zarzuela
Pronunciation: /zɑːˈzweɪlə, θarˈθwela/
noun
1 a Spanish traditional form of musical comedy.
2 [mass noun] a Spanish dish of various kinds of seafood cooked in a rich sauce.
Origin:
Spanish, apparently from a place name
(OED)
Από το M-W's Word of the Day:
"Zarzuela" is connected with the Spanish opera La Zarzuela, which entranced audiences with its different vocal and musical styles. The word toured into English in the 18th century. Alfred Einstein (the musicologist cousin of Albert) assisted in its establishment in the language by including it in his 1947 work Music in the Romantic Era. More recently, the word has begun to appear on the Spanish culinary stage as a term for a rich and savory seafood dish. A couple of the specific entrées that have emerged are the piebald "zarzuela de maiscos," a mixture of seafood, and the "zarzuela de pescados," a potpourri of fish.
Το OED δίνει την προφορά με "θ", το M-W τη δίνει με «ζ». Το ODE (που έβαλα εδώ) δίνει και τις δύο προφορές. Στο διαδίκτυο έχουμε τις συνταγές με ζαρζουέλα, το θεατρικό είδος στη Βικιπαίδεια με θαρθουέλα.
Η θαρθουέλα είναι ένα είδος (ισπανικού) μουσικού θεάτρου/όπερας, που με συχνά σατιρική και κωμική διάθεση συνδυάζει τραγούδι, χορό και θεατρικό διάλογο. Η λέξη προέρχεται από το Παλάτι της Zarzuela, βασιλική κατοικία κοντά στη Μαδρίτη, όπου πρωτοπαρουσιάστηκαν παραστάσεις θαρθουέλας. Πρωτοεμφανίζεται τον 17ο αιώνα, με κύριο εκπρόσωπο τον Ισπανό Πέδρο Καλντερόν δε λα Μπάρκα, ως ψυχαγωγικό μέσο των ηγεμόνων και των αριστοκρατών. Περιλαμβάνει εκτός από τους διάλογους σε πεζό λόγο και άριες, ρετσιτατίβα, χορωδιακά μέρη, μπαλέτο και άλλους χορούς.
http://el.wikipedia.org/wiki/Θαρθουέλα
http://en.wikipedia.org/wiki/Zarzuela
Pronunciation: /zɑːˈzweɪlə, θarˈθwela/
noun
1 a Spanish traditional form of musical comedy.
2 [mass noun] a Spanish dish of various kinds of seafood cooked in a rich sauce.
Origin:
Spanish, apparently from a place name
(OED)
Από το M-W's Word of the Day:
"Zarzuela" is connected with the Spanish opera La Zarzuela, which entranced audiences with its different vocal and musical styles. The word toured into English in the 18th century. Alfred Einstein (the musicologist cousin of Albert) assisted in its establishment in the language by including it in his 1947 work Music in the Romantic Era. More recently, the word has begun to appear on the Spanish culinary stage as a term for a rich and savory seafood dish. A couple of the specific entrées that have emerged are the piebald "zarzuela de maiscos," a mixture of seafood, and the "zarzuela de pescados," a potpourri of fish.
Το OED δίνει την προφορά με "θ", το M-W τη δίνει με «ζ». Το ODE (που έβαλα εδώ) δίνει και τις δύο προφορές. Στο διαδίκτυο έχουμε τις συνταγές με ζαρζουέλα, το θεατρικό είδος στη Βικιπαίδεια με θαρθουέλα.
Η θαρθουέλα είναι ένα είδος (ισπανικού) μουσικού θεάτρου/όπερας, που με συχνά σατιρική και κωμική διάθεση συνδυάζει τραγούδι, χορό και θεατρικό διάλογο. Η λέξη προέρχεται από το Παλάτι της Zarzuela, βασιλική κατοικία κοντά στη Μαδρίτη, όπου πρωτοπαρουσιάστηκαν παραστάσεις θαρθουέλας. Πρωτοεμφανίζεται τον 17ο αιώνα, με κύριο εκπρόσωπο τον Ισπανό Πέδρο Καλντερόν δε λα Μπάρκα, ως ψυχαγωγικό μέσο των ηγεμόνων και των αριστοκρατών. Περιλαμβάνει εκτός από τους διάλογους σε πεζό λόγο και άριες, ρετσιτατίβα, χορωδιακά μέρη, μπαλέτο και άλλους χορούς.
http://el.wikipedia.org/wiki/Θαρθουέλα
http://en.wikipedia.org/wiki/Zarzuela
