Και πάλι γειά σας, με νέο νήμα και ερώτημα: Σε παράθεμα αμέσως μετά από δύο τελείες, είναι σωστό να αρχίζει το κείμενο με πεζό; Παράδειγμα από το κείμενο που επιμελούμαι:
διάκριση μεταξύ διοικητικού και πολιτικού συντονισμού: "η αναγκαιότητα πολιτικού συντονισμού προκύπτει κ.λπ."
Γνωρίζω ότι μετά από δίστιγμο σκέτο και όταν συντρέχουν λόγοι, ακολουθεί πεζό. Αλλά τούτο εδώ (και το βιβλίο που δουλεύω έχει δεκάδες τέτοιες περιπτώσεις) με τρελαίνει να το βλέπω έτσι.
Εχω ψάξει, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχω βρει κάτι σε ελληνικές πηγές. Προσωπικά θα ένιωθα καλύτερα αν μετά τα εισαγωγικά έβαζα δύο ωραίες αγκύλες με τρεις τελείες. Δηλαδή θα το έκανα έτσι:
: " [...] η αναγκαιότητα πολιτικού συντονισμού προκύπτει κ.λπ."
Καλά λέω;
διάκριση μεταξύ διοικητικού και πολιτικού συντονισμού: "η αναγκαιότητα πολιτικού συντονισμού προκύπτει κ.λπ."
Γνωρίζω ότι μετά από δίστιγμο σκέτο και όταν συντρέχουν λόγοι, ακολουθεί πεζό. Αλλά τούτο εδώ (και το βιβλίο που δουλεύω έχει δεκάδες τέτοιες περιπτώσεις) με τρελαίνει να το βλέπω έτσι.
Εχω ψάξει, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχω βρει κάτι σε ελληνικές πηγές. Προσωπικά θα ένιωθα καλύτερα αν μετά τα εισαγωγικά έβαζα δύο ωραίες αγκύλες με τρεις τελείες. Δηλαδή θα το έκανα έτσι:
: " [...] η αναγκαιότητα πολιτικού συντονισμού προκύπτει κ.λπ."
Καλά λέω;