Βάσει των όσων ειπώθηκαν πιο πάνω, το πιθανότερο φαίνεται να είναι πως η λέξη φτιάχτηκε στον προφορικό λόγο υπό την επίδραση άλλων κοινών λέξεων, ιδίως ίσως εκείνων που προσέδιδαν κακόσημη ιδιότητα σε πρόσωπα (πανηλίθιος, πανάσκημος), με βάση το παν. Δεν νομίζω ότι πρέπει να παραγνωρίζεται η δυσκολία της προφοράς του συμφωνικού συμπλέγματος /μβλ/. Αν φανταστούμε ότι κυκλοφόρησε στην πιάτσα αυτή η εκδοχή δίπλα στην εκδοχή με το ευφωνικό /ι/, η τελική επικράτηση του δεύτερου δεν προκαλεί καμία έκπληξη. Η μετέπειτα πορεία έχει να κάνει με τη χρήση της λέξης από λόγιες γραφίδες. Είτε με αναδρομική παρετυμολόγηση από το πάνυ, είτε επειδή στους καθαρευουσιάνικους καιρούς με κάθε ύψιλον αντί ενός γιώτα κέρδιζες πόντους, έτεινε να επικρατήσει στον γραπτό λόγο η γραφή με ύψιλον.
Επαναλαμβάνω ότι όλα αυτά είναι σκέτες πιθανολογήσεις.