Καφενείο το κάναμε...

[nickel]

Κι εμένα το αφέψημά μου (το καφέψημά μου) είναι ο καφές. Τον καταναλώνω καφειδώς, με καφετηρία το πρωινό ξύπνημα. Οι Ιταλοί έχουν φτιάξει όρο για αυτή την αφοσίωσή μου: καφετουόζο!


(Από το νήμα: Λεξιλάγνοι όλου του κόσμου, ενωθείτε!)

 

[drsiebenmal]

Ε, ας φτιάξουμε κι εμείς τους καφελάγνους...

 

[bernardina]

Οι Ιταλοί έχουν φτιάξει όρο για αυτή την αφοσίωσή μου: καφετουόζο!

Υπάρχει και η ανπαίχταμπολ κατηγορία που είναι οι καφετιφόζοι, στην οποία και ανήκω.
Όταν κάποτε χρειάστηκε να κόψω τον καφέ για ένα διάστημα, λόγω ενός ζητήματος υγείας, είχα τρισχειρότερα στερητικά απ' όσο όταν αποφάσισα να κόψω το τσιγάρο!

 

[SBE]

Και για εμάς που δεν πίνουμε τσάι και καφέ, δεν υπάρχει λέξη;

(και μην πεταχτεί κανείς και πει υπάρχει η λέξη ξενέρωτοι ή άλλη τέτοια σαχλαμάρα).

 

[bernardina]

Και για εμάς που δεν πίνουμε τσάι και καφέ, δεν υπάρχει λέξη;

(και μην πεταχτεί κανείς και πει υπάρχει η λέξη ξενέρωτοι ή άλλη τέτοια σαχλαμάρα).

Καλά, θα το κάνουμε πιο... βασιλικό και θα σας πούμε ξενερουά. Νταξ; :devil:

 

[Hellegennes]

Και για εμάς που δεν πίνουμε τσάι και καφέ, δεν υπάρχει λέξη;

(και μην πεταχτεί κανείς και πει υπάρχει η λέξη ξενέρωτοι ή άλλη τέτοια σαχλαμάρα).

Αναποφάσιστοι.

 

[Zazula]

Αροφημάτιστοι.

 

[daeman]

Κι εμένα το αφέψημά μου (το καφέψημά μου) είναι ο καφές. Τον καταναλώνω καφειδώς, με καφετηρία το πρωινό ξύπνημα. Οι Ιταλοί έχουν φτιάξει όρο για αυτή την αφοσίωσή μου: καφετουόζο!

Το χειρότερο είναι όταν δεν σου φτάσει η συγκεκριμένη δόση καφεΐνης (αν ο καφετήρας δεν είχε καλή παροχή), οπότε διασαλεύεται η καφεστηκυία τάξη, ανατρέπεται το καφεστώς στον οργανισμό και παθαίνεις καφαίμαξη. Κι αν δεν έχεις πρόσβαση σε καφέψημα (ή έστω καφέ σε κόκκους ή σε σκόνη, για τους τελευταίου σταδίου, που σνιφάρουν), τότε καφηνιάζεις: άκαφος, χωρίς καφαρό μυαλό, δεν αφήνεις κανέναν να σου πει κουβέντα (εκτός από το «Να σου φτιάξω έναν καφέ», αυτόν μόνο τον καφήνεις), το καφάλι σου πάει να σπάσει, νιώθεις στον καφά σου ένα ασήκωτο φορτίο λες και τον καφάλησε θεριό, και γενικά εξαιτίας της καφυστέρησης γίνεσαι γκαφάλι (μούσκαρος [SUP]γ[/SUP]).

Καφαίρεση παθαίνουν οι καφελάγνοι, οι καφεθισμένοι, οι καφεϊνομανείς, οι καφεζάκηδες, τα καφεζόνια (είς εκ των οποίων τυγχάνω, εθισμένος σε εν εκ των οπίων του ανθρώπου). Ζήτω το καφεστημένο!

Για τους παρατεϊσμένους, τους θειοβρώμικους, άλλη μέρα, at 5 o'clock.

καφεστημένο: ο καφές που βρίσκεις φρεσκοψημένο καφ' εκάστην, την ώρα που ξυπνάς από την ευωδιά του.
Μετά, μπαίνεις στη Λέξι να μάθεις τα καφέκαστα.

 

[daeman]

Και για εμάς που δεν πίνουμε τσάι και καφέ, δεν υπάρχει λέξη;

(και μην πεταχτεί κανείς και πει υπάρχει η λέξη ξενέρωτοι ή άλλη τέτοια σαχλαμάρα).

Μια κατηγορία είναι οι ρεντμπούληδες, οι ταυραντισμένοι.

 

[drsiebenmal]

Daeman, τα είπες και καφάρισες! Κάφε χωριό και καφενές· πόλη, καφεπωλείο.

 

[bernardina]

Καφόπιν τούτου, προτείνω το νήμα να μετονομαστεί σε Καφελάγνοι όλου του κόσμου, ενωθείτε! :laugh:
Ή, έστω, να καφενομηθεί από τη μέση και κάτω.

 

[Hellegennes]

Πιστεύω εις έναν καφέ...

 

[bernardina]

Πιστεύω εις έναν καφέ...

Πιστεύω εις Έναν Καφέ
Πατέρα, χαρμανοκράτορα, ποιητήν εγέρσεως και εγρηγόρσεως, ανοιχτών οφθαλμών τε και ώτων.
Και εις έναν Κύριον, τον ελληνικόν, τον εκ του τουρκικού γεννηθέντα προ πάντων των ντελβέδων.
Μέτριον εκ μετρίου, πολλά βαρύ γλυκόν εκ βαρέος χαρμανίου αληθινού, καβουρδισθέντα, ουχί ωμαφειθέντα, ομοούσιον του σκέτου δι ού τα πάντα εγένετο.
Τον δι' ημάς τους καφεπότας και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα επί των χοβολών και ψηθέντα εκ καφετζήδος αγίου και μπρικίου του ευλογημένου και καϊμακίσαντα.
Σερβιρισθέντα τε υπέρ ημών επί δίσκου μεθ' ύδατος δροσερού και παξιμαδακίου προαιρετικού και ημάς εξανθρωπίσαντα.
Τον μετωκήσαντα εξ Αιθιοπίας κατά τας γραφάς και διασκορπισθέντα εις πάσα την υφήλιον και εξαπλωθέντα και κατακυριεύσαντα τον κόσμον.
Και πάλιν ερχόμενον μετά φρέντο και γαλλικού, ευφραίνων ζώντας και νεκρούς, ου της απολαύσεως ουκ έσται τέλος.
Και εις τον εσπρέσο τον άγιον, τον Κύριον, τον αποτελεσματικόν, τον εκ της Gaggia εκπορευόμενον, το συν καπουτσίνω και μακιάτω συμπινόμενον και συνδοξαζόμενον, τον λαλήσαντα δια των καφεϊνομανών.
Εις μίαν, αγρίαν, καθολικήν και αρωματικήν καφεμανίαν.
Ομολογώ εν φλιτζάνιον εις άφεσιν υπνηλιών.
Προσδοκώ εμπλούτισιν ποικιλιών.
Και απόλαυσιν εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

 

[Hellegennes]

Άξια! :clap::clap::clap:

 

[dharvatis]

daeman και bernie, εύγε! Θαυμάζω και υποκλίνομαι!

 

[azimuthios]

Πολύ θα ήθελα να παρακολουθήσω αυτό το νήμα και να συνεισφέρω, αλλά ένα πρόβλημα υγείας πριν από μερικούς μήνες με έκανε να κόψω τον καφέ μαχαίρι και να στραφώ στην ομοιοπαθητική αφού δεν γινόταν αλλιώς... Τι να πω τώρα εγώ που σήμερα πήγα και πήρα "καφέ" από ραδίκια, βρώμη και σύκα; Ε; Ε;

Καφελλειπτικός λοιπόν!

 

[drsiebenmal]

Και εγένετο νηφοκοκκοζωμοπωλείον, λοιπόν...

[...]
—Ουχί, αλλά νηφοκοκκόζωμον είρηκα.
—Ει, ιστέ, νύφη κοκόνα για; ένα ζουμί έχει παραπάνου.
[...]

Πόσες περίεργες λέξεις μέσα σε δυο προτασούλες, από αυτές που κέντρισαν το παιδικό μου ενδιαφέρον για τα ασυνήθιστα στη γλώσσα, τα λογοπαίγνια, τις λεξιπλασίες, τους νεολογισμούς, πολύ πριν πιω τον πρώτο μου πραγματικό καφέ, σε κάποια κηδεία,μια και ο καφές ήταν απαγορευμένο πράγμα, βλαβερό, το ταίρι του τσιγάρου, ντε, για τα παιδιά στα πρώτα διψήφια χρόνια μου...

 

[Cadmian]

Και εγένετο νηφοκοκκοζωμοπωλείον, λοιπόν...

[...]
—Ουχί, αλλά νηφοκοκκόζωμον είρηκα.
—Ει, ιστέ, νύφη κοκόνα για; ένα ζουμί έχει παραπάνου.
[...]

Πόσες περίεργες λέξεις μέσα σε δυο προτασούλες, από αυτές που κέντρισαν το παιδικό μου ενδιαφέρον για τα ασυνήθιστα στη γλώσσα, τα λογοπαίγνια, τις λεξιπλασίες, τους νεολογισμούς, πολύ πριν πιω τον πρώτο μου πραγματικό καφέ, σε κάποια κηδεία,μια και ο καφές ήταν απαγορευμένο πράγμα, βλαβερό, το ταίρι του τσιγάρου, ντε, για τα παιδιά στα πρώτα διψήφια χρόνια μου...

Πρώτος καφές για εσένα Δρ, στερνό καφευόδιο για τον εκλιπόντα...

 

[bernardina]

Πολύ θα ήθελα να παρακολουθήσω αυτό το νήμα και να συνεισφέρω, αλλά ένα πρόβλημα υγείας πριν από μερικούς μήνες με έκανε να κόψω τον καφέ μαχαίρι και να στραφώ στην ομοιοπαθητική αφού δεν γινόταν αλλιώς... Τι να πω τώρα εγώ που σήμερα πήγα και πήρα "καφέ" από ραδίκια, βρώμη και σύκα; Ε; Ε;

Καφελλειπτικός λοιπόν!

Το πόσο σε νιώθω δε λέγεται. Ή μάλλον, έχει λεχθεί ήδη.

Εμπρός, λοιπόν, κάνε την απουσία ποίημα, τον καημό μικρό διήγημα, την έλλειψη απόφθεγμα. Και, πού ξέρεις, ίσως νιώσεις καλύτερα. Or not...

 

[AoratiMelani]

Εγώ πάλι πίνω κυρίως διάφορα μαντζούνια: λουίζα, μέντα, τσάι του βουνού... λέω λοιπόν να καταθέσω εδώ μια εμπειρία μου.
Είμαι στη λαϊκή και βλέπω μια κυρούλα ηλικιωμένη, μαυροφόρα και τσεμπεροφόρα, που πουλούσε διάφορα βότανα. Το ένα μου φάνηκε σαν το γνωστό μου τσάι του βουνού (Sideritis για τους ψείρες), το άλλο ήταν παρόμοιο αλλά είχε μικροδιαφορές (όπως συμβαίνει συχνά με τα διάφορα είδη "τσαγιού του βουνού").
- Καλημέρα γιαγιά, δε μου λες, αυτό τι είναι;
- Τσάι του βουνού.
- Και το άλλο δίπλα;
- Τ' άλλου του βουνού.