Απορία για cover letter

[pandemonium]

Καλησπέρα σε όλους!

Είπα κι εγώ να το αποτολμήσω και να στείλω μερικά βιογραφικά σε εκδοτικούς οίκους μπας και σταθώ τυχερή! Το cv είναι έτοιμο και έχω κολλήσει στο cover letter που θα το συνοδεύει. Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει βασικά τι γράφουμε σε μια συνοδευτική επιστολή; Επίσης, είναι προτιμότερο να το στείλω ταχυδρομικά ή ηλεκτρονικά; Διάβασα ότι καλό θα ήταν να επικοινωνούσα και τηλεφωνικά μαζί τους προκειμένου να κανονιστεί συνάντηση από κοντά.

Ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις απαντήσεις! :)

 

[dharvatis]

Καλησπέρα pandemonium. Δεν είμαι καθόλου ειδικός στο θέμα και δεν έχω κάποια «επίσημη» απάντηση να σου δώσω (τότε, θα μου πεις, γιατί απαντάς; Ε, είπα να ξεκινήσω τη συζήτηση!), αλλά φαντάζομαι ότι η συνοδευτική επιστολή εξαρτάται από το εάν απαντάς σε συγκεκριμένη αγγελία ή όχι. Στην πρώτη περίπτωση, υποθέτω ότι θα αναφέρεις ότι ενδιαφέρεσαι για τη συγκεκριμένη αγγελία, ότι θα ήθελες να συνεργαστείς με τη συγκεκριμένη εταιρεία/οίκο για τον α και τον β λόγο (αν έχεις), ότι έχεις τα χ και y προσόντα (συνοπτικά ό,τι αναφέρεται στο βιογραφικό, ή και κάτι περισσότερο αν υπάρχει), και τέτοια. Στη δεύτερη περίπτωση, εγώ θα έγραφα ότι ενδιαφέρομαι να συνεργαστώ μαζί τους ως (...) και πάλι για τον α και β λόγο (κομπλιμέντα για τον οίκο δηλαδή), τα υπόλοιπα περί προσόντων, και θα τους παρακαλούσα να μελετήσουν το βιογραφικό και να επικοινωνήσουν ή να το φυλάξουν για την περίπτωση που θα χρειαστούν μεταφραστή στο μέλλον. Επαναλαμβάνω ότι αυτά θα έγραφα εγώ, δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι πιο καθιερωμένο ή συνηθισμένο.

 

[nickel]

Ας πω κι εγώ δυο λόγια τώρα. Στη συνοδευτική επιστολή ας κάνεις εμφανή τα συγκριτικά σου πλεονεκτήματα. Να μπορεί ο αναγνώστης να καταλάβει με μια ματιά γιατί θα πρέπει να κάνει τον κόπο να σου δώσει κάποιο δοκιμαστικό και να το διορθώσει όταν είναι ήδη εξοικειωμένος με τη δουλειά των δικών του μεταφραστών, σε μέρες μάλιστα που, κατά κανόνα, δεν έχει αρκετή δουλειά να δώσει στους δικούς του μεταφραστές.

Καληνύχτα!

 

[pandemonium]

Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις, παιδιά! Κατάλαβα περίπου τι πρέπει να γράψω.

Να ρωτήσω και κάτι άλλο; Από την εμπειρία σας, τι θα ήταν καλύτερο: να στείλω βιογραφικό+cover letter ταχυδρομικά, ηλεκτρονικά, να πάω από κοντά, κάποιο συνδυασμό από τα παραπάνω ίσως;

Αυτό που με αγχώνει περισσότερο είναι ότι επειδή δεν έχω μεγάλη εμπειρία (μεταφράζω τα τελευταία δύο χρόνια, χωρίς να έχω αναλάβει κάποιο μεγάλο έργο) λογικά δε θα τους είναι αρκετό το βιογραφικό μου και θα το απορρίψουν σχεδόν αμέσως. Αν μου έδιναν έστω κι ένα δοκιμαστικό, καλά θα ήταν.

 

[nickel]

Έχω την εντύπωση ότι το ηλεκτρονικό μήνυμα φεύγει προς το καλάθι των αχρήστων πιο εύκολα από μια καλογραμμένη επιστολή. Από την άλλη, εφόσον ελπίζεις σε διαδικασία δύο βημάτων (δηλαδή, σε δοκιμαστικό που κάποιος θα έχει τη διάθεση να αξιολογήσει), τότε η διαδικασία γίνεται πιο εύκολη με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Αυτό σημαίνει ότι τόσο η συνοδευτική επιστολή (αυτό που θα δει ο υπεύθυνος όταν θα ανοίξει το μήνυμα) όσο και το βιογραφικό σε μορφή PDF πρέπει να είναι αλάνθαστα, εντυπωσιακά (αλλά λιτά) και σαφή στην υπογράμμιση των όποιων πλεονεκτημάτων. Καλή τύχη!

 

[dharvatis]

Ένας συμφοιτητής μου ακόμα περηφανεύεται για το ότι μοίρασε 700 (επτακόσια) βιογραφικά μέχρι να βρει την πρώτη του δουλειά, μετά τη σχολή. Θα μου πείτε, αυτό είναι καλό ή κακό; Εμένα πάντως μου έδινε θάρρος όταν έψαχνα για δουλειά: σκεφτόμουν ότι, αν προσπαθήσω αρκετά, σίγουρα κάτι θα βρω.

Αυτός ο φίλος μου λοιπόν ισχυρίζεται ότι είναι καλύτερο να παραδίδεις το βιογραφικό προσωπικά (αν μπορείς βέβαια), ώστε «να τους δεις και να σε δούνε». Τα διάφορα βιβλία self-help (Idiots' guide to... και τα παρόμοια) μάλιστα συνιστούν να τηλεφωνείς, να στέλνεις ραβασάκια, λουλούδια, γλυκά και τούρτες (:cheek:) για να τους θυμίζεις ότι υπάρχεις - δεν θα φτάσουμε ως εκεί, αλλά σίγουρα καλό είναι να έχεις προσωπική επαφή, ιδίως σε έναν εκδοτικό οίκο όπου αυτός που ανοίγει τα γράμματα και τα e-mail συχνά δεν έχει καμία επικοινωνία με τον υπεύθυνο των μεταφράσεων, οπότε το βιογραφικό σου μπορεί να μη φτάσει ποτέ εκεί που πρέπει. Αν πας ο ίδιος/η ίδια εκεί όμως, θα μπορείς να μάθεις ποιος είναι ο υπεύθυνος, και θα σε γνωρίσει και αυτός. Για μένα, αυτό είναι ανεκτίμητο (priceless που λέει και η Mastercard ).

 

[SBE]

Εδώ στα εξωτερικά, που τα πράγματα είναι διαφορετικά, βεβαίως, λένε ότι άμα δεν ξέρεις ακριβώς σε ποιόν θα πρέπει να απευθυνθείς, με το όνομά του κλπ, θα πάει στα σκουπίδια η αίτησή σου. Και συνιστούν προσωπική επαφή.

 

[SBE]

Οπότε πώς πάει αυτή τούρτα που γράφει απάνω: στείλε μου δοκιμαστικό;

 

[pandemonium]

Εδώ στα εξωτερικά, που τα πράγματα είναι διαφορετικά, βεβαίως, λένε ότι άμα δεν ξέρεις ακριβώς σε ποιόν θα πρέπει να απευθυνθείς, με το όνομά του κλπ, θα πάει στα σκουπίδια η αίτησή σου. Και συνιστούν προσωπική επαφή.

Έλεγα να έπαιρνα τηλέφωνο για να μιλήσω με κάποιον υπεύθυνο, δεν ξέρω, να μου κλείσει καμιά συνάντηση ( ; ), να μου πει πού να τα στείλω ( ; ), έστω να μου πει κατηγορηματικά αν ψάχνουν ή όχι για μεταφραστές αυτή την περίοδο. Εσείς τι λέτε;
Ουφ, δεν έχω ιδέα πώς λειτουργεί όλο αυτό. Το μόνο που ξέρω είναι ότι θέλω πολύ να ασχοληθώ με τη λογοτεχνική μετάφραση. Αλλά δεν έχω και τόσο μεγάλη εμπειρία - εννοώ επαγγελματικά. Και δεν ξέρω με ποια κριτήρια επιλέγουν οι εκδοτικοί οίκοι τους μεταφραστές τους.

 

[dharvatis]

Ε, κατά 99% ΔΕΝ θα ψάχνουν για μεταφραστές :-(, γι' αυτό έλεγα ότι στη συνοδευτική επιστολή μπορείς να τους ζητάς να κρατήσουν το βιογραφικό σου για το μέλλον. Αναρωτιέμαι όμως αν είναι καλή ιδέα να δίνει κανείς ένα δείγμα μετάφρασης μαζί με το βιογραφικό του, ακόμα κι αν δεν το ζητήσουν. Για να το προχωρήσω μάλιστα ακόμα παραπέρα: πόσο λογικό σας φαίνεται το να μεταφράσει κανείς ένα βιβλίο που του αρέσει πολύ (ή έστω ένα μεγάλο κομμάτι) και μετά να πάρει σβάρνα τους εκδοτικούς οίκους, να τους πει ότι έχει έτοιμη τη μετάφραση, να τους δώσει ένα δείγμα και να τους ρωτήσει αν το θέλουν;

 

[drsiebenmal]

Ουφ, δεν έχω ιδέα πώς λειτουργεί όλο αυτό. Το μόνο που ξέρω είναι ότι θέλω πολύ να ασχοληθώ με τη λογοτεχνική μετάφραση. Αλλά δεν έχω και τόσο μεγάλη εμπειρία - εννοώ επαγγελματικά. Και δεν ξέρω με ποια κριτήρια επιλέγουν οι εκδοτικοί οίκοι τους μεταφραστές τους.

—Εκδόσεις [δεν ακούγεται καλά]. Καλημέρα σας.
—Καλημέρα σας. Με λένε Πανδαιμόνια. Θα ήθελα παρακαλώ να με συνδέσετε με την υπεύθυνη ή με τον αρμόδιο για τις μεταφράσεις.
—Ξέρετε, αυτή την εποχή δεν ενδιαφερόμαστε για νέες συνεργασίες. Η αγορά...
—Ακούστε με μισό λεπτό, σας παρακαλώ. Στο κάτω κάτω είμαι αναγνώστρια των βιβλίων σας. Ουφ, δεν έχω ιδέα πώς λειτουργεί όλο αυτό. Λοιπόν, το μόνο που ξέρω είναι ότι θέλω πολύ να ασχοληθώ με τη λογοτεχνική μετάφραση. Αλλά δεν έχω και τόσο μεγάλη εμπειρία - εννοώ επαγγελματικά. Και δεν ξέρω με ποια κριτήρια επιλέγετε οι εκδοτικοί οίκοι τους μεταφραστές σας. Έχω όμως τις γνώσεις, την αγάπη, την αφοσίωση και τη θέληση. Δεν αξίζει τον κόπο να αφιερώσει κάποιος αρμόδιος ένα πεντάλεπτο να μου εξηγήσει τι θα ήθελε να δει στο βιογραφικό που, διαφορετικά, θα σας το στείλω έτσι κι αλλιώς, και θα συνεχίσω να σας στέλνω μέχρι να μου απαντήσετε; Ένα πεντάλεπτο μπορεί να σας αποδώσει μια αρμονική μελλοντική συνεργασία για τα επόμενα τριάντα χρόνια και σίγουρα θα σας απαλλάξει από πολύ περισσότερη εκνευριστική γραφειοκρατία...

Ή κάτι ανάλογο... ;)

 

[pandemonium]

—Εκδόσεις [δεν ακούγεται καλά]. Καλημέρα σας.
—Καλημέρα σας. Με λένε Πανδαιμόνια. Θα ήθελα παρακαλώ να με συνδέσετε με την υπεύθυνη ή με τον αρμόδιο για τις μεταφράσεις.
—Ξέρετε, αυτή την εποχή δεν ενδιαφερόμαστε για νέες συνεργασίες. Η αγορά...
—Ακούστε με μισό λεπτό, σας παρακαλώ. Στο κάτω κάτω είμαι αναγνώστρια των βιβλίων σας. Ουφ, δεν έχω ιδέα πώς λειτουργεί όλο αυτό. Λοιπόν, το μόνο που ξέρω είναι ότι θέλω πολύ να ασχοληθώ με τη λογοτεχνική μετάφραση. Αλλά δεν έχω και τόσο μεγάλη εμπειρία - εννοώ επαγγελματικά. Και δεν ξέρω με ποια κριτήρια επιλέγετε οι εκδοτικοί οίκοι τους μεταφραστές σας. Έχω όμως τις γνώσεις, την αγάπη, την αφοσίωση και τη θέληση. Δεν αξίζει τον κόπο να αφιερώσει κάποιος αρμόδιος ένα πεντάλεπτο να μου εξηγήσει τι θα ήθελε να δει στο βιογραφικό που, διαφορετικά, θα σας το στείλω έτσι κι αλλιώς, και θα συνεχίσω να σας στέλνω μέχρι να μου απαντήσετε; Ένα πεντάλεπτο μπορεί να σας αποδώσει μια αρμονική μελλοντική συνεργασία για τα επόμενα τριάντα χρόνια και σίγουρα θα σας απαλλάξει από πολύ περισσότερη εκνευριστική γραφειοκρατία...

Ή κάτι ανάλογο... ;)

Είσαι τέλειος! :) Μακάρι να βρω και τα κότσια να κάτσω να τα πω, και κυρίως μακάρι να έχουν την υπομονή να κάτσουν να με ακούσουν!

 

[drsiebenmal]

Για να το προχωρήσω μάλιστα ακόμα παραπέρα: πόσο λογικό σας φαίνεται το να μεταφράσει κανείς ένα βιβλίο που του αρέσει πολύ (ή έστω ένα μεγάλο κομμάτι) και μετά να πάρει σβάρνα τους εκδοτικούς οίκους, να τους πει ότι έχει έτοιμη τη μετάφραση, να τους δώσει ένα δείγμα και να τους ρωτήσει αν το θέλουν;

Υπάρχει, πάντως, διακεκριμένη Λεξιλόγα που έκανε ακριβώς αυτό, με πολύ μεγάλη επιτυχία.

Είσαι τέλειος! :) Μακάρι να βρω και τα κότσια να κάτσω να τα πω, και κυρίως μακάρι να έχουν την υπομονή να κάτσουν να με ακούσουν!

Το κλειδί είναι στη φράση «είμαι αναγνώστρια». Στον πελάτη δεν κλείνουμε ποτέ το τηλέφωνο.

 

[pandemonium]

Ε, κατά 99% ΔΕΝ θα ψάχνουν για μεταφραστές :-(, γι' αυτό έλεγα ότι στη συνοδευτική επιστολή μπορείς να τους ζητάς να κρατήσουν το βιογραφικό σου για το μέλλον. Αναρωτιέμαι όμως αν είναι καλή ιδέα να δίνει κανείς ένα δείγμα μετάφρασης μαζί με το βιογραφικό του, ακόμα κι αν δεν το ζητήσουν. Για να το προχωρήσω μάλιστα ακόμα παραπέρα: πόσο λογικό σας φαίνεται το να μεταφράσει κανείς ένα βιβλίο που του αρέσει πολύ (ή έστω ένα μεγάλο κομμάτι) και μετά να πάρει σβάρνα τους εκδοτικούς οίκους, να τους πει ότι έχει έτοιμη τη μετάφραση, να τους δώσει ένα δείγμα και να τους ρωτήσει αν το θέλουν;

Αυτή είναι μια πολύ καλή ιδέα! Απλά δεν ξέρω κατά πόσο είναι διατεθειμένος κάποιος να κάτσει να βγάλει τα μάτια του - γιατί, όπως είναι γνωστό, δεν είναι καθόλου εύκολη δουλειά - και να χάσει χρόνο για να μεταφράσει κάτι που στο τέλος μπορεί και να μην το εκτιμήσει κανείς. Αλλά ως ιδέα είναι απόλυτα λογική.

 

[pandemonium]

Υπάρχει, πάντως, διακεκριμένη Λεξιλόγα που έκανε ακριβώς αυτό, με πολύ μεγάλη επιτυχία.

Το κλειδί είναι στη φράση «είμαι αναγνώστρια». Στον πελάτη δεν κλείνουμε ποτέ το τηλέφωνο.

Σωστός! Μάλλον θα επιχειρήσω πρώτα ένα τηλέφωνο να μιλήσω με κάποιον υπεύθυνο (αν μου τον δώσουν κι αυτόν, βέβαια) και ανάλογα τι θα μου πουν.