sarant
¥
Οι Πανελλαδικές εξετάσεις ξεκίνησαν όπως πάντα με τη Γλώσσα και έπεσε κείμενο (διασκευασμένο) του Ι.Μ.Παναγιωτόπουλου, το οποίο αρχίζει ως εξής: Η "ανθρωπιά" είναι λέξη του καιρού μας, ένας όρος κοινόχρηστος, ένα νόμισμα που κυκλοφορεί σε όλα τα χέρια, γιατί συμβαίνει η ανταλλακτική αξία του να είναι πολύ μεγάλη.
Στις ασκήσεις ζητείται, ανάμεσα σε πολλά άλλα, να δοθεί το αντώνυμο της λ. κοινόχρηστος.
Ποιο να είναι αυτό τάχα; Αν πάμε με το λεξικό συνωνύμων του Μπαμπινιώτη, είναι "ατομικός, ιδιωτικός", κάτι που προφανώς δεν ταιριάζει εδώ. Και δεν ταιριάζει επειδή στη σημερινή χρήση κοινόχρηστος είναι αυτός που χρησιμοποιείται από κοινού (κοινόχρηστοι χώροι πολυκατοικίας) και όχι απλώς "αυτός που χρησιμοποιείται από πολλούς", έστω κι αν ο ορισμός αυτός διατηρείται στα λεξικά. Το κείμενο του Ι.Μ.Π. είναι γραμμένο προφανώς πριν από καμιά πενηνταριά χρόνια, πριν αρχίσουν να κυριαρχούν σε όλη την Ελλάδα οι πολυκατοικίες και τα κοινόχρηστα.
Οπότε, εγώ δεν θα έβαζα τη λέξη αυτή σε άσκηση. Παγίδες δεν χρειάζονται.
Στις ασκήσεις ζητείται, ανάμεσα σε πολλά άλλα, να δοθεί το αντώνυμο της λ. κοινόχρηστος.
Ποιο να είναι αυτό τάχα; Αν πάμε με το λεξικό συνωνύμων του Μπαμπινιώτη, είναι "ατομικός, ιδιωτικός", κάτι που προφανώς δεν ταιριάζει εδώ. Και δεν ταιριάζει επειδή στη σημερινή χρήση κοινόχρηστος είναι αυτός που χρησιμοποιείται από κοινού (κοινόχρηστοι χώροι πολυκατοικίας) και όχι απλώς "αυτός που χρησιμοποιείται από πολλούς", έστω κι αν ο ορισμός αυτός διατηρείται στα λεξικά. Το κείμενο του Ι.Μ.Π. είναι γραμμένο προφανώς πριν από καμιά πενηνταριά χρόνια, πριν αρχίσουν να κυριαρχούν σε όλη την Ελλάδα οι πολυκατοικίες και τα κοινόχρηστα.
Οπότε, εγώ δεν θα έβαζα τη λέξη αυτή σε άσκηση. Παγίδες δεν χρειάζονται.