Εσείς λέτε "ουάου";

[Alexandra]

Αυτό που έχω να καταθέσω εγώ από το Μίκυ Μάους της παιδικής μου ηλικίας είναι κάτι που διαπίστωσα πολύ αργότερα, δηλαδή όταν άρχισα να κάνω μεταφράσεις. Ότι εκείνοι οι μεταφραστές δεν είχαν κανένα κόμπλεξ να βάλουν στο στόμα των ηρώων τους τις εντελώς εξωπραγματικές λέξεις "σιγκχ" και "σομπ", εννοώντας φυσικά "sigh" και "sob". Ενώ σήμερα κάποιοι μού επιβάλλουν καλά και σώνει ότι πρέπει να μεταφράσω το "Wow" ως "πωπώ" -- τη στιγμή που, διάολε, το "ουάου" είναι κάτι που λέω ακόμα κι εγώ στον καθημερινό μου λόγο. Γιατί πρέπει καλά και σώνει να εξοστρακιστεί από τους υποτίτλους και να αντικατασταθεί με το "πωπώ"; Το επέβαλε κάποια γλωσσική γκεστάπο ότι το "ουάου" είναι ξενόφερτο και δεν πρέπει να υπάρχει στη γλώσσα μας; Καλέ, άντε τώρα.

 

[Earion]

Πραγματολογική αντίρρηση στα της Αλεξάνδρας. Κατά τις αναμνήσεις μου, το ουάου ήταν ξένο, αμερικανιά συγκεκριμένα, όταν πρωτακούστηκε, δηλαδή περί τα τέλη της δεκαετίας του '80. Ως τέτοιο, ως αμερικανιά δηλαδή, το έκανε ψωμοτύρι ο ραδιοφωνικός παραγωγός Κώστας Μυλωνάς, για να παραμυθιάζει τα κοριτσάκια στις νυχτερινές του εκπομπές στον πρώτο πρώτο Ροκ Εφέμ (προτού ο Ροκ Εφέμ γίνει αυτό που θυμόμαστε), στις αρχές της (κακώς λεγόμενης, όπως εκ των υστέρων αποδείχτηκε) «ελεύθερης ραδιοφωνίας». (Μετά ο Μυλωνάς έκανε σκουπιδοτηλεόραση, μεταμεσονύχτια).

 

[daeman]

...
Για μένα είναι ακόμα ξένο, αμερικανιά, περίπου όπως το «ίου» για τη σιχασιά (ew). :down: Χάιμου!
Τα παιδιά στο σχολείο τα λένε και τα δύο πάντως, μιμητικά, πολύ λιγότερο το «ίου» από το «ουάου». Στο σπίτι σπάνια.

 

[Earion]

Ντισκλέιμερ : Τα παραπάνω δεν τα έγραψα για να κατηγορήσω τη χρήση της φράσης. Απλώς υπενθυμίζω ότι δεν έχει σβήσει ακόμα η ανάμνηση του νιόφερτου από τη γενιά που το πρωτοάκουσε.

 

[bernardina]

Το ουάου το πρωτοσυνάντησα κάπου εκεί στο λύκειο διαβάζοντας το Αν ο Ήλιος πεθάνει της Οριάνα Φαλάτσι. Ήταν στην εισαγωγή ενός κεφαλαίου και μιλούσε για τη γυναίκα και τις κόρες ενός αστροναύτη, από τον οποίο η Φαλάτσι θα έπαιρνε συνέντευξη. Το κείμενο πήγαινε κάπως σαν: Ουάου, έκανε η πρώτη ξανθιά. Ουάου, έκανε η δεύτερη ξανθιά ...(όλα τα θηλυκά του αστροναύτη ήτανε ξανθά ). Θυμάμαι πως μου παραξενοφάνηκε πολύ, και στην αρχή δεν μπορούσα να καταλάβω τι συναίσθημα εξέφραζε. :)

 

[daeman]

...
Μα ναι, τώρα πια το πήραμε απόφαση, και περί ορέξεως...
Και συκώτι δεν βάζω ποτέ στο στόμα μου, αλλά δεν ψέγω όσους το περιποιούνται κατάλληλα. Λιγάκι πιο πέρα όμως, ε;

Εδιτ: Άμα δεν πει η ξανθιά «Ουάου», ποιος θα πει, ο αρχιμανδρίτης; «Ουάου υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι»;

 

[Hellegennes]

Εγώ το ουάο το θεωρώ πολύ οικείο, ίσως λόγω κομικσομανίας, αλλά πιστεύω ότι βοηθάει και το γεγονός πως λίγο απέχει από το δικό μας ωωωωω! και ουωω! που λέει κανείς για κάτι εντυπωσιακό (π.χ. σε χαμένες φάσεις στο ποδόσφαιρο, σε τραυματισμούς).

 

[daeman]

...
—Πώωωωωωωω ρε, τι έχασε ο χαμένος!
—Ουώωωχωχ, μανούλα μ', τι γλιτώσαμε!

 

[SBE]

Κι η δική μου άποψη: εγώ όταν λεώ ουάου (σπάνια) δεν λέω ουάου, λέω wow, και δεν μιλάω ελληνικά. Και με ξενίζει στα ελληνικά.

 

[Alexandra]

Η αλήθεια είναι ότι λέω και "πωπώ" και "ουάου", σε διαφορετική περίπτωση το καθένα, δεν είναι συνώνυμα για μένα.

 

[azimuthios]

To Wow (αλήθεια γιατί ουάου και όχι γουάου?) [βάζω αγγλικό ερωτηματικό για να μη μου βγάλει ιμότικον] είναι ξένο στη γλώσσα μας. Το ότι το λένε κάποιοι αποτελεί καθαρά μίμηση των αμερικανικών ταινιών. Δεν είναι μέρος της γλώσσας και δεν πρέπει να χρησιμοποιείται στους υπότιτλους. Επίσης, το ότι λέμε κάτι εμείς, όποιοι και αν είμαστε εμείς ή όποια φήμη ή όνομα κι αν έχουμε, δεν μπορεί να αποτελεί νόρμα ή κανόνα για τη γλώσσα που θα χρησιμοποιούμε σε υπότιτλους ή βιβλία.

Συνώνυμο του Wow είναι το Πωπώ, το Αμάν, το Τι λες τώρα; και άλλα ακόμα, ανάλογα με την περίσταση.

 

[AoratiMelani]

Ναι.
Δηλαδή ναι, λέμε ουάου.

εγώ όταν λεώ ουάου (σπάνια) δεν λέω ουάου, λέω wow, και δεν μιλάω ελληνικά

Εγώ ακριβώς το αντίθετο: όταν λέω ουάου (αρκετά συχνά) λέω ουάου*, δεν λέω wow (ούτε γουάου - και δεν ξέρω γιατί όχι, απλώς έτσι μου βγαίνει), και μιλάω ελληνικά.
Απαραίτητη διευκρίνιση: το λέω κατά κανόνα όταν απευθύνομαι στην (δεκάχρονη) κόρη μου. Τώρα γιατί το κάνω, μη με ρωτάτε.

Spoiler

*όπως αγάπη μου ουάουα

ΕΔΙΤ: Κατά τη γνώμη μου, μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε σε μεταφράσεις, αλλά με φειδώ και μεγάλη προσοχή.
Κατά κανόνα νομίζω ότι πρέπει όντως να γίνει πωπώ, αμάν ή κάτι τέτοιο, γιατί σε αντίστοιχες περιστάσεις ο φυσικός ομιλητής της ελληνικής αυτό θα έλεγε. Αν τώρα μιλάνε πιτσιρίκια, που αν ήταν ελληνόπουλα είναι πιθανό να το παίζανε μοντέρνα και να πετούσαν διάφορες αμερικανιές, μπορούμε να το βάλουμε, ίσως, αξιολογώντας όλο το πλαίσιο πρώτα. Αλλά θέλει προσοχή.

 

[drsiebenmal]

Αναρωτιέμαι τι θα έγραφε το σχετικό νήμα αν υπήρχε Λεξιλογία όταν μπήκε το αμάν στη γλώσσα μας...

 

[bernardina]

Το βάι-βάι-βάι επιτρέπεται ή δεν είναι αντάξιο της φήμης και του ονόματός μας;

Με άλλα λόγια, ας χαλαρώσουμε λιγάκι. Κανένας γλωσσικός κανόνας δεν εφαρμόζεται ποτέ 100%, κι αν εφαρμόζεται τόσο άτεγκτα καταντάει πεδούκλα. Σόρι για την κοινοτοπία, αλλά προσωπικά χρησιμοποιώ όσα επιφωνήματα ξέρω, κι άλλα που μαθαίνω, κι ακόμα περισσότερα που επινοώ, χωρίς αποκλεισμούς, ανάλογα με τις ανάγκες του κειμένου που μεταφράζω. Κι ας είμαι διάσημη μεταφράστρια παγκοσμίου φήμης. :twit::twit:

 

[SBE]

Το αμάν έχει ένα γράμμα λιγότερο, βολεύει για υπότιτλους.
Το ουάου μπορεί να γίνει και ααα, ωωω κλπ, ακόμα λιγότερα γράμματα.

 

[nickel]

To Wow (αλήθεια γιατί ουάου και όχι γουάου;)

Γιατί η συνηθέστερη μεταγραφή είναι «ουάου». Έτσι το έχει και το slang.gr. Έτσι θυμίζει το κλάμα του μωρού (ουά) ή το Αγάπη μου Ουάουα (Chérie noire του François Campaux).

Έτσι κι αλλιώς, ακόμα λέμε Ουάσινγκτον.

 

[Alexandra]

Άσε, Μπέρνη, θυμήθηκα τώρα την επιμελήτρια της "χαμένης οδαλίσκης" που μου συνέστησε να βρω πώς λέγεται στα ελληνικά το "άπερκατ" και το "ντιρέκτ", για να το λένε προφανώς οι ελληνόφωνοι μποξέρ (παρντόν, πυγμάχοι) μεταξύ τους. Και έναν επιμελητή πρόσφατα που μου αντικατέστησε το "νάιτ-κλαμπ" με "κέντρο διασκέδασης", ακριβώς σαν ελληνική ταινία του 1962.

Αν ήταν να βάζουμε στη μετάφραση μόνο τις ελληνικές λέξεις (μην τύχει και φτωχύνει η τρισχιλιετής με τα 5.000.000 λέξεις) ο υπότιτλός μας θα ήταν η χαρά της ΕΛΕΤΟ.

 

[SBE]

Αν έβλεπα υπότιτλο για νάιτ-κλαμπ θα πίστευα ότι βλέπω ταινία του '62.

 

[Alexandra]

Ενώ το "κέντρο διασκέδασης" το τοποθετείς στο 2013;

"Νάιτ-κλαμπ" το ονόμασε ο ήρωας της ταινίας. Εγώ απλώς το μετέφερα.

 

[bernardina]

Ούτε καν νάιτ-κλάμπ. Νάιτκλαμπ και με τη βούλα.