Churrigueresque (αρχιτεκτονικός ρυθμός) = Τσουριγκερέσκο
- Thread starter curry
- Start date
Γιατί, είναι όνομα για ζωγράφο το Καραβάτζο;
Ambrose
¥
Οπότε τώρα επισήμως υιοθετούμε την γνήσια Ιταλική προφορά, φαντάζομαι. Άρα, the artist formerly known as Τζιόττο, τώρα τον γράφουμε Τζότο. Ρωτάω για να μαθαίνω :)
Danae δεν καταλαβαίνω. Το όνομα είναι Churriguera. Τον πόλεμο στα Ισπανικά τον προφέρεις "γέρρα";
danae
¥
Agezerlis, η προφορά των συμφώνων στα ga, gue, gui, go, gu (όπως και στα ba, be, bi bo, bu, va, ve, vi, vo, vu, da, de, di, do, du) αλλάζει ανάλογα με τη θέση τους. Όταν βρίσκονται ανάμεσα σε δύο φωνήεντα είναι εξακολουθητικά, όταν προφέρονται έπειτα από παύση είναι κλειστά. Έτσι θα πω "γκέρρα" αλλά "λα γέρρα".
Tal vez en España (aunque no creo), pero definitivamente no en Suramérica.
Δεν μπορώ να μιλήσω με σιγουριά για την Ισπανία, αλλά στη Λατινική Αμερική το "γκ" είναι "γκ".
Ambrose
¥
Τα παραδείγματα για τα οποία είμαι απολύτως σίγουρος είναι από την Κολομβία. Νομίζω με παρεξήγησες, όμως: δεν είπα ότι γενικά δεν αλλάζει ποτέ η προφορά ανάλογα με τη θέση (π.χ. λέω "σιουδάντ"), μόνο για το "γκ" διαφώνησα.
Όσο για το "μπ", έχει νομίζω μεγάλη σχέση όχι μόνο με τη θέση στη λέξη, αλλά και με την καταγωγή του ομιλητή. Φίλος μου από τη "Μπαλένθια" τη λέει έτσι, αλλά φίλη Μεξικάνα λέει "Βαλένσια" με ξεκάθαρο βήτα.
danae
¥
(@αδμινιστράτορες: ίσως πρέπει να μας μεταφέρετε αλλού...)
@agezerlis: Αυτό που έγραψα, ότι δηλαδή αλλάζει η προφορά τους ανάλογα με τη θέση, ισχύει και για το ga, gue, gui, go, gu.
Όσο για το β (και όχι μόνο), πράγματι έχει μεγάλη σημασία η καταγωγή του ομιλητή. Στην Κούβα π.χ. όταν βρίσκεται ανάμεσα σε δύο φωνήεντα σχεδόν δεν το προφέρουν. Πάντως και στην Ισπανία θα πουν Μπαλένθια αλλά (llega) α Βαλένθια. Από την Κολομβία ομολογώ ότι δεν έχω πολλά --πρόσφατα-- ακούσματα.
Επιπλέον, είναι κάπως δύσκολο για τους ελληνόφωνους να αντιστοιχίσουμε τον ήχο του b/v με το β ή το μπ, γιατί το β των Ισπανικών είναι διχειλικό (όπως το ελληνικό μπ) και εξακολουθητικό (όπως το ελληνικό β) ενώ το ελληνικό β είναι χειλοδοντικό εξακολουθητικό.
@agezerlis: Αυτό που έγραψα, ότι δηλαδή αλλάζει η προφορά τους ανάλογα με τη θέση, ισχύει και για το ga, gue, gui, go, gu.
Όσο για το β (και όχι μόνο), πράγματι έχει μεγάλη σημασία η καταγωγή του ομιλητή. Στην Κούβα π.χ. όταν βρίσκεται ανάμεσα σε δύο φωνήεντα σχεδόν δεν το προφέρουν. Πάντως και στην Ισπανία θα πουν Μπαλένθια αλλά (llega) α Βαλένθια. Από την Κολομβία ομολογώ ότι δεν έχω πολλά --πρόσφατα-- ακούσματα.
Επιπλέον, είναι κάπως δύσκολο για τους ελληνόφωνους να αντιστοιχίσουμε τον ήχο του b/v με το β ή το μπ, γιατί το β των Ισπανικών είναι διχειλικό (όπως το ελληνικό μπ) και εξακολουθητικό (όπως το ελληνικό β) ενώ το ελληνικό β είναι χειλοδοντικό εξακολουθητικό.
Μη μας βάζετε ακόμα στο «μπ» και μπερδευτούμε. Όσο εσείς διαφωνείτε, τόσο εγώ τρίβω τα χέρια μου. Διότι αποδεικνύετε ότι ο μέγας μεταγραφέας (ο Μήτσος στα σύνορα, παρέα με τον υποβολέα του) δεν μπορεί να γνωρίζει όλες αυτές τις λεπτομέρειες, οπότε μεταγράφει σε «γκ» αβλεπί.
danae
¥
οφ τόπικ -- προφορά
Επανέρχομαι στο οφ-τόπικ, με βιβλιογραφική τεκμηρίωση. Αντιγράφω από το "Tratado de fonología y fonética españolas" του Antonio Quilis, editorial Gredos, Madrid 1999 (segunda edición), σελ. 200-2001. Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου.
"6.2.3.2. Linguovelar sonoro. El fonema velar sonoro, /g/, tiene en español dos alófonos en distribución complementaria, cuando se encuentra en posición silábica prenuclear: el oclusivo, [g], y el fricativo [γ] o [g] (δεν βρήκα το ακριβές σύμβολο, είναι ένα g διαγραμμένο). En español general, el alófono oclusivo, [g], se produce siempre que se encuentre precedido de pausa o de consonante nasal; ésta, por asimilación, se realiza como velar, transcribiéndose como [ŋ]. (Para su realización en posición postnuclear, véase el § 6.4.). Durante la articulación de ambos alófonos velares, las cuerdas vocales vibran.
Ortográficamente, el fonema /g/ se representa por medio de gu ante e, i (gue, gui) o de g ante a, o, u o ante cualquier otra consonante (ga, go, gu, gü, gl, gr, gn, etc.)."
Τα ίδια γράφει και για τα /b/ και /d/ σε προηγούμενες σελίδες. Στη σελίδα 201 συνοψίζει:
"6.2.4. ALÓFONOS DE /b/, /d/, /g/
Las consonantes oclusivas sonoras , [d], [g], tratadas anteriormente, se realizan de este modo en unas posiciones determinadas: detrás de pausa y de consonante nasal y [g], y detrás de pausa, de nasal y lateral, [d]. En cualquier otra posición ya no aparecen como oclusivas, sino como fricativas."
Επανέρχομαι στο οφ-τόπικ, με βιβλιογραφική τεκμηρίωση. Αντιγράφω από το "Tratado de fonología y fonética españolas" του Antonio Quilis, editorial Gredos, Madrid 1999 (segunda edición), σελ. 200-2001. Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου.
"6.2.3.2. Linguovelar sonoro. El fonema velar sonoro, /g/, tiene en español dos alófonos en distribución complementaria, cuando se encuentra en posición silábica prenuclear: el oclusivo, [g], y el fricativo [γ] o [g] (δεν βρήκα το ακριβές σύμβολο, είναι ένα g διαγραμμένο). En español general, el alófono oclusivo, [g], se produce siempre que se encuentre precedido de pausa o de consonante nasal; ésta, por asimilación, se realiza como velar, transcribiéndose como [ŋ]. (Para su realización en posición postnuclear, véase el § 6.4.). Durante la articulación de ambos alófonos velares, las cuerdas vocales vibran.
Ortográficamente, el fonema /g/ se representa por medio de gu ante e, i (gue, gui) o de g ante a, o, u o ante cualquier otra consonante (ga, go, gu, gü, gl, gr, gn, etc.)."
Τα ίδια γράφει και για τα /b/ και /d/ σε προηγούμενες σελίδες. Στη σελίδα 201 συνοψίζει:
"6.2.4. ALÓFONOS DE /b/, /d/, /g/
Las consonantes oclusivas sonoras , [d], [g], tratadas anteriormente, se realizan de este modo en unas posiciones determinadas: detrás de pausa y de consonante nasal y [g], y detrás de pausa, de nasal y lateral, [d]. En cualquier otra posición ya no aparecen como oclusivas, sino como fricativas."
Danae, ξέρεις πόσα βιβλία μπορώ να βρω που λένε πως το "πέντε" το προφέρουμε "πέndε", ενώ σχεδόν όλοι οι άνθρωποι που ξέρω το λένε "πέdε";
Θέλεις να μου πεις ότι στα Αγγλικά λένε π.χ. "whom should I tell?" και όχι "who should I tell" επειδή έτσι το έχουν διάφορα εγχειρίδια;
Ακούω Ισπανικά με λατινοαμερικάνικη προφορά κάθε μέρα. Όταν ξαναπάς στη Λατινική Αμερική (εφόσον μιλάς με τέτοια σιγουριά, ελπίζω να έχεις ήδη ζήσει εκεί) εσύ μπορείς να πεις "Μιγέλ". Περί ορέξεως...
ΥΓ: Σε κάθε περίπτωση το βιβλίο που παραθέτεις μάλλον αναφέρεται στον αραβικό ήχο που στα αγγλικά τον γράφουμε με "gh" (όπως στο όνομα Ghazi).
Θέλεις να μου πεις ότι στα Αγγλικά λένε π.χ. "whom should I tell?" και όχι "who should I tell" επειδή έτσι το έχουν διάφορα εγχειρίδια;
Ακούω Ισπανικά με λατινοαμερικάνικη προφορά κάθε μέρα. Όταν ξαναπάς στη Λατινική Αμερική (εφόσον μιλάς με τέτοια σιγουριά, ελπίζω να έχεις ήδη ζήσει εκεί) εσύ μπορείς να πεις "Μιγέλ". Περί ορέξεως...
ΥΓ: Σε κάθε περίπτωση το βιβλίο που παραθέτεις μάλλον αναφέρεται στον αραβικό ήχο που στα αγγλικά τον γράφουμε με "gh" (όπως στο όνομα Ghazi).
Last edited: