Πριν φτιάξουμε τη χώρα ή τη γειτονιά μας, ας κοιτάξουμε να φτιάξουμε το σπίτι μας. Τα γεγονότα και η ένταση των ημερών έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους και στο χώρο του φόρουμ. Αυτό που δεν ξέρω είναι κατά πόσο το παραλήρημα της πολιτικολογίας παραμορφώνει το χαρακτήρα του τόπου σε βάρος της γλωσσικής του διάστασης. Θα μου πει κάποιος: «Μέσα σ’ αυτό τον κακό χαμό, ποιος νοιάζεται για τη μετάφραση του καρπουζιού;» Ωστόσο, από τη σύλληψή του από τη στιγμή που δημιουργήθηκε, ο τόπος είχε αυτόν τον εξειδικευμένο χαρακτήρα: η καθημερινότητά μας μπορεί να έχει πολύ πιο σοβαρά θέματα για τον καθένα, αλλά κάποια στιγμή εμάς εδώ μας ενδιαφέρει και το πού βάζουμε το κόμμα.
Η ισορροπία που τηρήθηκε αρκετούς μήνες διασαλεύτηκε από γεγονότα που αφορούν όλους μας. Είναι δυνατόν, θα πει κανείς, να χάνεται ο κόσμος κι εμείς να χτενίζουμε τη γλώσσα; Θα πω ναι: ακόμα και στο σπίτι που έχουνε κηδεία δεν αφήνουν άπλυτα τα πιάτα.
Η ανησυχία μου, επειδή είμαι αποδέκτης και «μηνυμάτων» που δεν κοινοποιούνται, είναι μήπως το φυσικό κοινό του φόρουμ αποθαρρύνεται από την έντονη πολιτικολογία των ημερών και τη συγκεκριμένη ένταση που έχει. Πιστεύω όσο λίγοι στην ελευθερία του λόγου, αλλά πιστεύω και στη λογική και στις ισορροπίες. Δεν έχουμε ελευθερία του λόγου εκεί έξω όταν σε κάποιο ΜΜΕ ακούγεται μόνο μία άποψη, αλλά ούτε όταν σε μια φοιτητική συνέλευση ακούγεται μόνο η πιο δυναμική μειοψηφία.
Αυτές τις μέρες σε κάποιους χώρους ακούγονται μόνο οι εξεγερμένοι. Και επειδή η οργή είναι διάχυτη για πράγματα φρέσκα και για πράγματα παλιά, όλες οι φωνές διαμαρτυρίας συνθέτουν ένα παράφωνο κρεσέντο. Τα δικά μου αφτιά, επειδή μέχρι και χέβι μέταλ ακούω, το ανέχονται. Φοβάμαι όμως ότι κάποιοι άλλοι απομακρύνονται από το θόρυβο και τη χλαλοή.
Δεν έχω ούτε το χρόνο ούτε την επιθυμία να βρίσκομαι προσωπικά σε συνεχή πολεμική απέναντι σε άτομα που αγαπώ και εκτιμώ και είναι φίλοι μου. Αλλά έχουν κατατεθεί εδώ μέσα απόψεις που, αν θα ήθελα να ισορροπήσω με αντίλογο (γιατί πιστεύω ότι πρέπει να αναφέρεται και ο αντίλογος ακόμα κι όταν συμφωνώ με την αρχική διατύπωση), θα έπρεπε συνέχεια να κάνω επισημάνσεις. Ελπίζω να ξέρετε και από τα γλωσσικά σημειώματα ότι προσπαθώ να μην αδικώ καμιά τάση και να τεκμηριώνω τις απόψεις μου.
Σε ένα εξειδικευμένο φόρουμ που οι εξωγλωσσικές συζητήσεις γίνονται για τη χαρά της παρέας, οι πολιτικές συζητήσεις μπορούν να δημιουργήσουν ανεπιθύμητες εντάσεις. Δυστυχώς δεν τήρησα την αρχική μου σκέψη («άλλα λόγια να αγαπιόμαστε») και συμπαρασύρθηκα στην πολιτικολογία σε μια προσπάθεια να κατατεθούν και άλλες απόψεις. Ωστόσο, προβλέπω ότι η κατάσταση εκεί έξω θα εκτραχυνθεί και δεν θα ήθελα να γίνει το ίδιο και εδώ μέσα.
Ζήτησα τη συμβουλή του γιου μου. Μου είπε ότι στα εξειδικευμένα φόρουμ απαγορεύονται οι πολιτικές συζητήσεις και οι συζητήσεις για ομάδες (ξέχασε να μου αναφέρει και τη θρησκεία) επειδή δεν βγαίνει τίποτα άλλο παρά κακή ενέργεια. Προς το παρόν, θα δοκιμάσουμε μια λύση σε τεχνικό επίπεδο. Η άσχετη και ακατάσχετη πολιτικολογία θα εκτοπιστεί σε δικό της φόρουμ που τα νήματά του δεν θα εμφανίζονται στον γενικό χώρο των Recent Threads. Υπό μελέτη βρίσκονται κάποιες πιο δημοκρατικές διαδικασίες επιλογής.
Ελπίζω να θεωρηθεί αυτή η τεχνική λύση προσπάθεια ισορροπίας και όχι προσπάθεια λογοκρισίας. Δεν πρόκειται εδώ μέσα να λύσουμε τίποτα από αυτά που συμβαίνουν εκεί έξω — ενώ είμαστε πολύ πιο αποτελεσματικοί στον μικρόκοσμό μας και στην επίλυση γλωσσικών προβλημάτων. Ας επικεντρωθούμε σε αυτό που κάνουμε καλύτερα και ας δώσουμε λιγότερη έμφαση στο χώρο της πολιτικής. Άλλωστε, όπως ακούσαμε, ίσως μπορούν να τον χειριστούν καλύτερα τα δεκατριάχρονα.
Η ισορροπία που τηρήθηκε αρκετούς μήνες διασαλεύτηκε από γεγονότα που αφορούν όλους μας. Είναι δυνατόν, θα πει κανείς, να χάνεται ο κόσμος κι εμείς να χτενίζουμε τη γλώσσα; Θα πω ναι: ακόμα και στο σπίτι που έχουνε κηδεία δεν αφήνουν άπλυτα τα πιάτα.
Η ανησυχία μου, επειδή είμαι αποδέκτης και «μηνυμάτων» που δεν κοινοποιούνται, είναι μήπως το φυσικό κοινό του φόρουμ αποθαρρύνεται από την έντονη πολιτικολογία των ημερών και τη συγκεκριμένη ένταση που έχει. Πιστεύω όσο λίγοι στην ελευθερία του λόγου, αλλά πιστεύω και στη λογική και στις ισορροπίες. Δεν έχουμε ελευθερία του λόγου εκεί έξω όταν σε κάποιο ΜΜΕ ακούγεται μόνο μία άποψη, αλλά ούτε όταν σε μια φοιτητική συνέλευση ακούγεται μόνο η πιο δυναμική μειοψηφία.
Αυτές τις μέρες σε κάποιους χώρους ακούγονται μόνο οι εξεγερμένοι. Και επειδή η οργή είναι διάχυτη για πράγματα φρέσκα και για πράγματα παλιά, όλες οι φωνές διαμαρτυρίας συνθέτουν ένα παράφωνο κρεσέντο. Τα δικά μου αφτιά, επειδή μέχρι και χέβι μέταλ ακούω, το ανέχονται. Φοβάμαι όμως ότι κάποιοι άλλοι απομακρύνονται από το θόρυβο και τη χλαλοή.
Δεν έχω ούτε το χρόνο ούτε την επιθυμία να βρίσκομαι προσωπικά σε συνεχή πολεμική απέναντι σε άτομα που αγαπώ και εκτιμώ και είναι φίλοι μου. Αλλά έχουν κατατεθεί εδώ μέσα απόψεις που, αν θα ήθελα να ισορροπήσω με αντίλογο (γιατί πιστεύω ότι πρέπει να αναφέρεται και ο αντίλογος ακόμα κι όταν συμφωνώ με την αρχική διατύπωση), θα έπρεπε συνέχεια να κάνω επισημάνσεις. Ελπίζω να ξέρετε και από τα γλωσσικά σημειώματα ότι προσπαθώ να μην αδικώ καμιά τάση και να τεκμηριώνω τις απόψεις μου.
Σε ένα εξειδικευμένο φόρουμ που οι εξωγλωσσικές συζητήσεις γίνονται για τη χαρά της παρέας, οι πολιτικές συζητήσεις μπορούν να δημιουργήσουν ανεπιθύμητες εντάσεις. Δυστυχώς δεν τήρησα την αρχική μου σκέψη («άλλα λόγια να αγαπιόμαστε») και συμπαρασύρθηκα στην πολιτικολογία σε μια προσπάθεια να κατατεθούν και άλλες απόψεις. Ωστόσο, προβλέπω ότι η κατάσταση εκεί έξω θα εκτραχυνθεί και δεν θα ήθελα να γίνει το ίδιο και εδώ μέσα.
Ζήτησα τη συμβουλή του γιου μου. Μου είπε ότι στα εξειδικευμένα φόρουμ απαγορεύονται οι πολιτικές συζητήσεις και οι συζητήσεις για ομάδες (ξέχασε να μου αναφέρει και τη θρησκεία) επειδή δεν βγαίνει τίποτα άλλο παρά κακή ενέργεια. Προς το παρόν, θα δοκιμάσουμε μια λύση σε τεχνικό επίπεδο. Η άσχετη και ακατάσχετη πολιτικολογία θα εκτοπιστεί σε δικό της φόρουμ που τα νήματά του δεν θα εμφανίζονται στον γενικό χώρο των Recent Threads. Υπό μελέτη βρίσκονται κάποιες πιο δημοκρατικές διαδικασίες επιλογής.
Ελπίζω να θεωρηθεί αυτή η τεχνική λύση προσπάθεια ισορροπίας και όχι προσπάθεια λογοκρισίας. Δεν πρόκειται εδώ μέσα να λύσουμε τίποτα από αυτά που συμβαίνουν εκεί έξω — ενώ είμαστε πολύ πιο αποτελεσματικοί στον μικρόκοσμό μας και στην επίλυση γλωσσικών προβλημάτων. Ας επικεντρωθούμε σε αυτό που κάνουμε καλύτερα και ας δώσουμε λιγότερη έμφαση στο χώρο της πολιτικής. Άλλωστε, όπως ακούσαμε, ίσως μπορούν να τον χειριστούν καλύτερα τα δεκατριάχρονα.
