Δεν ξέρω αν έχει συζητηθεί παλιότερα το θέμα, αλλά θα ήθελα να θίξω την ηλεκτρονική υποστήριξη των εκδοτικών οίκων. Για να ξεκαθαρίσω την θέση μου απ' την αρχή, είμαι κατά της παράνομης διακίνησης βιβλίων, σε ηλεκτρονική μορφή, που είναι ακόμη ενεργά στην αγορά· έργων δηλαδή που οι συγγραφείς, μεταφραστές, διορθωτές, επιμελητές και λοιποί συντελεστές έχουν ακόμα οικονομικό όφελος (ωστόσο δεν είμαι αντίθετος στην διακίνηση έργων των οποίων οι συντελεστές έχουν πεθάνει, αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση). Αυτό που θέλω να θίξω είναι το κατά πόσο είναι δικαίωμα του αγοραστή, να διαθέτει το βιβλίο και σε έντυπη και σε ηλεκτρονική μορφή, κατά την αγορά. Ουσιαστικά η ηλεκτρονική μορφή δεν κοστίζει τίποτα στον εκδότη, οπότε θα ήθελα, όταν είναι δυνατό, να μου δίνεται κι ένας κωδικός να κατεβάζω το βιβλίο ηλεκτρονικά, όταν το παίρνω τυπωμένο. Πιστεύω ότι τα βιβλία έχουν μείνει ιδιαίτερα πίσω, όσον αφορά την διείσδυση στην ηλεκτρονική εποχή. Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν εταιρείες που το κάνουν, έστω και στο εξωτερικό. Προσπαθώ να βρω λόγους να μην γίνεται και δεν βρίσκω. Θέμα αύξησης της παράνομης, ηλεκτρονικής διακίνησης δεν τίθεται, γιατί έτσι κι αλλιώς οι περισσότεροι οίκοι διαθέτουν τα βιβλία τους και σε ηλεκτρονική μορφή, προς πώληση. Όσο κίνδυνο διατρέχει το βιβλίο να διακινηθεί με δωρεάν παροχή του από τον εκδότη, άλλο τόσο διατρέχει κι όταν πωλείται.
Θα πει κανείς, είναι υποχρεωμένος ο εκδότης να το κάνει αυτό; Θεωρητικά και νομικά, όχι. Όμως ο αγοραστής του βιβλίου, στην ουσία αγοράζει τα πνευματικά δικαιώματα του έργου, για προσωπική χρήση. Στο τυπωμένο βιβλίο βέβαια προστίθεται το κόστος του χαρτιού, εκτύπωσης, μελανιού, πώλησης σε βιβλιοπωλείο, κτλ, αλλά στο ηλεκτρονικό αντίτυπο δεν υπάρχει ουσιαστικό κόστος, εκτός από την αρχική σελιδοποίηση, η οποία γίνεται έτσι κι αλλιώς ηλεκτρονικά, είτε το βιβλίο διατίθεται ηλεκτρονικά είτε όχι.
Κοινώς, ο εκδότης δεν έχει χασούρα ενώ ο αναγνώστης έχει όφελος. Για πολλούς και διάφορους λόγους, θέλω να έχω τα βιβλία μου σε ηλεκτρονική μορφή, εκτός από έντυπη. Εν πρώτοις, το βιβλίο ως αντικείμενο έχει ένα σωρό μειονεκτήματα: λερώνεται, βρέχεται, ξεθωριάζει, κιτρινίζει, σκίζεται, καίγεται, χάνεται. Σε ηλεκτρονική μορφή δεν παθαίνει τίποτα απ' όλα αυτά, συν ότι έχει κάποιες δυνατότητες που δεν έχει το χάρτινο ξαδερφάκι του (τις οποίες σπάνια εκμεταλλεύονται οι εκδότες, αλλά αυτό είναι, επίσης, άλλη συζήτηση). Για τον ίδιο λόγο, όταν αγοράζω ένα CD μουσικής, το εμπιθρίζω* πάραυτα.
* μετατροπή σε mp3
Θα πει κανείς, είναι υποχρεωμένος ο εκδότης να το κάνει αυτό; Θεωρητικά και νομικά, όχι. Όμως ο αγοραστής του βιβλίου, στην ουσία αγοράζει τα πνευματικά δικαιώματα του έργου, για προσωπική χρήση. Στο τυπωμένο βιβλίο βέβαια προστίθεται το κόστος του χαρτιού, εκτύπωσης, μελανιού, πώλησης σε βιβλιοπωλείο, κτλ, αλλά στο ηλεκτρονικό αντίτυπο δεν υπάρχει ουσιαστικό κόστος, εκτός από την αρχική σελιδοποίηση, η οποία γίνεται έτσι κι αλλιώς ηλεκτρονικά, είτε το βιβλίο διατίθεται ηλεκτρονικά είτε όχι.
Κοινώς, ο εκδότης δεν έχει χασούρα ενώ ο αναγνώστης έχει όφελος. Για πολλούς και διάφορους λόγους, θέλω να έχω τα βιβλία μου σε ηλεκτρονική μορφή, εκτός από έντυπη. Εν πρώτοις, το βιβλίο ως αντικείμενο έχει ένα σωρό μειονεκτήματα: λερώνεται, βρέχεται, ξεθωριάζει, κιτρινίζει, σκίζεται, καίγεται, χάνεται. Σε ηλεκτρονική μορφή δεν παθαίνει τίποτα απ' όλα αυτά, συν ότι έχει κάποιες δυνατότητες που δεν έχει το χάρτινο ξαδερφάκι του (τις οποίες σπάνια εκμεταλλεύονται οι εκδότες, αλλά αυτό είναι, επίσης, άλλη συζήτηση). Για τον ίδιο λόγο, όταν αγοράζω ένα CD μουσικής, το εμπιθρίζω* πάραυτα.
* μετατροπή σε mp3