Με αφορμή το ακόλουθο σχόλιο:
Ένα μοναδικό –από πλευράς βαθμού και έκτασης– ίσως παράδειγμα επιτυχίας προϊόντος που ακολούθησε διεθνώς αυτή την προσέγγιση υπήρξε η Coca-Cola μέχρι το 1983 (από το 1983 κι έπειτα, λόγω ενός σοβαρότατου σφάλματος που διέπραξε στην αγορά των Η.Π.Α., το οποίο καταβαράθρωσε τις πωλήσεις της και τα κέρδη της με μία «βουτιά» του μεριδίου αγοράς της κατά 16 μονάδες μέσα σε έξι μήνες, αναγκάστηκε να αλλάξει στρατηγική και να ακολουθήσει τη δεύτερη προσέγγιση, αυτήν του διαφοροποιημένου μάρκετινγκ).
...έχω να θέσω την εξής ερώτηση: Όταν το κείμενό μας βρίσκεται σε βιβλίο κάπως πιο ακαδημαϊκού χαρακτήρα, μήπως η (συγκρατημένη) χρήση εισαγωγικών είναι προτιμητέα; Π.χ. έχω το παρακάτω εδάφιο —για το οποίο, αν ανήκε σε άρθρο εφημερίδας ή περιοδικού, δεν θα έβαζα εισαγωγικά— και κάτι μου λέει ότι σε ένα τέτοιου είδους βιβλίο η σιγουράντζα των εισαγωγικών δεν αποτελεί λάθος:Υπάρχει μια μανία να βάζουν εισαγωγικά κατά βούληση. Ίσως επειδή έτσι πιάνουν τις λέξεις με το γάντι. Με το θέμα έχει ασχοληθεί ειδικά ο Τιπούκειτος στο ιστολόγιό του. π.χ. http://tipoukeitos.blogspot.com/2008/02/blog-post_16.html (έχει κι άλλα)
Ένα μοναδικό –από πλευράς βαθμού και έκτασης– ίσως παράδειγμα επιτυχίας προϊόντος που ακολούθησε διεθνώς αυτή την προσέγγιση υπήρξε η Coca-Cola μέχρι το 1983 (από το 1983 κι έπειτα, λόγω ενός σοβαρότατου σφάλματος που διέπραξε στην αγορά των Η.Π.Α., το οποίο καταβαράθρωσε τις πωλήσεις της και τα κέρδη της με μία «βουτιά» του μεριδίου αγοράς της κατά 16 μονάδες μέσα σε έξι μήνες, αναγκάστηκε να αλλάξει στρατηγική και να ακολουθήσει τη δεύτερη προσέγγιση, αυτήν του διαφοροποιημένου μάρκετινγκ).