...πφφφ, όποιος δεν έχει προγραμματίσει με basic σε ZX Specrtum με πλήκτρα γομολάστιχα, δεν είναι βετεράνος...
Εσάς τι σας θυμίζει αυτό το άκαμπτο Post-It Note;
- Thread starter daeman
- Start date
Άιντε να δούμε. Εγώ πρωτοπρογραμμάτισα σε αυτό (και περίπου την ίδια εποχή, στον αρχαίο ΙΒΜ του ΕΜΠ):
Στα 80ς, από μια ευνοϊκή συγκυρία (βασικά, το είχα εξασφαλίσει ως χορηγία), το βασικό μου μηχάνημα στη δουλειά ήταν αυτό:
Το πολιτισμικό σοκ όταν χρειάστηκε (το 86-87) να περάσω από διασύνδεση (σχεδόν) WYSIWYG στο prompt του DOS ήταν τεράστιο...
Το πρώτο μου ιδιόκτητο πισί, ένα μεταχειρισμένο ΧΤ με 20άρη σκληρό, το πήρα το '89. 250 χιλιάρικα, με πέντε γραμμάτια. Πολλά λεφτά ( ο μισθός μου, τότε, ήταν στα 75Κ, ο βασικός στα 40Κ). Η καλύτερη επένδυση της ζωής μου. Έναν χρόνο αργότερα πήρα από το Πλαίσιο, γύρω στα 150 ΚΔρχ, τον πρώτο μου φορητό, ένα σπάνιο, εξαφανισμένο μοντέλο 80186, μεγέθους τζεϊμσμποντικού χαρτοφύλακα. Με δύο δισκέτες (δεν είχε δίσκο), μισή οθόνη και Volkswriter. Κάτι σαν αυτό. Ένιωθα άρχοντας. Μπορούσα να γράφω και να μεταφράζω παντού...
Στα 80ς, από μια ευνοϊκή συγκυρία (βασικά, το είχα εξασφαλίσει ως χορηγία), το βασικό μου μηχάνημα στη δουλειά ήταν αυτό:
Το πολιτισμικό σοκ όταν χρειάστηκε (το 86-87) να περάσω από διασύνδεση (σχεδόν) WYSIWYG στο prompt του DOS ήταν τεράστιο...
Το πρώτο μου ιδιόκτητο πισί, ένα μεταχειρισμένο ΧΤ με 20άρη σκληρό, το πήρα το '89. 250 χιλιάρικα, με πέντε γραμμάτια. Πολλά λεφτά ( ο μισθός μου, τότε, ήταν στα 75Κ, ο βασικός στα 40Κ). Η καλύτερη επένδυση της ζωής μου. Έναν χρόνο αργότερα πήρα από το Πλαίσιο, γύρω στα 150 ΚΔρχ, τον πρώτο μου φορητό, ένα σπάνιο, εξαφανισμένο μοντέλο 80186, μεγέθους τζεϊμσμποντικού χαρτοφύλακα. Με δύο δισκέτες (δεν είχε δίσκο), μισή οθόνη και Volkswriter. Κάτι σαν αυτό. Ένιωθα άρχοντας. Μπορούσα να γράφω και να μεταφράζω παντού...
Marinos
¥
Αμ δεν μας διαβάζεις!
Μπορώ να προσθέσω με περηφάνεια ότι είχα μάθει και κάποια στοιχεία Fortran, ακόμα και Algol (από τη Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια το τελευταίο).
Όσοι ξέρουν την απέχθεια που έχω για τα φορητά, με τα μικρά πληκτρολόγια και τις μικρές οθόνες, μπορεί να εκπλαγούν όταν θα μάθουν ότι κάποτε είχα κι εγώ φορητούς υπολογιστές. Ο πρώτος (μαϊμού, αντίγραφο του φορητού της IBM που εικονίζεται) έκανε πολλά ταξίδια προς Σαρωνίδα. Ο άλλος (γνήσιος Compaq) έκανε καλοκαιρινές διακοπές στη Μεθώνη. Ο όρος «φορητός» καταντά γελοίος σε σύγκριση με τους σημερινούς φορητούς. Τον πρώτο τον είχα μισήσει από το πολύ κουβάλημα. Με τον δεύτερο ήμουν ερωτευμένος. Δεν θυμάμαι καν τι απέγινε. Θα πρέπει να τον παρέδωσα σε κάποιου άλλου την αγκαλιά. :-(
Μα τι είναι αυτά που λες σύντροφε; Είπα εγώ ποτέ ότι δεν είσαι βετεράνος;
Fortran έκανα στο πανεπιστήμιο, μόνο μια χρονιά και όχι σπουδαία πράματα. Δυστυχώς τα μαθήματα αυτά (φυσική, μαθηματικά, υπολογιστές) στο βιολογικό τα θεωρούσαν "δευτερεύοντα" και τα περνούσαν λίγο πολύ με πασαλείμματα.
SBE
¥
Λοιπόν, αστεία-αστεία, στο πανεπιστήμιο μαθαίναμε εκτός από Φόρτραν, ασέμπλι, basic, pascal, cobol και κάτι άλλες που δεν τις θυμάμαι. Κι όλοι γκρίνιαζαν ότι δεν μας μαθαίνουν τα πολύ μοδάτα, π.χ. clipper που ήξερε ένας συμφοιτητής μου. Κανένας, μα κανένας δεν καταλάβαινε αυτό που κατάλαβα μετά, ότι δεν είχε σημασία ποιά θα μάθαινες αλλά ποιόν τρόπο σκέψης θα μάθαινες. Βέβαια μετά με τον δομημένο προγραμματισμό ατύχησα, είχα τρισάθλιους δάσκαλους και δεν έμαθα τίποτα. Αλλεργία με είχε πιάσει. Για κακή μου τύχη αυτός που δίδασκε C++ στο πανεπιστήμιο, δίδασκε και μπριτζ στη φοιτητική λέσχη. Γράφτηκα λοιπόν και στα δύο και δεν έμαθα τίποτα (το μπριτζ το συνέχισα αργότερα με άλλο δάσκαλο, τη C++ ποτέ).
Εγώ αρχαία δεν είμαι.
Εγώ αρχαία δεν είμαι.
Marinos
¥
Σκεφτόμουν ότι όλες αυτές οι γλώσσες (Basic, Pascal, Fortran, Algol...) μου φαίνονται κάπως ίδιες --και ξαφνικά κατάλαβα πόσο καλό ήταν που κάναμε στο Γυμνάσιο (αν θυμάμαι καλά) ένα-δυο κεφάλαια για λογικά διαγράμματα. Δεν είμαι σίγουρος αν τα διδαχτήκαμε ποτέ, αλλά διαβάζοντάς τα όλα τα υπόλοιπα ήταν παιχνιδάκι. Για τις νεότερες γλώσσες όμως δηλώνω πλήρη άγνοια.
Κανείς που να ήταν παλιοσειρά με την Άντα Μπάιρον, υπάρχει;
Που πρακτικά όμως δεν έχουν μεγάλη σχέση η μία με την άλλην. Πάντως, παλιότερα, -δεν ξέρω αν υπάρχει σήμερα- υπήρχε στο λύκειο ένα υπερτρισάθλιο βιβλίο που σκοπός του ήταν να διδαχθούν οι μαθητές προγραμματισμό, μέσα από μια μη πραγματική γλώσσα, με εντολές στα ελληνικά. Μιλάμε για την απόλυτη γελοιότητα. Μηδέν μέθοδος, μηδέν λογική, μηδέν προγραμματιστική επαφή.
Που πρακτικά όμως δεν έχουν μεγάλη σχέση η μία με την άλλην. Πάντως, παλιότερα, -δεν ξέρω αν υπάρχει σήμερα- υπήρχε στο λύκειο ένα υπερτρισάθλιο βιβλίο που σκοπός του ήταν να διδαχθούν οι μαθητές προγραμματισμό, μέσα από μια μη πραγματική γλώσσα, με εντολές στα ελληνικά. Μιλάμε για την απόλυτη γελοιότητα. Μηδέν μέθοδος, μηδέν λογική, μηδέν προγραμματιστική επαφή.
Εγώ ήμουν κολλητός του Μπάμπιτζ. Γι' αυτό θεωρούμαι και μπαμπόγερος.
