Για μισό, μιλάμε για προφορά ή για γραφή;
Αν μιλάμε για προφορά, κι εγώ τανγκό λέω, και η μαμά μου και η γιαγιά μου τανγκό έλεγαν, με νι.
Αλλά ταγκό έγραφαν, για πολύ-πολύ καιρό. Έχω παρτιτούρες της γιαγιάς με το Le plus beau tango du monde (Το ταγκό τ' ωραιότερο του κόσμου), όχι δηλαδή πως χρειάζεται και τεκμηρίωση, όλοι το ξέρουμε αυτό, n' est-ce pas?
Καλά και άγια κάνουν όσοι επιλέγουν να αλλάξουν την γραφή της λέξης, δε λέω, μια χαρά είναι η λογική "αφού έτσι λέμε έτσι να γράφουμε" και μακάρι να εφαρμοζόταν παντού αλλά ούτε εφαρμόζεται, ούτε είναι εφικτό να εφαρμοστεί, ούτε είναι αναγκαίο να εφαρμοστεί, νομίζω. Που σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να εφαρμοστεί εδώ, αλλά φυσικά και μπορεί να εφαρμοστεί, και μάλλον έχει ήδη συμβεί αυτό αφού λεξικογραφήθηκε κιόλας με το ν.
Διόλου δεν θέλω να πείσω κανέναν να αλλάξει γνώμη με τα παραπάνω, απλώς θέλω να έχουμε ξεκάθαρο αν συζητάμε για γραφή ή για προφορά.
A propos, το άλλο "ταγκό" που λέτε γράφεται εξ όσων γνωρίζω με γγ: ταγγός, ταγγισμένος, ταγγίζω.
ΕΔΙΤ: είδα την απάντηση του Δόκτορα. Μα τίποτε δε μένει όρθιο πλέον;
(btw το ΛΝΕΓ το έχει με γγ στη Β έκδοση)
ΕΔΙΤ 2: είδες, εμένα δε με προλαβαίνετε... (βασικά το είχα κοιτάξει από πριν, για να μην πετάξω πατάτα αλλά δεν κοίταξα το ΛΚΕ γιατί πρέπει να σηκωθώ να διασχίσω το δωμάτιο, ενώ το άλλο είναι πίσω μου - μπρρρ).
And while we're at it, ο Πάπυρος τα έχει και τα δύο :laugh: (ταγγός και ταγκός και τσαγκός). Φαίνεται πως έπεσε πάνω στη μεταπολίτευση.
Αν μιλάμε για προφορά, κι εγώ τανγκό λέω, και η μαμά μου και η γιαγιά μου τανγκό έλεγαν, με νι.
Αλλά ταγκό έγραφαν, για πολύ-πολύ καιρό. Έχω παρτιτούρες της γιαγιάς με το Le plus beau tango du monde (Το ταγκό τ' ωραιότερο του κόσμου), όχι δηλαδή πως χρειάζεται και τεκμηρίωση, όλοι το ξέρουμε αυτό, n' est-ce pas?
Καλά και άγια κάνουν όσοι επιλέγουν να αλλάξουν την γραφή της λέξης, δε λέω, μια χαρά είναι η λογική "αφού έτσι λέμε έτσι να γράφουμε" και μακάρι να εφαρμοζόταν παντού αλλά ούτε εφαρμόζεται, ούτε είναι εφικτό να εφαρμοστεί, ούτε είναι αναγκαίο να εφαρμοστεί, νομίζω. Που σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να εφαρμοστεί εδώ, αλλά φυσικά και μπορεί να εφαρμοστεί, και μάλλον έχει ήδη συμβεί αυτό αφού λεξικογραφήθηκε κιόλας με το ν.
Διόλου δεν θέλω να πείσω κανέναν να αλλάξει γνώμη με τα παραπάνω, απλώς θέλω να έχουμε ξεκάθαρο αν συζητάμε για γραφή ή για προφορά.
A propos, το άλλο "ταγκό" που λέτε γράφεται εξ όσων γνωρίζω με γγ: ταγγός, ταγγισμένος, ταγγίζω.
ΕΔΙΤ: είδα την απάντηση του Δόκτορα. Μα τίποτε δε μένει όρθιο πλέον;
(btw το ΛΝΕΓ το έχει με γγ στη Β έκδοση)ΕΔΙΤ 2: είδες, εμένα δε με προλαβαίνετε... (βασικά το είχα κοιτάξει από πριν, για να μην πετάξω πατάτα
αλλά δεν κοίταξα το ΛΚΕ γιατί πρέπει να σηκωθώ να διασχίσω το δωμάτιο, ενώ το άλλο είναι πίσω μου - μπρρρ).And while we're at it, ο Πάπυρος τα έχει και τα δύο :laugh: (ταγγός και ταγκός και τσαγκός). Φαίνεται πως έπεσε πάνω στη μεταπολίτευση.
