δυονών

[Costas]

Το θέμα έχει θιγεί από εδώ και κάτω, και η Elsa είχε πει εκεί ότι "Λέμε βέβαια των δυονών, αλλά συνήθως δεν το γράφουμε". Τώρα βλέπω ότι δεν το "γράφουν" ούτε τα δύο λεξικά ΛΚΝ και ΛΝΕΓ! Και ο λόγος που το έψαξα είναι μια φράση ανάλογη με αυτήν που είχε βάλει ο Δόκτωρ (Αποφασίσατε, λοιπόν, να ακολουθήσετε τα βήματα δύο από τους ήρωές σας, του Μπόμπι Φίσερ και του Γκάρι Κασπάροφ). Όπου το δυονών λύνει μια χαρά το πρόβλημα, μόνο που συνήθως το δυονών είναι "αντωνυμία", όχι "επίθετο": των δυονών (τους), αλλά όχι (των) δυονών ανθρώπων --οπότε το "να ακολουθήσετε τα βήματα δυονών από τους ήρωές σας" είναι κάπου στο μεταίχμιο. Κοίταξα και στην πολύ καλή Γραμματική των Holton/Mackridge/Φιλιππάκη-Warburton, αλλά ούτε εκεί αναφέρεται το δυονών! Όπως επίσης δεν αναφέρονται τα μιανού, μιανής, αλλά αναφέρεται το καθεμιανής.

 

[Zazula]

Το θέμα των δυονών μπορεί να λυθεί μέσω της αναλογίας με το αυτός: αυτωνών.
Βέβαια εκεί έχουμε το θέμα της ορθογραφίας: Αυτονών ή αυτωνών; Αυτεινοί ή αυτοινοί; Αυτεινούς ή αυτοινούς (παραλλ. τ. τού αυτουνούς); Κ.ο.κ.

 

[nickel]

Τέτοια προβλήματα δεν έχει το ποιανών.
http://lexilogia.gr/forum/showthread.php?4837-Ποιανού-ή-Ποιου-Ποιανής-ή-Ποιας

Θα επανέλθω, έχει πολύ ψωμί το νήμα.

 

[Zazula]

Υπάρχει σχετική σελίδα στο Λεξικό των Δυσκολιών και των Λαθών, λήμμα ΑΝΤΩΝΥΜΙΑ[SUP]2[/SUP]: Εναλλακτικοί λαϊκοί τύποι αντωνυμιών (π.χ. ποιανού, καποιανού, αλλουνού, αυτουνού...).

ΥΓ Η γραμμή τού ΛΔΛ είναι ίδια μ' εκείνη που 'χεις υποστηρίξει κι εσύ nickel παλιότερα, δλδ την επανάληψη (ορθογραφικά) της κατάληξης.

 

[Costas]

Στη φράση των δύο από τα τέσσερα παιδιά του βλέπουμε πώς η παρουσία οριστικού άρθρου ξεκαθαρίζει το τοπίο. Εκεί λοιπόν που το δύο πάσχει στη γενική, είναι όταν βγαίνει στο δρόμο...ασυνόδευτο (τα βήματα δύο από τους...).

 

[drsiebenmal]

Στη φράση των δύο από τα τέσσερα παιδιά του βλέπουμε πώς η παρουσία οριστικού άρθρου ξεκαθαρίζει το τοπίο. Εκεί λοιπόν που το δύο πάσχει στη γενική, είναι όταν βγαίνει στο δρόμο...ασυνόδευτο (τα βήματα δύο από τους...).

Όχι μόνο. Καθορίζεται αριθμητικά και πόσα παιδιά έχει: «των δύο από τα παιδιά του» περιέχει πάλι ανάλογη ασάφεια. Άλλωστε και στο σκακιστικό παράδειγμά μου προσδιορίζονται οι δύο ήρωες στη συνέχεια ονομαστικά χωρίς να αρκεί αυτό.

 

[nickel]

Υπάρχει σχετική σελίδα στο Λεξικό των Δυσκολιών και των Λαθών, λήμμα ΑΝΤΩΝΥΜΙΑ[SUP]2[/SUP]: Εναλλακτικοί λαϊκοί τύποι αντωνυμιών (π.χ. ποιανού, καποιανού, αλλουνού, αυτουνού...).

ΥΓ Η γραμμή τού ΛΔΛ είναι ίδια μ' εκείνη που 'χεις υποστηρίξει κι εσύ nickel παλιότερα, δλδ την επανάληψη (ορθογραφικά) της κατάληξης.

Δεν έχει το δυονών το Λεξικό των δυσκολιών. Εδώ βρήκα Χατζιδάκι με

ποιωνών, ολωνών, αυτωνών, τουτωνών, αλλωνών και δυωνών, τριωνών.

Δεν είναι σπάνιο το δυωνών, και πατά, υποθέτω, πάνω στη γενική δυων (π.χ. των δυων τους).

https://www.google.com/search?num=100&tbm=bks&q="δυωνών"