον καθαρμό πάσης νόσου και μαλακίας ψυχής τε και σώματος.
Πείτε με χαζή, αλλά γιατί δεν μπορούμε να το πούμε καθαρτικό;Καθαρτικό δεν μπορούμε βέβαια να το πούμε...