Τα εφήμερα

[Hellegennes]

Για ταινία του Χόλιγουντ είναι το σχολείο σου. Εμείς κάναμε όλοι παρέλαση.

 

[Hellegennes]

όχι αυτές τις ανόητες γιορτές που κανείς δεν τις κατέγραφε.

Εγώ πάντως είχα γίνει διάσημος στο γυμνάσιο από μια απαγγελία μου του Εις τον θάνατο του λόρδου Μπάιρον, γεγονός που καταγράφηκε ως "η μέρα που έκλαψε όλο το σχολείο". Μήνες αργότερα με σταματούσαν και μου έλεγαν "εσύ δεν είσαι που απήγγειλες το ποίημα;". Αυτό για μένα ήταν breakthrough, γιατί στο γυμνάσιο ήμουν κάτι λιγότερο από παντελώς ανύπαρκτος, μελαγχολικός, κλειστός σαν στρείδι και χωρίς απολύτως κανένα ενδιαφέρον.

 

[SBE]

... στο γυμνάσιο ήμουν κάτι λιγότερο από παντελώς ανύπαρκτος, μελαγχολικός, κλειστός σαν στρείδι και χωρίς απολύτως κανένα ενδιαφέρον.

Που εξηγεί το ιντερνετιασμα σε μεγαλύτερη ηλικία.

 

[Zazula]

Δε βαριέσαι, έτσι κι αλλιώς στην παρέλαση έπαιρνε όλες τις κακές μαθήτριες η γυμνάστρια. Ξέρεις, τα ούφο που ήθελαν να ασχοληθούν με το μόντελινγκ και να κάνουν την παρέλαση πασαρέλα. Και η διμοιρίτισσα ήταν η Σοφία η Ψηλή (δε θυμάμαι επίθετο, αλλά ήταν κάτι πολύ λαϊκό, Σοφία Γύφτου, Κλεφτοκοτά, Σουγιά, Σκεπάρνη κλπ), που ήταν 1.76 και έβαζε και δώδεκα πόντους τακούνι και είχε μαλλί μακρύ μέχρι τη μέση και το έκανε ντεκαπάζ αλλά μας έλεγε ότι λουζόταν με γερμανικό χαμομήλι και ότι ήταν το φυσικό της (πώς γίνεται να έχω φωτογραφίες από την πρώτη γυμνασίου με τη Σοφία την Ψηλή μελαχρινή; Θαύμα, θαύμα...). Και φόραγε το σούπερ μίνι η Ψηλή και μαζεύονταν κάτι νεαροί με παπάκια έξω από τα κάγκελα του σχολείου και σφύριζαν όποτε πέρναγε στην πρόβα της παρέλασης και τους έβριζε η γυμνάστριά μας που μίλαγε (και έμοιαζε) σα λιμενεργάτρια. Μου λέγανε ότι η Ψηλή παντρεύτηκε έναν από αυτούς με τα παπάκια που τη σφυρίζανε, υδραυλικός είναι, γκαραζιέρης είναι, θα σε γελάσω.

Που εξηγεί το ιντερνετικό ξεκατίνιασμα σε μεγαλύτερη ηλικία.

 

[SBE]

Για ταινία του Χόλιγουντ είναι το σχολείο σου. Εμείς κάναμε όλοι παρέλαση.

Μα φυσικά, η εφηβεία έτσι δεν είναι άλλωστε; Εκτός αν εννοείς ότι χαραμίζομαι που δεν έγινα σεναριογράφος.
Στις φωτογραφίες για γέλια και για κλάματα (νομίζω) θα δεις και φωτογραφία της γυμνάστριάς μας. Και περιγραφή της ώρας της γυμναστικής.
Όσο για το πόσοι έκαναν παρέλαση, εμείς ήμασταν μεγάλο σχολείο, παρέλαση έκαναν 36 μαθητές και 36 μαθήτριες, μαζί με διμοιρίτες και σημαιοφόρους σύνολο 80 άτομα το πολύ. Μόνο στην τρίτη τάξη είχαμε 100 άτομα.

 

[SBE]

Που εξηγεί το ιντερνετικό ξεκατίνιασμα σε μεγαλύτερη ηλικία.

Μα αυτά θυμόμαστε και γελάμε, τι να θυμόμαστε; Ότι είχα εφιάλτες με τη γυμνάστρια να με βάζει να κάνω κατακόρυφο; Ότι οι γονείς των συμμαθητών μου δεν ήθελαν να με κάνουν παρέα τα παιδιά τους γιατί ήμουνα παιδί χωρισμένων γονιών; Ότι ο μαθηματικός δεν θεωρούσε ότι ήμουνα αρκετά καλή στα μαθηματικά για να μπω πανεπιστήμιο; Άσε καλύτερα, προτιμώ να θυμάμαι την Ψηλή, που μου λέγανε ότι στο γάμο της πήγε να πατήσει το γαμπρό στο γνωστό σημείο περί της γυνής που φοβείται τον άνδρα, και σφήνωσε το τακούνι της στα σανίδια και ξεκόλλησε και ο χορός του Ησαΐα της βγήκε μονόπαντος.
Ή την κολλητή της που δεν θυμάμαι το όνομά της, που συνέχεια μάσαγε τσίχλα κι έκανε φούσκες, επί έξι χρόνια ασταμάτητα, και φόραγε κάτι σούπερ- σούπερ μίνι σα φαρδιές ζώνες, και κάτι ασημένια σκουλαρίκια- κρίκους τεράστιους και κοίταζε γύρω της με ύφος όλο πονηράδα και που πριν μερικά χρόνια κάθισε δίπλα μου στην εκκλησία μια Μ. Παρασκευή και είπα στη μητέρα μου "αυτή είναι συμμαθήτριά μου" και η μητέρα μου είπε "αποκλείεται, αυτή σου ρίχνει δέκα χρόνια".
Ή την άλλη συμμαθήτριά μου (για να μη λες ότι είχα μόνο λαϊκές συμμαθήτριες) που τα είχε με τον φίλο του πατέρα της, 16 αυτή, 46 αυτός, και το έμαθαν οι γονείς της και για να μη γίνει σκάνδαλο την έστειλαν εσώκλειστη στην Ελβετία.
Και για να πιάσω και τους συμμαθητές, έχω έναν που δεν τον θυμάμαι καθόλου από το σχολείο αλλά μου λένε όλοι ότι ήταν συμμαθητής μας, που τον βλέπω στις κοσμικές στήλες και δίνει την εντύπωση ότι είδε φακό κι έτρεξε. Έχει το βλέμμα του μια αγωνία μήπως και δεν τον πάρει ο φακός.
Αυτά έχουν πλάκα, όχι το ότι οι συμμαθητές μου δεν με θεωρούσαν αρκετά κουλ.

 

[Palavra]

Ή την άλλη συμμαθήτριά μου (για να μη λες ότι είχα μόνο λαϊκές συμμαθήτριες) που τα είχε με τον φίλο του πατέρα της, 16 αυτή, 46 αυτός, και το έμαθαν οι γονείς της και για να μη γίνει σκάνδαλο την έστειλαν εσώκλειστη στην Ελβετία.

Ε, καλά τα έλεγε η γιαγιά μου όταν έβλεπε Λάμψη ότι αυτά είναι βγαλμένα από τη ζωή

 

[bernardina]

Από μικρή στα βάσανα της παρέλασης (καταραμένο μπόι) και πάντα πρώτο τραπέζι πίστα: είτε παραστάτης, είτε σημαιοφόρος, είτε πρώτη σειρά δεξιά (ξέρετε, αυτός που δεν γυρίζει το κεφάλι προς τους επισήμους για να μη χαθεί η στοίχιση...) Και ναα οι πρόβες στο προαύλιο, και ναα τα δήθεν ασυγχρόνιστα για να συνεχίζουμε την προετοιμασία και να μην κάνουμε μάθημα.
Και απαγγελία, και επίκαιρη έκθεση με εθνοπατριωτικά μηνύματα και, και...

Στο Δημοτικό καταθέταμε στεφάνι στο άγαλμα της πλατεΐτσας που ήταν δίπλα στο σπίτι μου. Την ώρα της ανάκρουσης του εθνικού ύμνου στεκόμασταν όλοι κλαρίνο, ακόμα κι αν κατουριόμασταν, ακόμα κι αν είχε κάτσει μύγα στην άκρη της μύτης μας, γιατί αλλιώς αλί και τρισαλί μας.
Στο Γυμνάσιο και το Λύκειο σύσσωμη η φέρελπις νεολαία του τόπου παρήλαυνε καμαρωτή και ασπρογαλαζοντυμένη ενώπιον των επισήμων που στέκονταν σε μια εξέδρα στημένη μπροστά από την εκκλησία του Άι-Παντελέμονα. Οι γονείς, έμπλεοι υπερηφάνειας, χειροκροτούσαν, τα μικρότερα, προσχολικής ηλικίας αδέλφια ανέμιζαν σημαιούλες και τ' αγόρια μας μας πετούσαν δίφραγκα -σημάδι επιδοκιμασίας και περηφάνιας! :laugh:
Μόνο μια χρονιά μια γυμνάστρια με "ανατρεπτικές" ιδέες είχε την υπέροχη έμπνευση να παρελάσουμε... απ' την ανάποδη. Ήγουν, οι πιο κοντές μπροστά και οι ψηλότερες πίσω. Ήταν η πρώτη φορά που γεύτηκα το συναίσθημα. Αρχικά με ξένισε, για να είμαι ειλικρινής με ψιλοτσάντισε κιόλας, αλλά μετά βρήκα αμέσως τα πλεονεκτήματά του: Ουδεμία ευθύνη και πανοραμική θέα στα τεκταινόμενα. Τζάμι!

 

[Palavra]

Από μικρή στα βάσανα της παρέλασης (καταραμένο μπόι) και πάντα πρώτο τραπέζι πίστα: είτε παραστάτης, είτε σημαιοφόρος, είτε πρώτη σειρά δεξιά (ξέρετε, αυτός που δεν γυρίζει το κεφάλι προς τους επισήμους για να μη χαθεί η στοίχιση...) Και ναα οι πρόβες στο προαύλιο, και ναα τα δήθεν ασυγχρόνιστα για να συνεχίζουμε την προετοιμασία και να μην κάνουμε μάθημα.
Και απαγγελία, και επίκαιρη έκθεση με εθνοπατριωτικά μηνύματα και, και...

Σε νιώθω... (μέχρι και με την Ένωση Κρητών της περιοχής μου έχω παρελάσει, εκεί να δείτε Παλάβρα ντυμένη με τη στολή που για να τη βάλεις θες ένα μισάωρο να κρατάει και σημαία από πάνω, να γελάτε μέχρι δακρύων).

 

[drsiebenmal]

Και πού είναι τα φωτοντοκουμέντα; Ε; Ε;

 

[bernardina]

Και πού είναι τα φωτοντοκουμέντα; Ε; Ε;

Και όμως υπάρχουν...

 

[SBE]

Ε, καλά τα έλεγε η γιαγιά μου όταν έβλεπε Λάμψη ότι αυτά είναι βγαλμένα από τη ζωή

Δεν ξέρω τι γινόταν με τη Λάμψη, ξέρω μόνο ότι χάσαμε την πιο πλακατζού της τάξης στην τρίτη λυκείου που το χιούμορ ήταν μπόλικο. Και το γιατί τη χάσαμε το έμαθα πολλά χρόνια αργότερα. Και μέχρι χτες που το έγραψα δεν είχε περάσει απο το μυαλό μου ότι μιλάμε για αποπλάνηση ανηλίκου από πρόσωπο του οικείου περιβάλλοντος, δηλαδή μια ακόμα τραγική περίπτωση κι όχι υλικό για σαπουνόπερες. Απλά αν δεν είχαν λεφτά θα το είχαν χειριστεί αλλιώς.

ΥΓ Κι απ'ό,τι φαίνεται, έχουν δεν έχουν λεφτά, οι πιο πολλές οικογένειες επέλεγαν- και ίσως επιλέγουν- το κουκούλωμα.

 

[Palavra]

Άσε, μην ανοίγουμε τώρα συζήτηση για το πόσο προβληματική είναι η ελληνική κοινωνία, και πόσο σεξιστική, γιατί δεν ξεμπερδεύουμε ούτε αύριο.

 

[SBE]

Άσε, τώρα μου θυμίζεις καταστάσεις που ειδωμένες υπό το πρίσμα της τωρινής μου εμπειρίας δείχνουν τι οπισθοδρομικά μυαλά κυκλοφορούσαν, αλλά και τι αντιφάσεις. Τελικά πιστεύω ότι μακροπρόθεσμα πιο κερδισμένοι βγήκαν οι γόνοι των οικογενειών που ήταν αυστηρές- προοδευτικές. Δηλαδή οικογένειες με σύγχρονες αντιλήψεις που δεν σήκωναν παρεκκλίσεις. Και ειδικά για τις γυναίκες, φαίνεται να ήταν καλύτερα όσες δεν είχαν αδερφούς. Δηλαδή ισχύει το ότι επειδή ο πατέρας δεν είχε γιούς, επένδυε στις κόρες.

 

[Hellegennes]

Που εξηγεί το ιντερνετιασμα σε μεγαλύτερη ηλικία.

Μπα, όχι. Υπήρχαν ειδικοί λόγοι που ήμουν έτσι στην εφηβεία μου. Αργότερα οι υπολογιστές έγιναν το επάγγελμά μου, εξ ου και οι πολλές ώρες στο δίκτυο (όσο γράφω εδώ, π.χ., κάνω άλλα 10 πράγματα).

Μα φυσικά, η εφηβεία έτσι δεν είναι άλλωστε; Εκτός αν εννοείς ότι χαραμίζομαι που δεν έγινα σεναριογράφος.
Στις φωτογραφίες για γέλια και για κλάματα (νομίζω) θα δεις και φωτογραφία της γυμνάστριάς μας. Και περιγραφή της ώρας της γυμναστικής.
Όσο για το πόσοι έκαναν παρέλαση, εμείς ήμασταν μεγάλο σχολείο, παρέλαση έκαναν 36 μαθητές και 36 μαθήτριες, μαζί με διμοιρίτες και σημαιοφόρους σύνολο 80 άτομα το πολύ. Μόνο στην τρίτη τάξη είχαμε 100 άτομα.

Μα και εμείς είχαμε περίπου 80 άτομα ανά τάξη, αλλά απλά δεν έκανε παρέλαση η δευτέρα. Αλλά και πάλι, έτσι όπως το λες, εμείς είχαμε διπλάσιο αριθμό ατόμων στην παρέλαση.

 

[SBE]

Σχετικά στα ψιλά πέρασε η είδηση για μεγάλο σεισμό στη δυτική ακτή της Αμερικανικής ηπείρου, στο ρήγμα του δυτικού Καναδά, που οδήγησε στην προληπτική εκκένωση περιοχών του Καναδά και της Χαβάης (το τσουνάμι τελικά δεν ήταν πολύ μεγάλο), καθώς πιο πολύ ασχολούνται τα ΜΜΕ με την εκκένωση περιοχών της ανατολικής ακτής της Αμερικανικής ηπείρου, που μπορεί να επηρεάσει και τις αμερικανικές εκλογές. Και σκεφτόμουν πόσο δίκιο είχε ο σχολιαστής που είχε πει ό,τι και να κάνουν οι γείτονές μας, εμείς οι ΗΠΑ-νοί το κάνουμε καλύτερα. Τους τυχαίνει μια καταστροφή; Εμείς την ξεπερνάμε!

 

[Hellegennes]

Ή την άλλη συμμαθήτριά μου (για να μη λες ότι είχα μόνο λαϊκές συμμαθήτριες) που τα είχε με τον φίλο του πατέρα της, 16 αυτή, 46 αυτός, και το έμαθαν οι γονείς της και για να μη γίνει σκάνδαλο την έστειλαν εσώκλειστη στην Ελβετία.

Αχαχα! Ξέρω μια παρόμοια περίπτωση, συμμαθήτρια της αδερφής μου, και γειτόνισσά μας -και μετέπειτα πολύ καλή φίλη- τα είχε με τον δάσκαλό που είχα στο δημοτικό. Αυτή τότε ήταν 16 και αυτός 34 (εγώ ήμουν 12). Οι δικοί της γονείς όμως, δεν την έστειλαν πουθενά εσώκλειστη αλλά την πάντρεψαν. Αποτέλεσμα; Σήμερα έχει κόρη 17 χρονών (αυτή είναι 34).

Επίσης είχαμε και έναν εξαιρετικό ζωγράφο, στο δημοτικό. Που είχε πάρει το μάθημα των καλλιτεχνικών και το είχε κάνει πραγματική τέχνη. Ήταν υπεύθυνος του πνευματικού κέντρου του δήμου και εξαιρετικός στην δουλειά του. Μια μέρα, μάς είπαν ότι θα τον διώξουν από το σχολείο γιατί μερικές φορές τον έπιαναν τσαντίλες κι έβριζε. Ανακάλυψα πολλά χρόνια μετά ότι τον απέλυσαν τελείως και έγινε μανάβης, όχι βέβαια γιατί έβριζε -δεν απολύεσαι από δάσκαλος για τόσο ασήμαντο λόγο- αλλά γιατί την έπεφτε στα κοριτσάκια· του δημοτικού· και παραλίγο να βιάσει κάποια (πληθυντικός). Έμαθα αργότερα ότι την είχε πέσει και στην αδερφή μου. Ευχήθηκα να μην μάθω ποτέ πού βρίσκεται.

 

[Hellegennes]

Το Μάινκραφτ (Minecraft), είναι ένα βιντεοπαιχνίδι, ιδιαίτερα δημοφιλές. Είναι εξαιρετικά απλοϊκό στην σύλληψή του αλλά και τρομερά ευφυές σαν gameplay [μετάφραση γι' αυτό έχουμε;*]. Φτιαγμένο από ένα άτομο και μόνο, τον Σουηδό Μάρκους Πάσον (Markus Persson), χωρίς να έχει διαφημιστεί πουθενά και χωρίς εταιρεία διανομής, κατάφερε μέσα σε δύο χρόνια να κάνει πωλήσεις ύψους 25 εκατομμυρίων ευρώ, κάνοντας τον Μάρκους πλούσιο σε χρόνο μηδέν. Η εταιρεία του, η Μόγιανγκ (Mojang), θεωρείται από τις πιο φιλόδοξες αυτήν την στιγμή, με περίπου 65 εκατομμύρια ευρώ τζίρο τον χρόνο. Ο Σον Πάρκερ, γνωστός από την ανάμειξή του στο Νάπστερ και στο Φέισμπουκ, έκανε προσφορά στην Μόγιανγκ, θέλοντας να γίνει επενδυτής, η εταιρεία όμως αρνήθηκε. Ωστόσο, το πιο εντυπωσιακό σε όλα αυτά δεν είναι ούτε η ξαφνική επιτυχία του Μάινκραφτ** ούτε τα λεφτά που έβγαλε. Το πιο εντυπωσιακό είναι το μέγεθος του κόσμου του Μάινκραφτ. Το παιχνίδι δημιουργεί ράντομ κόσμους, που εκτείνονται σε τεράστιες αποστάσεις. Πόσο μεγάλοι είναι αυτοί οι κόσμοι; Είναι τετράγωνα μήκους 64,000 χιλιομέτρων. Για σύγκριση, η μέση διάμετρος του Ουρανού είναι περίπου 50,000 χιλιόμετρα. Για να διασχίσει ο παίκτης τον χάρτη και να φτάσει στην άκρη του, με την δεδομένη ταχύτητα του παιχνιδιού, χρειάζεται 34 μέρες πορείας (αληθινές μέρες, όχι παιχνιδιού· 34 εικοσιτετράωρα)!



* και αν γίνεται να διορθωθεί το πρόβλημα με το ερωτηματικό και την παρένθεση, θα σας ήμουν ευγνώμων.
** που δεν είναι καθόλου παράξενο, δεδομένου της εξαιρετικής πολιτικής του Μάρκους, αφού μπορείς να παίξεις το παιχνίδι (Κλάσικ Μάινκραφτ) πριν αποφασίσεις να πληρώσεις γι' αυτό, κάτι που οι εταιρείες θα έπρεπε να βάλουν καλά στο κεφάλι τους και να αφήσουν τις κατηγόριες περί πειρατείας.

 

[SBE]

Aυτό με τους παιδεραστές- δασκάλους (και πιο συνηθισμένα καθηγητές/ καθηγήτριες δευτεροβάθμιας) το έχουμε ξανασυζητήσει εδώ. Το κοινό όλων των περιπτώσεων είναι η ατιμωρησιά ή η χλιαρή τιμωρία, συνήθως γιατί οι γονείς του θύματος δεν θέλουν να κάνουν ζήτημα. Ακόμα χειροτερα, σε κάποιες περιπτωσεις οι ανεκδιήγητοι γονείς του θυματος αντιμετωπίζουν την κατάσταση σαν να ήταν μια συνηθισμένη ισότιμη σχέση μεταξύ ενηλίκων και πιέζουν για γάμο λες και βρήκαν το γαμπρό- κελεπούρι.

 

[Palavra]

* και αν γίνεται να διορθωθεί το πρόβλημα με το ερωτηματικό και την παρένθεση, θα σας ήμουν ευγνώμων.

Για να μην έχεις κλείσιμο του ματιού εκεί που δεν το θέλεις, επιλέγεις το κουτάκι disable smileys in text που βρίσκεται όταν είσαι σε advanced reply mode.