Γενικά, οι όροι συγκρότημα, μπάντα, γκρουπ έμοιαζαν ισότιμοι και εναλλάξιμοι στα όρια της ροκ/ποπ. Έπαιζε και η λέξη "σχήμα", λιγότερο συχνή.
Και σήμερα έτσι τα λέμε. Μόνο που θα έλεγα ότι η
μπάντα είναι μουσική αργκό, ενώ το
συγκρότημα και μάλλον και το
γκρουπ(άκι) ανήκουν στο λεξιλόγιο του γενικού πληθυσμού.
Όταν φύγουμε από το χώρο της ποπ/ροκ κλπ., και πάμε π.χ. στα λεγόμενα "παραδοσιακά", το
σχήμα είναι η λέξη που κυριαρχεί. Στα ρεμπέτικα λέμε
κομπανία, αλλά καλό είναι να έχει τουλάχιστον τρία μέλη.
Μπάντα ως μη-αργκό είναι το συγκρότημα -συνήθως πολυμελές- όπου κυριαρχούν τα χάλκινα πνευστά και συμμετέχουν επίσης ξύλινα πνευστά και κρουστά. Όπως αναφέρθηκε ήδη η Μπάντα της Φλώρινας (αυτές οι μπάντες είναι παράδοση στην Α. Μακεδονία), έτσι υπάρχουν και οι στρατιωτικές μπάντες.
Στη δημοτική μουσική λέμε
ζυγιά για μέχρι δύο
διαφορετικά όργανα, π.χ. λύρα-λαούτο, βιολί-λαούτο, δύο ζουρνάδες-νταούλι, και
κομπανία για περισσότερα, π.χ. κλαρίνο-βιολί-λαούτο-ντέφι.
Ορχήστρα έχω την αίσθηση πως είναι ό,τι λειτουργεί κατά το πρότυπο της κλασικής μουσικής, δηλαδή με μαέστρο, παρτιτούρα, συγκεκριμένο τρόπο να κάνουν τις πρόβες και τις εμφανίσεις τους κλπ.