Χθες με ρώτησε κάτι ένα μικρότερο ξαδερφάκι μου που με προβλημάτισε. Αφορούσε μια ιστορία που είχε διαβάσει, στο περιοδικό Ντόναλντ Ντακ. Η ιστορία συνοπτικά έχει ως εξής: ένα κοριτσάκι κερδίζει σε έναν διαγωνισμό να περάσει μια μέρα με το ίνδαλμά της κι αυτή διαλέγει έναν αθλητή ονόματι Ρόναλντ Ντακ. Όμως γίνεται λάθος και της στέλνουν τον Ντόναλντ Ντακ. Το κοριτσάκι δυσαρεστείται και ο Ντόναλντ για να την ηρεμήσει την ρωτάει τι θέλει. Αυτή του απαντά ότι θέλει εντατικά μαθήματα καλλιγραφίας για να μην την ξαναπατήσει με τον ίδιο τρόπο. Εκεί είναι το σημείο που με ρώτησε ο ξάδερφός μου τι εννοεί. Αφού του εξήγησα τι είναι η καλλιγραφία, έπρεπε να του εξηγήσω πώς είναι δυνατόν να μπερδευτεί το ΝΤ με το Ρ, κάτι εμφανώς απίθανο. Το πρόβλημα είναι ότι στο αγγλικό αλφάβητο το όνομα είναι Donald, και μπορεί κανείς να φανταστεί πώς ένα κακογραμμένο R μπορεί να μοιάζει με D.
Όμως τι κάνει ο μεταφραστής σ' αυτήν την περίπτωση; Ήταν σωστή η στάση του να παρακάμψει το πρόβλημα και να διατηρήσει τα ονόματα της ιστορίας ανέπαφα ή θα ήταν καλύτερα να έχει καταφύγει σε μια λύση αλλαγής του ονόματος του αθλητή σε Ντόμαλντ ή κάτι τέτοιο, που είναι μεν ανύπαρκτο όνομα αλλά είναι εύκολα κατανοητό πώς μπορεί κανείς να μπερδέψει ένα κακογραμμένο Μ με το Ν -ή το αντίστροφο;
Όμως τι κάνει ο μεταφραστής σ' αυτήν την περίπτωση; Ήταν σωστή η στάση του να παρακάμψει το πρόβλημα και να διατηρήσει τα ονόματα της ιστορίας ανέπαφα ή θα ήταν καλύτερα να έχει καταφύγει σε μια λύση αλλαγής του ονόματος του αθλητή σε Ντόμαλντ ή κάτι τέτοιο, που είναι μεν ανύπαρκτο όνομα αλλά είναι εύκολα κατανοητό πώς μπορεί κανείς να μπερδέψει ένα κακογραμμένο Μ με το Ν -ή το αντίστροφο;
