Όρος που συνδέεται με την έννοια degrowth, την οποία συζητάμε στο νήμα στο οποίο παραπέμπω. Ουσιαστικά, είναι νεολογισμός που βλέπω να εμφανίζεται σε αυτό το άρθρο. Γράφει εκεί:
Ωστόσο, η ερμηνεία που δίνει ο ίδιος συντάκτης σε άρθρο του εδώ (J.C.J.M. van den Bergh (2011). Environment versus growth – A criticism of “degrowth” and a plea for “a-growth”. Ecological Economics. 70(5): 881-890 ) βλέπω να διαφοροποιείται κάπως. Ουσιαστικά, όπως το καταλαβαίνω, αναφέρεται σε μια οικολογική πολιτική αποανάπτυξης που δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη την ανάπτυξη, όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται αυτό.
Ουσιαστικά, εννοεί χάραξη οικονομικής πολιτικής χωρίς να λαμβάνουμε καθόλου υπόψη τους δείκτες του ΑΕΠ. Όχι μη ανάπτυξη, ούτε απουσία ανάπτυξης, ή αντανάπτυξη, αλλά το να αγνοούμε σκοπίμως τον συγκεκριμένο δέικτη. Πώς θα δείξουμε αυτό που δείχνει το στερητικό αλφα στην αθεΐα και στον αγνωστικισμό;
Είστε να νεολογίσουμε; :)
First, one may consider replacing the term “degrowth” by “agrowth” as in “atheism”.
Ωστόσο, η ερμηνεία που δίνει ο ίδιος συντάκτης σε άρθρο του εδώ (J.C.J.M. van den Bergh (2011). Environment versus growth – A criticism of “degrowth” and a plea for “a-growth”. Ecological Economics. 70(5): 881-890 ) βλέπω να διαφοροποιείται κάπως. Ουσιαστικά, όπως το καταλαβαίνω, αναφέρεται σε μια οικολογική πολιτική αποανάπτυξης που δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη την ανάπτυξη, όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται αυτό.
In closing, I should like to say that I would expect the idea of "(GDP) a-growth" to have a brighter political future than that of (GDP, consumption or radical) "degrowth." The notion "a-growth" suggests agnosticism and by implication indifference about economic growth as commonly interpreted. This would automatically follow from ignoring information about GDP in the overall evaluation of economic change and development, for example, when GDP (per capita) would be removed from the core set of macroeconomic goal indicators. The aim of a-growth reflects instead a more rational approach to public decision-making. It eliminates the unnecessary constraint of unconditional GDP growth, which hampers our search for human progress. Following an a-growth strategy, we would in some periods be willing — without realizing even — to give up a part of potential GDP growth for a better environment, less unemployment and more leisure, namely if this would work out well in terms of individual well-being and social welfare.
Ουσιαστικά, εννοεί χάραξη οικονομικής πολιτικής χωρίς να λαμβάνουμε καθόλου υπόψη τους δείκτες του ΑΕΠ. Όχι μη ανάπτυξη, ούτε απουσία ανάπτυξης, ή αντανάπτυξη, αλλά το να αγνοούμε σκοπίμως τον συγκεκριμένο δέικτη. Πώς θα δείξουμε αυτό που δείχνει το στερητικό αλφα στην αθεΐα και στον αγνωστικισμό;
Είστε να νεολογίσουμε; :)