Θα με κάνετε ν' ανάψω τσιγάρο, που παλεύω με νύχια και με δόντια να το κόψω το ρημάδι...Πάρα πολλές φορές στη ζωή μου, κι αυτή είναι μία από αυτές, ακούω από τον συνομιλητή μου απόψεις εκ διαμέτρου αντίθετες σε θέματα που εγώ θεωρούσα αυτονόητα και πέφτω απ' τα σύννεφα (όχι για τον συνομιλητή μου, αλλά για το "αυτονόητο" της άποψής μου). Προφανώς δεν ισχυρίζομαι ότι έχω εγώ το δίκιο, απλά, πώς να το θέσω να μην ακουστεί άσχημα, μες το κεφάλι μου αυτή είναι η πραγματικότητα. Δεν θα συζητήσω, επομένως, περισσότερο, απλά θα πω ότι ναι, έχω γίνει κι εγώ μάρτυρας σκηνών άγριου ξύλου και κανιβαλισμού μεταξύ παρατάξεων στα ΤΕΙ και σε μπάχαλα γενικώς, και -αν και μικρή γούσταρα λιγάκι τα μπάχαλα- θεωρώ ότι δεν πρέπει να γίνονται σε βάρος ενός δημόσιου αγαθού, μιας πόρτας στη γνώση και στη δύναμη, όπως θα έπρεπε να είναι το πανεπιστήμιο. Θεωρώ όμως, επίσης, ότι το πανεπιστήμιο θα πρέπει να είναι χώρος ελεύθερης έκφρασης ιδεών και ελεύθερης πολιτικής δραστηριοποίησης -αν και θεωρώ τον ρόλο που έχουν παίξει οι δύο μεγάλες φοιτητικές παρατάξεις εμετικό- χωρίς τον φόβο της σύλληψης και της επέμβασης της αστυνομίας, χωρίς παρακολούθηση και χωρίς φόβο, εφόσον δεν απειλείται η ζωή, η ασφάλεια, η αξιοπρέπεια και η περιουσία κανενός. Δε νομίζω ότι διαφωνούμε στο σημείο αυτό. Τώρα επακολουθεί βαρύς αναστεναγμός, γιατί εδώ κολλάει η από πάνω εισαγωγή με τις διαφωνίες στα δικά μου αυτονόητα. Γιατί, δυστυχώς, πολύ μα πολύ δυστυχώς, ναι, η αστυνομία μάς έχει συνηθίσει σε καταχρήσεις, παραβιάσεις, ξυλοδαρμούς, ακόμα και σε δολοφονίες. Σας θυμίζει κάτι η ζαρντινιέρα; (Περεμπ. ο εισαγγελέας πρότεινε την αθώωση των έξι από τους οκτώ στην κατ΄έφεση διαδικασία) Κι αυτό κατά τη διαδικασία προσαγωγής ήτανε. Σας θυμίζει κάτι ο Καπετανόπουλος; Σας θυμίζουν κάτι τα βασανιστήρια των συλληφθέντων της μοτοπορείας που αρνήθηκε ο Δένδιας απειλώντας με μηνύσεις τη Γκάρντιαν, το BBC, τη Διεθνή Αμνηστία, τον Θεό τον ίδιο; Δεν τα ισοπεδώνω, υπάρχουν καλοί και κακοί σε όλους τους χώρους. Αλλά (ΜΕΓΑΛΟ ΑΛΛΑ), αφενός δεν θεωρώ ότι πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά βίας (το τρις χιλιάδες εξαμαρτείν καταντάει μοτίβο, όχι σύμπτωση), και αφετέρου, βλέπω κλιμάκωση της "μηδενικής ανοχής" σε καταλήψεις, πορείες και πανεπιστήμια. Με άλλα λόγια, δεν θεωρώ καθόλου υπερβολές -ή μάλλον, δεν απορρίπτω εξαρχής- δηλώσεις του τύπου: "μας φερθήκαν σαν εγκληματίες", γιατί έχω δει σε πορείες να δίνουν γκλομπιές σε κοριτσάκια 16 χρονών. Ίσως στο ΗΒ η αστυνομία να λειτουργεί σαν κυρία, δεν ξέρω, εδώ πάντως όχι. Δυστυχώς.
Τέλος, και συγγνώμη για το σεντόνι, ζητώ την ανοχή σας, αγαπητέ Ελληγενή, δεν ξέρω αν πληροφορήθηκες για τη δολοφονία μετανάστη από δύο Έλληνες (μαχαίρωμα). Σε αυτό, λογικά, αναφέρεται ο Κώστας. Αν όχι, δεν έχεις και άδικο. Σε αντίθεση με το πάρτυ που έγινε με τα "κέντρα προπαρασκευής παράνομων πράξεων", τα ΜΜΕ δεν το πρόβαλαν εκτεταμένα. Η ΝΕΤ, μάλιστα, το έθεσε κομψότατα ως εξής: Μετανάστης έχασε τη ζωή του.
Τέλοσπάντων...Είπαμε, καθένας μες το κεφάλι του άλλον κόσμο κουβαλάει, κι αυτά που εμένα φαίνονται τραγικά εσείς μπορεί να τα βλέπετε λογικά. Αποτραβιέμαι, λοιπόν, και περιμένω με ενδιαφέρον τη συνέχεια. Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας να με ακούσετε.
(μηδενί δίκην δικάσης...) Πολιτικά όμως είμαι με τους φοιτητές, όχι με την πρύτανη ούτε με τα ΜΑΤ. Το ότι η αστυνομία και τα εφετεία δείχνουν ανοχή στις ρατσιστικές δολοφονίες και στη ανοιχτή βία της Χρυσής Αυγής, και γενικά στην παράνομη βία του κράτους, αν δεν το συμπεραίνεις από την απλή παρακολούθηση της επικαιρότητας από τότε που γεννήθηκες/θήκαμε, δεν έχω διάθεση να σ' το αποδείξω. Θα ξέφευγε άλλωστε τελείως από το θέμα μας.
