Με αφορμή ένα σχολείο και τη στάση του απέναντι στους Ρομά...
- Thread starter bernardina
- Start date
pidyo
New member
- Ψήφισαν και ξένοι γονείς άρα δεν είμαστε ρατσιστές. Ακόμη και ανάπηρα δεχόμαστε, τόσο αντιρατσιστές είμαστε.
- Το πρόβλημα είναι τα εμβόλια. Η λύση δεν είναι να εμβολιαστούν, είναι να μην τα δεχτούμε στο σχολείο.
- Και ποιος να τους μιλήσει; Θα μας έρθουν με τις καραμπίνες μετά. Τους ξέρετε δα τους γύφτους πώς κάνουν.
Δεν κατάλαβα σε τι βελτιώνει την αξιολόγηση της στάσης των γονέων το σχόλιο αυτό.
Αχ, Πιδύε, ευχαριστώ. Είχα αρχίσει να πιστεύω ότι κάτι δεν πάει καλά μαζί μου...Συμφωνώ απόλυτα.
Γύφτισσα τον εβύζαξε, του Δημήτρη Καμπουράκη, από το Protagon.
[...]
[...]
Κι επειδή προφανώς όλοι (ή μερικοί) από τους παραπάνω δε θα γουστάρουν να δουν τα παιδιά τους να συναναστρέφονται με το δικό μου παιδί (το οποίο προφανώς θα έχει μολυνθεί από τον διαπλεκόμενο αλήτη δημοσιογράφο πατέρα του) η τελική μου πρόταση έχει ως εξής:
Να φτιάξει ο καθένας μας μία δική του χώρα, η οποία θα έχει το καθαρό και αμόλυντο σχολείο της, στο οποίο θα φοιτά το παιδί του καθενός μας. Έτσι, τα βλαστάρια μας δεν θα κινδυνεύουν να μολυνθούν από οποιαδήποτε άλλη ασθένεια του σώματος, του νου ή της ψυχής, πλην των ασθενειών που κουβαλάμε και τους μεταδίδουμε εμείς, ως έντιμοι, ενάρετοι και ηθικοί γονείς.
Και κάτι τελευταίο γι αυτούς που δεν αντιλαμβάνονται ότι τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα που έχουν κατοχυρωθεί στην πορεία του ανθρώπινου πολιτισμού, δεν τίθενται σε ψηφοφορίες: Το 1941, ο Αδόλφος Χίτλερ υπέγραψε το διάταγμα για την «τελική λύση». Έξι εκατομμύρια Εβραίοι, τσιγγάνοι, ομοφυλόφιλοι και ψυχικά άρρωστοι, πέθαναν κατά τη διάρκεια της εφαρμογής της. Αν (πριν υπογράψει) είχε βάλει το θέμα σε δημοψήφισμα και είχε κερδίσει, θα είχε το ηθικό, νομικό και πολιτικό δικαίωμα να την εφαρμόσει;
Να φτιάξει ο καθένας μας μία δική του χώρα, η οποία θα έχει το καθαρό και αμόλυντο σχολείο της, στο οποίο θα φοιτά το παιδί του καθενός μας. Έτσι, τα βλαστάρια μας δεν θα κινδυνεύουν να μολυνθούν από οποιαδήποτε άλλη ασθένεια του σώματος, του νου ή της ψυχής, πλην των ασθενειών που κουβαλάμε και τους μεταδίδουμε εμείς, ως έντιμοι, ενάρετοι και ηθικοί γονείς.
Και κάτι τελευταίο γι αυτούς που δεν αντιλαμβάνονται ότι τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα που έχουν κατοχυρωθεί στην πορεία του ανθρώπινου πολιτισμού, δεν τίθενται σε ψηφοφορίες: Το 1941, ο Αδόλφος Χίτλερ υπέγραψε το διάταγμα για την «τελική λύση». Έξι εκατομμύρια Εβραίοι, τσιγγάνοι, ομοφυλόφιλοι και ψυχικά άρρωστοι, πέθαναν κατά τη διάρκεια της εφαρμογής της. Αν (πριν υπογράψει) είχε βάλει το θέμα σε δημοψήφισμα και είχε κερδίσει, θα είχε το ηθικό, νομικό και πολιτικό δικαίωμα να την εφαρμόσει;
Δεν ξέρω καν ποια είναι η πολιτικώς ορθή ορολογία για τη διαδικασία με την οποία τα παιδιά με διαφορετική προέλευση συνυπάρχουν σε ένα ήρεμο περιβάλλον μάθησης, όπου, εκτός από την παιδεία που προσφέρει το κράτος, ανταλλάσσουν και πολιτιστικά στοιχεία προς αμοιβαίο όφελος. Το σχολείο φροντίζει ώστε όλα αυτά να γίνονται ισορροπημένα και με αμοιβαιότητα, με όλο και περισσότερα θετικά στοιχεία, όλο και λιγότερα αρνητικά. Γιατί αν το κράτος δεν τα φροντίζει όλα αυτά και το σχολείο είναι κωλοχανείο, τότε ο γονιός τι θα πρέπει να κάνει; Να πάρει το παιδί του στο σπίτι και να του κάνει κατ' οίκον διδασκαλία; Θέλουμε πολυπολιτισμικότητα και θέλουμε και τη σωστή διαχείρισή της.
Θέλουμε πολυπολιτισμικότητα, αλλά ΚΥΡΙΩΣ θέλουμε τη σωστή διαχείρισή της.
Διορθώνω λίγο τον νίκελ, γιατί καλοί οι νόμοι, τα άρθρα, τα ποστ και οι ανασυρόμενες από το παρελθόν δικαστικές αποφάσεις, αλλά η ουσία είναι μία. Ναι, να μπουν όλοι στα σχολεία για αυτονόητους λόγους (ας μην τους παραθέσω τώρα και κουράσω), αλλά για ειδικές πολιτισμικές ομάδες όπως οι Ρομά, ας εφαρμοστεί επιτέλους το εθνικό στρατηγικό σχέδιο ένταξης, ώστε να είναι καλυμμένοι, ασφαλείς όλοι και τα πράγματα να βαίνουν καλώς και η εκπαιδευτική διαδικασία να συντελείται απρόσκοπτα. Και αν υπήρχε δομημένο πλαίσιο, τότε τα παιδιά τους δεν θα παρατούσαν το σχολείο για να πουλάνε σίδερα και πατάτες και καρπούζια, θα γινόταν προσπάθεια να αναγκάζονται οι γονείς να μην τα βάζουν στην παιδική εργασία από τα 5, αλλά να τα στέλνουν στα σχολεία και να μην παντρεύουν τα κορίτσια από τα 10 ή δεν ξέρω πόσο, αλλά να τα αφήνουν να τελειώνουν την υποχρεωτική εκπαίδευση έστω.
Όσο για το "έτσι κάνουν οι Ρομά" του πιδύο εγώ κρατάω μικρό καλάθι και για το αν κάνουν, αλλά φυσικά και για το αν δεν κάνουν.
Themis†
¥
Update με την επιστολή ενός γονιού, από εδώ:
[h=1]Με την ουρά στα σκέλια... [/h] Αφού λύσσαξαν να εμποδίσουν τα τσιγγανάκια να πάνε στο σχολείο για να μάθουν πέντε γράμματα, διαδίδοντας χίλια δυο ψέματα για τον... «μεγάλο κίνδυνο» που διατρέχουν «τα παιδιά μας» (από ψευδείς διαδόσεις για τα τρία χιλιάρικα που δήθεν παίρνει η κάθε οικογένεια τσιγγάνων, που αποδείχτηκε ότι ήταν μόλις τρία κατοστάρικα κι αυτά εφάπαξ για όσους έλληνες υπηκόους έχουν οικογενειακό εισόδημα μέχρι 3.000 ευρώ, μέχρι ανοησίες για τη... σεξουαλική ελευθεριότητα και την υγειονομική επικινδυνότητα των τσιγγανόπουλων, ενώ γνώριζαν ότι στο γειτονικό 4ο Δημοτικό Σχολείο Χαλανδρίου δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα με την ένταξη των τσιγγανόπουλων, όπως προκύπτει από την επιστολή του ίδιου του διευθυντή του σχολείου προς το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, με την οποία διαμαρτυρόταν για την επικείμενη κατεδάφιση των καταυλισμών), αφού στιγματίστηκαν ακόμα και από τα κανάλια ως πατενταρισμένοι ρατσιστές κα αφού είδαν ότι η πλειοψηφία των γονιών τους γύρισε αδιάφορα την πλάτη στη ρατσιστική τους παραζάλη, οι πρωτεργάτες της «αντίστασης» ενάντια στα τσιγγανόπουλα που θα «βιάσουν» τα παιδιά τους και θα τα γεμίσουν με «θανατηφόρες αρρώστιες», αυτοί οι καθ’ όλα «καθωσπρέπει» γονείς του 7ου και 10ου Δημοτικού Σχολείου Χαλανδρίου (που ήταν πάντα μειοψηφία στο σύνολο των γονέων του σχολείου), αναγκάστηκαν να βάλουν την ουρά στα σκέλια και να αποδεχτούν το τετελεσμένο γεγονός.
Τα τσιγγανόπουλα έχουν έρθει εδώ και τρεις βδομάδες στο σχολείο (από τις 26 Νοέμβρη), χωρίς να υπάρξει το παραμικρό πρόβλημα, και οι «θερμόαιμοι» πρόεδροι των δύο συλλόγων, που στις 26 Νοέμβρη θέλησαν να κάνουν νέα ψηφοφορία για ν’ αποφασίσουν αν θα γίνει αποχή ή όχι από τα μαθήματα (!), όχι μόνο δεν έδωσαν ποτέ στη δημοσιότητα το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας (δεν το ανέφεραν καν στην ενημερωτική επιστολή που έστειλαν στους γονείς), αλλά είχαν το θράσος να υποστηρίξουν ότι συνέβαλαν ώστε η ένταξη να γίνει με καλύτερους τρόπους!!!
Διαβάστε μνημείο... κωλοτούμπας, που θα το ζήλευαν ακόμα και οι πρωταθλήτριες της ενόργανης γυμναστικής:
«Το ΔΣ του Συλλόγου έχει επιλέξει να μην τοποθετηθεί δημόσια η προσωπική γνώμη των γονέων-μελών του με το σκεπτικό ότι το θέμα υπερβαίνει τα συνήθη που καλείται να διαχειριστεί το ΔΣ ενός Συλλόγου γονέων, θεωρώντας ότι οι όποιες αποφάσεις τόσο για το συγκεκριμένο όσο και για άλλα θέματα θα πρέπει να λαμβάνονται από όλους τους γονείς του σχολείου (σ.σ. η έμφαση είναι του κειμένου). Επειδή επίσης ο τρόπος που τέθηκε το θέμα κατέλαβε εξ' απήνης όχι μόνο τους γονείς αλλά και τη Διοίκηση του σχολείου (σ.σ. η οποία όμως ουδέποτε εξέφρασε κάτι τέτοιο δημόσια) θεωρήσαμε ότι η ενεργή συμμετοχή όλων των γονέων (σ.σ. εννοείται των γονέων με τα ρατσιστικά σύνδρομα κατά των τσιγγάνων, γιατί τους άλλους τους κράζανε οι «καθωσπρέπει») θα αποτελούσε ισχυρό μοχλό πίεσης προς όλους τους υπευθύνους εκ μέρους της Πολιτείας ώστε να λάβουμε επίσημη και υπεύθυνη ενημέρωση (σ.σ. την οποία προσπάθησαν να εμποδίσουν, όταν ούρλιαζαν απειλητικά ενάντια στο κλιμάκιο του υπουργείου στις 2 Νοέμβρη). Θεωρούμε ότι με την στάση μας αυτή, δηλαδή με το να ενισχύσουμε την συμμετοχή όλων των γονέων στο θέμα καταφέραμε να ασκηθούν πιέσεις ώστε η ένταξη να γίνει με καλύτερους τρόπους και όχι χωρίς προϋποθέσεις όπως φαινόταν αρχικά ότι θα γινόταν» (από την δισέλιδη επιστολή που μοιράστηκε σε όλους τους γονείς των δύο σχολείων).
Αυτοί που έσπειραν τον ρατσιστικό τρόμο στους γονείς των δύο σχολείων, βάζοντας το δικηγόρο τους να παραθέτει όλο το... εγκληματολογικό ιστορικό των τσιγγάνων, στην πρώτη γενική συνέλευση που έκαναν για το θέμα, αυτοί που έστησαν άρον-άρον ψηφοφορία για να μην έρθουν τα τσιγγανόπουλα (πετυχαίνοντας έτσι 234 ΟΧΙ, αριθμό που αποτελεί μειοψηφία στο σύνολο των γονέων, αφού το σχολείο έχει πάνω από 400 παιδιά), αρνούμενοι να καθυστερήσουν μερικές μέρες την ψηφοφορία μέχρι να γίνει η επίσημη ενημέρωση, αυτοί που επιχείρησαν να διαλύσουν την ενημέρωση από το κλιμάκιο του υπουργείου, με αλαλαγμούς ενάντια στον πανεπιστημιακό που τους ενημέρωνε (αντίθετα λούφαξαν όταν εμφανίστηκε ο διευθυντής Σπουδών του υπουργείου Παιδείας και δεν τόλμησαν να του επιτεθούν με τον ίδιο τρόπο), τώρα εμφανίζονται ως τιμητές της ένταξης με καλύτερους όρους των τσιγγανόπουλων στο σχολείο και ενημερώνουν ότι θα στείλουν επιστολές προς τους αρμόδιους (αντί για μηνύσεις, όπως απειλούσαν στις συνελεύσεις) για να τους ζητήσουν τα μέτρα που πρόκειται να λάβουν για τη «διαφύλαξη της ομαλής λειτουργίας της σχολικής κοινότητας». Ζητούν, δε, από τους γονείς «να αναφέρουν στο ΔΣ τυχόν περιστατικά που έρχονται στην αντίληψή τους και τα οποία μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την ψυχοσωματική υγεία και ασφάλεια των μαθητών του σχολείου» (από τα τσιγγανόπουλα εννοείται)!
Αν δηλαδή ένα τσιγγανόπουλο τολμήσει να σπρώξει ένα από τα «παιδιά μας» (όπως κάνουν τα παιδιά μας μεταξύ τους), αυτό μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει κίνδυνο για την ψυχοσωματική ασφάλεια των μαθητών του σχολείου! Σε τέτοια γελοιότητα μπορεί να φτάσει όποιος έχει βουτηχτεί στο βούρκο της ρατσιστικής υστερίας που συνεπήρε ορισμένους γονείς των εν λόγω σχολείων. Τους χαρίζουμε την περιφρόνησή μας...
Κ.Β.
γονιός από το 7ο Δημοτικό Σχολείο Χαλανδρίου
Κι επειδή πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι, σημειώνω επίσης τη λανθασμένη χρήση του τιμητή και το αριστουργηματικό τρίποντο του εξ' απήνης (σχιζολεξία+αποστροφομανία+ανορθογραφία).
[h=1]Με την ουρά στα σκέλια... [/h] Αφού λύσσαξαν να εμποδίσουν τα τσιγγανάκια να πάνε στο σχολείο για να μάθουν πέντε γράμματα, διαδίδοντας χίλια δυο ψέματα για τον... «μεγάλο κίνδυνο» που διατρέχουν «τα παιδιά μας» (από ψευδείς διαδόσεις για τα τρία χιλιάρικα που δήθεν παίρνει η κάθε οικογένεια τσιγγάνων, που αποδείχτηκε ότι ήταν μόλις τρία κατοστάρικα κι αυτά εφάπαξ για όσους έλληνες υπηκόους έχουν οικογενειακό εισόδημα μέχρι 3.000 ευρώ, μέχρι ανοησίες για τη... σεξουαλική ελευθεριότητα και την υγειονομική επικινδυνότητα των τσιγγανόπουλων, ενώ γνώριζαν ότι στο γειτονικό 4ο Δημοτικό Σχολείο Χαλανδρίου δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα με την ένταξη των τσιγγανόπουλων, όπως προκύπτει από την επιστολή του ίδιου του διευθυντή του σχολείου προς το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, με την οποία διαμαρτυρόταν για την επικείμενη κατεδάφιση των καταυλισμών), αφού στιγματίστηκαν ακόμα και από τα κανάλια ως πατενταρισμένοι ρατσιστές κα αφού είδαν ότι η πλειοψηφία των γονιών τους γύρισε αδιάφορα την πλάτη στη ρατσιστική τους παραζάλη, οι πρωτεργάτες της «αντίστασης» ενάντια στα τσιγγανόπουλα που θα «βιάσουν» τα παιδιά τους και θα τα γεμίσουν με «θανατηφόρες αρρώστιες», αυτοί οι καθ’ όλα «καθωσπρέπει» γονείς του 7ου και 10ου Δημοτικού Σχολείου Χαλανδρίου (που ήταν πάντα μειοψηφία στο σύνολο των γονέων του σχολείου), αναγκάστηκαν να βάλουν την ουρά στα σκέλια και να αποδεχτούν το τετελεσμένο γεγονός.
Τα τσιγγανόπουλα έχουν έρθει εδώ και τρεις βδομάδες στο σχολείο (από τις 26 Νοέμβρη), χωρίς να υπάρξει το παραμικρό πρόβλημα, και οι «θερμόαιμοι» πρόεδροι των δύο συλλόγων, που στις 26 Νοέμβρη θέλησαν να κάνουν νέα ψηφοφορία για ν’ αποφασίσουν αν θα γίνει αποχή ή όχι από τα μαθήματα (!), όχι μόνο δεν έδωσαν ποτέ στη δημοσιότητα το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας (δεν το ανέφεραν καν στην ενημερωτική επιστολή που έστειλαν στους γονείς), αλλά είχαν το θράσος να υποστηρίξουν ότι συνέβαλαν ώστε η ένταξη να γίνει με καλύτερους τρόπους!!!
Διαβάστε μνημείο... κωλοτούμπας, που θα το ζήλευαν ακόμα και οι πρωταθλήτριες της ενόργανης γυμναστικής:
«Το ΔΣ του Συλλόγου έχει επιλέξει να μην τοποθετηθεί δημόσια η προσωπική γνώμη των γονέων-μελών του με το σκεπτικό ότι το θέμα υπερβαίνει τα συνήθη που καλείται να διαχειριστεί το ΔΣ ενός Συλλόγου γονέων, θεωρώντας ότι οι όποιες αποφάσεις τόσο για το συγκεκριμένο όσο και για άλλα θέματα θα πρέπει να λαμβάνονται από όλους τους γονείς του σχολείου (σ.σ. η έμφαση είναι του κειμένου). Επειδή επίσης ο τρόπος που τέθηκε το θέμα κατέλαβε εξ' απήνης όχι μόνο τους γονείς αλλά και τη Διοίκηση του σχολείου (σ.σ. η οποία όμως ουδέποτε εξέφρασε κάτι τέτοιο δημόσια) θεωρήσαμε ότι η ενεργή συμμετοχή όλων των γονέων (σ.σ. εννοείται των γονέων με τα ρατσιστικά σύνδρομα κατά των τσιγγάνων, γιατί τους άλλους τους κράζανε οι «καθωσπρέπει») θα αποτελούσε ισχυρό μοχλό πίεσης προς όλους τους υπευθύνους εκ μέρους της Πολιτείας ώστε να λάβουμε επίσημη και υπεύθυνη ενημέρωση (σ.σ. την οποία προσπάθησαν να εμποδίσουν, όταν ούρλιαζαν απειλητικά ενάντια στο κλιμάκιο του υπουργείου στις 2 Νοέμβρη). Θεωρούμε ότι με την στάση μας αυτή, δηλαδή με το να ενισχύσουμε την συμμετοχή όλων των γονέων στο θέμα καταφέραμε να ασκηθούν πιέσεις ώστε η ένταξη να γίνει με καλύτερους τρόπους και όχι χωρίς προϋποθέσεις όπως φαινόταν αρχικά ότι θα γινόταν» (από την δισέλιδη επιστολή που μοιράστηκε σε όλους τους γονείς των δύο σχολείων).
Αυτοί που έσπειραν τον ρατσιστικό τρόμο στους γονείς των δύο σχολείων, βάζοντας το δικηγόρο τους να παραθέτει όλο το... εγκληματολογικό ιστορικό των τσιγγάνων, στην πρώτη γενική συνέλευση που έκαναν για το θέμα, αυτοί που έστησαν άρον-άρον ψηφοφορία για να μην έρθουν τα τσιγγανόπουλα (πετυχαίνοντας έτσι 234 ΟΧΙ, αριθμό που αποτελεί μειοψηφία στο σύνολο των γονέων, αφού το σχολείο έχει πάνω από 400 παιδιά), αρνούμενοι να καθυστερήσουν μερικές μέρες την ψηφοφορία μέχρι να γίνει η επίσημη ενημέρωση, αυτοί που επιχείρησαν να διαλύσουν την ενημέρωση από το κλιμάκιο του υπουργείου, με αλαλαγμούς ενάντια στον πανεπιστημιακό που τους ενημέρωνε (αντίθετα λούφαξαν όταν εμφανίστηκε ο διευθυντής Σπουδών του υπουργείου Παιδείας και δεν τόλμησαν να του επιτεθούν με τον ίδιο τρόπο), τώρα εμφανίζονται ως τιμητές της ένταξης με καλύτερους όρους των τσιγγανόπουλων στο σχολείο και ενημερώνουν ότι θα στείλουν επιστολές προς τους αρμόδιους (αντί για μηνύσεις, όπως απειλούσαν στις συνελεύσεις) για να τους ζητήσουν τα μέτρα που πρόκειται να λάβουν για τη «διαφύλαξη της ομαλής λειτουργίας της σχολικής κοινότητας». Ζητούν, δε, από τους γονείς «να αναφέρουν στο ΔΣ τυχόν περιστατικά που έρχονται στην αντίληψή τους και τα οποία μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την ψυχοσωματική υγεία και ασφάλεια των μαθητών του σχολείου» (από τα τσιγγανόπουλα εννοείται)!
Αν δηλαδή ένα τσιγγανόπουλο τολμήσει να σπρώξει ένα από τα «παιδιά μας» (όπως κάνουν τα παιδιά μας μεταξύ τους), αυτό μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει κίνδυνο για την ψυχοσωματική ασφάλεια των μαθητών του σχολείου! Σε τέτοια γελοιότητα μπορεί να φτάσει όποιος έχει βουτηχτεί στο βούρκο της ρατσιστικής υστερίας που συνεπήρε ορισμένους γονείς των εν λόγω σχολείων. Τους χαρίζουμε την περιφρόνησή μας...
Κ.Β.
γονιός από το 7ο Δημοτικό Σχολείο Χαλανδρίου
Κι επειδή πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι, σημειώνω επίσης τη λανθασμένη χρήση του τιμητή και το αριστουργηματικό τρίποντο του εξ' απήνης (σχιζολεξία+αποστροφομανία+ανορθογραφία).
SBE
¥
Το δικό μου χούι είναι η αριθμητική, οπότε...
α. δεν υπάρχουν γονείς με δυο παιδιά στο σχολείο; Είναι 400 παιδιά- 400 γονείς;
β. Το 234 είναι πάνω από το 50%. Και μπορεί να είναι το 100% των παρευρισκόμενων.
γ. σχετικά με το β. Κάθε παιδί έχει έναν κηδεμόνα που συμμετέχει, αλλιώς οι μονογονεϊκές οικογένειες θα είχαν λιγότερες ψήφους από τις άλλες.
α. δεν υπάρχουν γονείς με δυο παιδιά στο σχολείο; Είναι 400 παιδιά- 400 γονείς;
β. Το 234 είναι πάνω από το 50%. Και μπορεί να είναι το 100% των παρευρισκόμενων.
γ. σχετικά με το β. Κάθε παιδί έχει έναν κηδεμόνα που συμμετέχει, αλλιώς οι μονογονεϊκές οικογένειες θα είχαν λιγότερες ψήφους από τις άλλες.
Εννοεί στο σύνολο των 500 γονέων. Η ψηφοφορία στην οποία αναφέρεται είχε 234 "όχι" και 4 "ναι".
SBE
¥
Βλ. γ.
Σε αυτού του είδους τους συλλόγους μέλος είναι ένας γονιός για κάθε παιδί, όχι και οι δυο, γιατί αλλιώς οι οικογένειες με έναν γονιό θα είχαν μία ψήφο λιγότερη.
234+4= 238
Δεν ξέρω αν υπήρχαν αποχές παρόντων, αλλά έστω ότι δεν υπήρχαν, τότε οι παρευρισκόμενοι στη συνέλευση ήταν 238 με δυνατό μέγιστο 400, επομένως υπήρχε λογικά απαρτία και μπορούσαν να πάρουν αποφάσεις. Και δεν πιστεύω ότι το καταστατικό τους ζητάει να συμφωνήσουν και οι 400, αλλιώς ποτέ δεν θα έπαιρναν καμία απόφαση.
Οπότε, άσχετα από την απόφαση, η διαδικασία της λήψης της μοιάζει να ήταν τυπικότατη.
ΥΓ Και για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, δεν με ενόχλησε η αριθμητική, παρόλο που βγάζει μάτι. Με ενόχλησε το ότι ο συγγραφέας ακολουθεί τη λογική "όταν η απόφαση δεν μου αρέσει, αμφισβητώ τη διαδικασία", που είναι ο λόγος που ποτέ δεν καταφέρνουμε να συνεννοηθούμε (και ξέρω πολλά από συλλόγους). Κι εμένα δεν μου αρέσει η πλειοψηφική λήψη αποφάσεων, προτιμώ την ομοφωνία, αλλά εφόσον συμμετέχω στο πλειοψηφικό σύστημα, οι αντιρρήσεις μου για τη διαδικασία είναι μόνο φιλοσοφικές.
Σε αυτού του είδους τους συλλόγους μέλος είναι ένας γονιός για κάθε παιδί, όχι και οι δυο, γιατί αλλιώς οι οικογένειες με έναν γονιό θα είχαν μία ψήφο λιγότερη.
234+4= 238
Δεν ξέρω αν υπήρχαν αποχές παρόντων, αλλά έστω ότι δεν υπήρχαν, τότε οι παρευρισκόμενοι στη συνέλευση ήταν 238 με δυνατό μέγιστο 400, επομένως υπήρχε λογικά απαρτία και μπορούσαν να πάρουν αποφάσεις. Και δεν πιστεύω ότι το καταστατικό τους ζητάει να συμφωνήσουν και οι 400, αλλιώς ποτέ δεν θα έπαιρναν καμία απόφαση.
Οπότε, άσχετα από την απόφαση, η διαδικασία της λήψης της μοιάζει να ήταν τυπικότατη.
ΥΓ Και για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, δεν με ενόχλησε η αριθμητική, παρόλο που βγάζει μάτι. Με ενόχλησε το ότι ο συγγραφέας ακολουθεί τη λογική "όταν η απόφαση δεν μου αρέσει, αμφισβητώ τη διαδικασία", που είναι ο λόγος που ποτέ δεν καταφέρνουμε να συνεννοηθούμε (και ξέρω πολλά από συλλόγους). Κι εμένα δεν μου αρέσει η πλειοψηφική λήψη αποφάσεων, προτιμώ την ομοφωνία, αλλά εφόσον συμμετέχω στο πλειοψηφικό σύστημα, οι αντιρρήσεις μου για τη διαδικασία είναι μόνο φιλοσοφικές.
Από πού προκύπτει ότι είναι 500 οι γονείς; Λέει ότι είναι "πάνω από 400 παιδιά" (άρα κατά πάσα πιθανότητα και πάνω από 400 μέλη του συλλόγου γονέων, αν υποθέσουμε ότι όλοι οι γονείς έχουν γραφτεί στο σύλλογο - και ναι, μόνο ένας ανά παιδί, για τους λόγους που ειπώθηκαν), δεν λέει όμως ακριβώς πόσα.
Υποθέτω ότι είναι μάλλον λιγότερα από 500 (γιατί έχουμε μια τάση να μιλάμε σε εκατοντάδες και αν ήταν περισσότερα θα έλεγε "πάνω από 500"), αλλά δεν έχω τρόπο να ξέρω αν είναι 401 ή 499.
Σχετικά με την απαρτία όμως, στους περισσότερους συλλόγους (μάλλον και σε αυτόν, αν δεν πρωτοτυπούν) ορίζεται ως απαρτία το 50% συν ένα άτομο για την πρώτη σύγκληση, και για την δεύτερη σύγκληση η συνέλευση θεωρείται ότι είναι σε απαρτία όσοι κι αν προσέλθουν (και 1 άτομο δηλαδή μόνο του μπορεί να κάνει συνέλευση). Αν ήταν 2η σύγκληση, δεν έχει νόημα να μιλάμε για αριθμούς, ήταν σίγουρα νόμιμοι. Αν ήταν 1η σύγκληση και αν ο σύλλογος έχει τουλάχιστον 2 επί 238 μείον ένα = 475 μέλη, τότε ήταν νόμιμοι, αν έχει λιγότερα μέλη, τότε δεν ήταν νόμιμοι.
Είμαι σχεδόν σίγουρη πάντως ότι φρόντισαν να είναι νόμιμοι, για να είναι έγκυρη η απόφασή τους.
Τι περίεργο σύστημα είναι αυτό;
Αλλά γενικά, τι ισχύει; Αναλογικότητα ψήφου ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών; Ή είναι σωματείο και ισχύει ψήφος ανάλογα με τα εγγεγραμμένα μέλη (οπότε αν είναι γραμμένοι και οι δύο γονείς, ιδού και η απάντηση στην αρχική απορία μου);
Είμαι πρόεδρος στον Σύλλογο Γονέων Δημοτικού Σχολείου και ψηφίζουν και οι δύο γονείς κανονικά. Και εγγεγραμμένοι φυσιολογικά είναι αυτόματα όλοι οι γονείς που τα παιδιά τους φοιτούν στο σχολείο, εκτός αν δηλώσουν το αντίθετο εξαρχής.
Επομένως, ναι. Πιθανόν να υπάρχει μια διάκριση όσον αφορά τις μονογονεϊκές οικογένειες, αλλά έτσι είναι. Άλλωστε είναι ελάχιστες αυτές αναλογικά σε κάθε σχολείο.
Επομένως, ναι. Πιθανόν να υπάρχει μια διάκριση όσον αφορά τις μονογονεϊκές οικογένειες, αλλά έτσι είναι. Άλλωστε είναι ελάχιστες αυτές αναλογικά σε κάθε σχολείο.
Επομένως, αν είναι πάνω από 400 παιδιά, δικαίωμα ψήφου θα έχουν πάνω από 800 άνθρωποι;
Elsa
¥
Επίσης, πολλοί γονείς έχουν δύο παιδιά στο ίδιο σχολείο και ψηφίζει ο ένας, οπότε έρχεται μια ισορροπία.
Αλλά όλα αυτά είναι εντελώς θεωρητικά. Εμείς με το ζόρι μαζέψαμε καμιά εβδομηνταριά -κανονικά θέλαμε ενενήντα- να δω πώς θα κάνουμε σύλλογο...
Και αυτό, παρ' όλο που η συνδρομή ήταν -παράτυπα- προαιρετική και με έκπτωση, για να μην αποτελεί εμπόδιο.
Αλλά όλα αυτά είναι εντελώς θεωρητικά. Εμείς με το ζόρι μαζέψαμε καμιά εβδομηνταριά -κανονικά θέλαμε ενενήντα- να δω πώς θα κάνουμε σύλλογο...
Και αυτό, παρ' όλο που η συνδρομή ήταν -παράτυπα- προαιρετική και με έκπτωση, για να μην αποτελεί εμπόδιο.