Δεν θα ήθελα να προσεγγίσω αφοριστικά αυτό το πρόβλημα, αλλά θα πω τη γνώμη μου ευθύς εξαρχής: καταφέραμε να κάνουμε περίπλοκο ένα απλούστατο θέμα.
Υπήρχε λόγια χρήση του «αφορά» με πρόθεση «εις». Στον προπολεμικό Δρανδάκη γράφει: η πράξις αυτή δεν αφορά εις εμέ (ή εμέ). (Ακολουθεί ένα ωραίο σχόλιο: συνήθης η φράσις «όσον αφορά» ή «καθ’ όσον αφορά» αντί του κομψοτέρου «ως προς» ή «εν σχέσει προς» ή του δημοτ. «όσο για»: «όσον αφορά εμέ μην ανησυχήτε», αντί του «ως προς εμέ, μην ανησυχήτε» ή «όσο για μένα μην ανησυχήτε».) Προσέξτε: ήδη έχουμε «αφορά εις εμέ» ή «αφορά εμέ».
Πέρασαν τα χρόνια και όλοι λέμε «δεν με αφορά» και όχι «δεν αφορά σε μένα». [Δεν στέκει ωστόσο το επιχείρημα του Γιάννη Χάρη ότι η εμπρόθετη αντωνυμία «σε μένα» έχει αδύνατο τύπο «μου», οπότε θα έπρεπε το «αφορά σε μένα» να γίνεται και «μου αφορά». Δεν έχουμε εδώ έμμεσο αντικείμενο. Απλώς το παλιό «αφορώ» με τη σημασία τού «κοιτάζω» και του «αποβλέπω» συντασσόταν με την πρόθεση «εις». Άλλωστε και σήμερα, λέμε, ας πούμε, «πιστεύω σε σένα» αλλά όχι «σου πιστεύω».]
Λεξικογραφικά το «σε» επανεμφανίστηκε στα λεξικά του Κέντρου (δεν υπάρχει στον Κριαρά, το Μείζον ή το μεταγενέστερο ΛΚΝ). Ομολογώ ότι δεν έχω καταλάβει αν το Κέντρο κάνει διάκριση ανάμεσα σε λόγια και «ανεπίσημη προφορική χρήση» ή μια πιο λεπτή διάκριση ανάμεσα σε «αφορώ κάποιον» και «αφορώ σε κάτι ή σε κάποιον» (όπως, ας πούμε πάλι, υπάρχει ανάμεσα στο «πιστεύω κάποιον ή κάτι» και «πιστεύω σε κάτι ή σε κάποιον») και η αναφορά σε «ανεπίσημη προφορική χρήση» αφορά όλους εκείνους που δεν βάζουν «σε» στη δεύτερη σημασία. [Το λήμμα του ΛΝΕΓ, στο τέλος.] Όμως στην περίπτωση τού «αφορά» η διάκριση είναι δύσκολη. Λίγο-πολύ όλες οι χρήσεις έχουν τη σημασία «έχει σχέση με», «έχει να κάνει με». Ο μέσος χρήστης δεν πέταξε το «σε» μόνο μπροστά από τις προσωπικές αντωνυμίες, αλλά σε όλες τις χρήσεις. Λέει: Δεν αφορά ούτε εμένα ούτε εσένα. Το σχόλιό μου δεν αφορούσε το φίλο σου. Θέματα που αφορούν τις σχέσεις κράτους-πολίτη.
Και δεν το πέταξε μόνο ο μέσος χρήστης. Παραθέτω εδώ το λήμμα του λεξικού του Γεωργακά (με δύο μόνο «σε» στα παραδείγματα, τα κοκκινισμένα):
[Παρατήρηση: αν σας μπερδεύει η διαφορά ανάμεσα στο (1) «το βιβλίο αφορά τη μαγεία», δηλαδή «πραγματεύεται τη μαγεία», και το (2) «το βιβλίο αφορά τους υποψήφιους μάγους», δηλαδή «ενδιαφέρει», μην κολλάτε! Πείτε στην πρώτη περίπτωση «πραγματεύεται», «καταπιάνεται με», «ασχολείται με», «έχει να κάνει με», και στη δεύτερη «ενδιαφέρει», «απευθύνεται σε». Και μην προσπαθήσετε να ξεκαθαρίσετε τη διαφορά βάζοντας ή μη βάζοντας «σε» δίπλα στο «αφορά».]
Η επαναφορά τού «σε» δεν έκανε τα ελληνικά μας καλύτερα από τα ελληνικά του Θεοτοκά· απλώς μας μπέρδεψε περισσότερο. Δεν θα σας κουράσω με παραδείγματα από το διαδίκτυο ή από τους νόμους του κράτους όπου μέσα στο ίδιο κείμενο το «σε» μπαινοβγαίνει χωρίς τη βεβαιότητα που διακρίνει τα λεξικά του Κέντρου. Αρκεί μόνο να αναφέρω πώς μπερδεύτηκαν οι συντάκτες του Ελληνογαλλικού του Kauffmann. Δείτε τα παραδείγματα: Η κριτική του αφορά στο ύφος του έργου… Μέτρα που αφορούν στη φοροδιαφυγή… Όσον αφορά τα έξοδά σου… Είμαι ανίδεος σε ό,τι αφορά την τέχνη. Μπέρδεμα ή παιχνίδι ισορροπιών;
Πάντως το Σχολικό του Κέντρου μπερδεύτηκε [ευτυχώς διόρθωσε το «τριτοπρόσωπο», το έβαλε και στις δύο χρήσεις]. Γράφει: 1. (+σε) έχω σχέση με, αναφέρομαι σε (κάποιον/κάτι)… 2. ενδιαφέρει κάποιον ή ανήκει στις αρμοδιότητές του [στο πρώτο πρόσωπο ο πρώτος ορισμός, στο τρίτο ο άλλος — τέλος πάντων]. Άρα, όταν σημαίνει «ενδιαφέρει» δεν χρειάζεται «σε»; Πάω στο λήμμα «ενδιαφέρω»: 1. αφορώ σε κάποιον… Άμα σου έχει κολλήσει το «σε», δεν ξεκολλάει εύκολα. [Παρεμπιπτόντως, στο συγκεκριμένο λήμμα, το «ενδιαφέρω», πρέπει να διορθωθεί ο ορισμός της 2ης σημασίας — αυτός που δίνεται είναι ορισμός για τη μεσοπαθητική χρήση.]
Ο Κώστας Βαλεοντής στο Ορόγραμμα γράφει ότι πρέπει να χρησιμοποιούμε το «αφορώ» χωρίς το «σε» σε όλες τις περιπτώσεις — με εξαίρεση την περίπτωση που του δίνουμε τη σημασία «αποσκοπώ σε κάτι».
Π.χ. από το διαδίκτυο: Σε ένα δεύτερο επίπεδο, οι προσπάθειες αφορούν στην συνοχή του περιφερειακού συστήματος καινοτομίας.
Παραδείγματα του Κ.Β.
Η ενέργεια αυτή αφορά στον εκφοβισμό του μάρτυρα.
Η αναβολή αυτή αφορά στο να κερδηθεί χρόνος.
Αλλά δεν μας φτάνουν το «αποβλέπω» και το «αποσκοπώ»;
Να κλείσω με την επιστολή του Λαπαθιώτη προς τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών (του 1927):
«…να σας παρακαλέσω να με διευκολύνετε στον διακανονισμόν μιας υποθέσεως, χαρακτήρος εντελώς προσωπικού – που αφορά τας σχέσεις μου με την εκκλησίαν… Η χριστιανική θρησκεία –όχι μόνον η ορθόδοξος, αλλά εν γένει η χριστιανική– όπως επίσης και κάθε άλλη θρησκεία– μού έχει αποβεί τελείως περιττή. Κρίνω άσκοπο να εκθέσω τη σειρά των σκέψεων που με οδήγησαν έως εκεί. Αφορούν εξ ολοκλήρου τον προσωπικό μου τρόπο τού αντιλαμβάνεσθαι τα πράγματα…»
Ε, κι εμένα το «σε» μετά το «αφορώ» μού έχει αποβεί τελείως περιττό.
————————————————
Λήμμα του ΛΝΕΓ [του 1998. Πείτε μου, αν έχουν γίνει αλλαγές, να το ενημερώσω.]
Σε πλαίσιο:
Λήμμα του ΛΚΝ:
Διαβάστε επίσης τα κείμενα
του Γιάννη Η. Χάρη
και του Κώστα Βαλεοντή
Υπήρχε λόγια χρήση του «αφορά» με πρόθεση «εις». Στον προπολεμικό Δρανδάκη γράφει: η πράξις αυτή δεν αφορά εις εμέ (ή εμέ). (Ακολουθεί ένα ωραίο σχόλιο: συνήθης η φράσις «όσον αφορά» ή «καθ’ όσον αφορά» αντί του κομψοτέρου «ως προς» ή «εν σχέσει προς» ή του δημοτ. «όσο για»: «όσον αφορά εμέ μην ανησυχήτε», αντί του «ως προς εμέ, μην ανησυχήτε» ή «όσο για μένα μην ανησυχήτε».) Προσέξτε: ήδη έχουμε «αφορά εις εμέ» ή «αφορά εμέ».
Πέρασαν τα χρόνια και όλοι λέμε «δεν με αφορά» και όχι «δεν αφορά σε μένα». [Δεν στέκει ωστόσο το επιχείρημα του Γιάννη Χάρη ότι η εμπρόθετη αντωνυμία «σε μένα» έχει αδύνατο τύπο «μου», οπότε θα έπρεπε το «αφορά σε μένα» να γίνεται και «μου αφορά». Δεν έχουμε εδώ έμμεσο αντικείμενο. Απλώς το παλιό «αφορώ» με τη σημασία τού «κοιτάζω» και του «αποβλέπω» συντασσόταν με την πρόθεση «εις». Άλλωστε και σήμερα, λέμε, ας πούμε, «πιστεύω σε σένα» αλλά όχι «σου πιστεύω».]
Λεξικογραφικά το «σε» επανεμφανίστηκε στα λεξικά του Κέντρου (δεν υπάρχει στον Κριαρά, το Μείζον ή το μεταγενέστερο ΛΚΝ). Ομολογώ ότι δεν έχω καταλάβει αν το Κέντρο κάνει διάκριση ανάμεσα σε λόγια και «ανεπίσημη προφορική χρήση» ή μια πιο λεπτή διάκριση ανάμεσα σε «αφορώ κάποιον» και «αφορώ σε κάτι ή σε κάποιον» (όπως, ας πούμε πάλι, υπάρχει ανάμεσα στο «πιστεύω κάποιον ή κάτι» και «πιστεύω σε κάτι ή σε κάποιον») και η αναφορά σε «ανεπίσημη προφορική χρήση» αφορά όλους εκείνους που δεν βάζουν «σε» στη δεύτερη σημασία. [Το λήμμα του ΛΝΕΓ, στο τέλος.] Όμως στην περίπτωση τού «αφορά» η διάκριση είναι δύσκολη. Λίγο-πολύ όλες οι χρήσεις έχουν τη σημασία «έχει σχέση με», «έχει να κάνει με». Ο μέσος χρήστης δεν πέταξε το «σε» μόνο μπροστά από τις προσωπικές αντωνυμίες, αλλά σε όλες τις χρήσεις. Λέει: Δεν αφορά ούτε εμένα ούτε εσένα. Το σχόλιό μου δεν αφορούσε το φίλο σου. Θέματα που αφορούν τις σχέσεις κράτους-πολίτη.
Και δεν το πέταξε μόνο ο μέσος χρήστης. Παραθέτω εδώ το λήμμα του λεξικού του Γεωργακά (με δύο μόνο «σε» στα παραδείγματα, τα κοκκινισμένα):
αφορά (1) be of interest to, concern, regard (syn ενδιαφέρει) αυτό με αφορά άμεσα, ατομικά, προσωπικά | όσον ~ εμένα as far as I’m concerned, as for me, for my part (syn phr απομέρος [or απομέρους] μου) | ένα μονάχα ξέρω, πως η κυρία είναι έγκυος έξι μηνών· τα λοιπά δεν με αφορούν (Karagatsis) | είναι ζήτημα ιδιωτικό, που δεν αφορά το σύνολο (Theotokas) | η τέτοια εκδρομή … αφορά τους νέους πεζοπόρους εκδρομείς, που δεν φοβούνται ν’ αντικρύσουν την τραχύτητα του εδάφους (Vasileiou) | το έθνος … δεν κρίνεται ικανό να εκφράζει τη γνώμη του για τα πράγματα που το αφορούν (Argyriou).
(2) pertain to, relate to, refer to, concern (syn αναφέρεται, αποβλέπει 3c, σχετίζεται) του είχε μείνει … κάποιος ανίκητος δισταγμός για ό,τι αφορούσε τις σχέσεις των δύο φύλων (Theotokas) | ο επίτροπος αντιπροσωπεύει τον ανήλικο σε κάθε δικαιοπραξία, που αφορά την προσωπική του κατάσταση ή την περιουσία του (Christidis AK) | ανοίγουν προβλήματα, που αφορούν στο νόημα της ζωής (Theodorakop) | να παρασχεθούν και οι λοιπές ανέσεις, … που αφορούν τη στέγη, την τροφή κλ (Angelop).
(3) relate to, deal with, treat, cover (near-syn αποβλέπει 3b, άπτεται) το βιβλίο αφορά τη μαγεία | η εγκυκλοπαίδεια αφορά τις τέχνες | θέματα που αφορούν το πλαίσιο της λειτουργίας του τραπεζικού τομέως | η επίσκεψή μου αφορούσε την ανάγκη να στεγαστούν αμέσως οι πρόσφυγες (Evelpidis) | παλαιές διατάξεις … αφορούσαν τη στρατολογία και την εκπαίδευση των χριστιανών αιχμαλώτων (Vacalop) | αυθεντία σε ό,τι αφορά το διοικητικό δίκαιο (Peranthis) | έργα με επιστημονικό χαρακτήρα, από εκείνα ιδίως που αφορούν στις λεγόμενες θεωρητικές επιστήμες (Dimaras).
(2) pertain to, relate to, refer to, concern (syn αναφέρεται, αποβλέπει 3c, σχετίζεται) του είχε μείνει … κάποιος ανίκητος δισταγμός για ό,τι αφορούσε τις σχέσεις των δύο φύλων (Theotokas) | ο επίτροπος αντιπροσωπεύει τον ανήλικο σε κάθε δικαιοπραξία, που αφορά την προσωπική του κατάσταση ή την περιουσία του (Christidis AK) | ανοίγουν προβλήματα, που αφορούν στο νόημα της ζωής (Theodorakop) | να παρασχεθούν και οι λοιπές ανέσεις, … που αφορούν τη στέγη, την τροφή κλ (Angelop).
(3) relate to, deal with, treat, cover (near-syn αποβλέπει 3b, άπτεται) το βιβλίο αφορά τη μαγεία | η εγκυκλοπαίδεια αφορά τις τέχνες | θέματα που αφορούν το πλαίσιο της λειτουργίας του τραπεζικού τομέως | η επίσκεψή μου αφορούσε την ανάγκη να στεγαστούν αμέσως οι πρόσφυγες (Evelpidis) | παλαιές διατάξεις … αφορούσαν τη στρατολογία και την εκπαίδευση των χριστιανών αιχμαλώτων (Vacalop) | αυθεντία σε ό,τι αφορά το διοικητικό δίκαιο (Peranthis) | έργα με επιστημονικό χαρακτήρα, από εκείνα ιδίως που αφορούν στις λεγόμενες θεωρητικές επιστήμες (Dimaras).
[Παρατήρηση: αν σας μπερδεύει η διαφορά ανάμεσα στο (1) «το βιβλίο αφορά τη μαγεία», δηλαδή «πραγματεύεται τη μαγεία», και το (2) «το βιβλίο αφορά τους υποψήφιους μάγους», δηλαδή «ενδιαφέρει», μην κολλάτε! Πείτε στην πρώτη περίπτωση «πραγματεύεται», «καταπιάνεται με», «ασχολείται με», «έχει να κάνει με», και στη δεύτερη «ενδιαφέρει», «απευθύνεται σε». Και μην προσπαθήσετε να ξεκαθαρίσετε τη διαφορά βάζοντας ή μη βάζοντας «σε» δίπλα στο «αφορά».]
Η επαναφορά τού «σε» δεν έκανε τα ελληνικά μας καλύτερα από τα ελληνικά του Θεοτοκά· απλώς μας μπέρδεψε περισσότερο. Δεν θα σας κουράσω με παραδείγματα από το διαδίκτυο ή από τους νόμους του κράτους όπου μέσα στο ίδιο κείμενο το «σε» μπαινοβγαίνει χωρίς τη βεβαιότητα που διακρίνει τα λεξικά του Κέντρου. Αρκεί μόνο να αναφέρω πώς μπερδεύτηκαν οι συντάκτες του Ελληνογαλλικού του Kauffmann. Δείτε τα παραδείγματα: Η κριτική του αφορά στο ύφος του έργου… Μέτρα που αφορούν στη φοροδιαφυγή… Όσον αφορά τα έξοδά σου… Είμαι ανίδεος σε ό,τι αφορά την τέχνη. Μπέρδεμα ή παιχνίδι ισορροπιών;
Πάντως το Σχολικό του Κέντρου μπερδεύτηκε [ευτυχώς διόρθωσε το «τριτοπρόσωπο», το έβαλε και στις δύο χρήσεις]. Γράφει: 1. (+σε) έχω σχέση με, αναφέρομαι σε (κάποιον/κάτι)… 2. ενδιαφέρει κάποιον ή ανήκει στις αρμοδιότητές του [στο πρώτο πρόσωπο ο πρώτος ορισμός, στο τρίτο ο άλλος — τέλος πάντων]. Άρα, όταν σημαίνει «ενδιαφέρει» δεν χρειάζεται «σε»; Πάω στο λήμμα «ενδιαφέρω»: 1. αφορώ σε κάποιον… Άμα σου έχει κολλήσει το «σε», δεν ξεκολλάει εύκολα. [Παρεμπιπτόντως, στο συγκεκριμένο λήμμα, το «ενδιαφέρω», πρέπει να διορθωθεί ο ορισμός της 2ης σημασίας — αυτός που δίνεται είναι ορισμός για τη μεσοπαθητική χρήση.]
Ο Κώστας Βαλεοντής στο Ορόγραμμα γράφει ότι πρέπει να χρησιμοποιούμε το «αφορώ» χωρίς το «σε» σε όλες τις περιπτώσεις — με εξαίρεση την περίπτωση που του δίνουμε τη σημασία «αποσκοπώ σε κάτι».
Π.χ. από το διαδίκτυο: Σε ένα δεύτερο επίπεδο, οι προσπάθειες αφορούν στην συνοχή του περιφερειακού συστήματος καινοτομίας.
Παραδείγματα του Κ.Β.
Η ενέργεια αυτή αφορά στον εκφοβισμό του μάρτυρα.
Η αναβολή αυτή αφορά στο να κερδηθεί χρόνος.
Αλλά δεν μας φτάνουν το «αποβλέπω» και το «αποσκοπώ»;
Να κλείσω με την επιστολή του Λαπαθιώτη προς τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών (του 1927):
«…να σας παρακαλέσω να με διευκολύνετε στον διακανονισμόν μιας υποθέσεως, χαρακτήρος εντελώς προσωπικού – που αφορά τας σχέσεις μου με την εκκλησίαν… Η χριστιανική θρησκεία –όχι μόνον η ορθόδοξος, αλλά εν γένει η χριστιανική– όπως επίσης και κάθε άλλη θρησκεία– μού έχει αποβεί τελείως περιττή. Κρίνω άσκοπο να εκθέσω τη σειρά των σκέψεων που με οδήγησαν έως εκεί. Αφορούν εξ ολοκλήρου τον προσωπικό μου τρόπο τού αντιλαμβάνεσθαι τα πράγματα…»
Ε, κι εμένα το «σε» μετά το «αφορώ» μού έχει αποβεί τελείως περιττό.
————————————————
Λήμμα του ΛΝΕΓ [του 1998. Πείτε μου, αν έχουν γίνει αλλαγές, να το ενημερώσω.]
αφορώ ρ. μετβ. κ. αμετβ. [αφοράς ... / μόνο σε ενεστ. κ. παρατ.} 1. (αμετβ.) (+ σε) έχω σχέση, αναφέρομαι, συνδέομαι με (κάποιον/κάτι): το ζήτημα αυτό ~ στην ίδια την επιβίωση τού Ελληνισμού. ΦΡ. όσον / καθ' όσον / σε ό,τι αφορά σχετικά με, ως προς: ~ στις μεταπτυχιακές σπουδές στην Ελλάδα, έχω να πω τα εξής… 2. (μετβ.-τριτοπρόσ. αφορά) (α) ενδιαφέρει, ανήκει στη σφαίρα τού ενδιαφέροντος (κάποιου): Τι σε ~ τι λέει ο ένας κι ο άλλος; Εσύ να κοιτάς τη δουλειά σου! | δεν σε ~ αυτό που λέω· είναι καθαρά προσωπικό μου ζήτημα (β) για κάτι που σχετίζεται με τη δραστηριότητα, την αρμοδιότητα, την ιδιότητα (κάποιου): περάστε από την αστυνομία για μια υπόθεση που σας αφορά | οι αυξήσεις στα σχολικά είδη με αφορούν άμεσα ως πατέρα μαθητή ΣΧΟΛΙΟ λ. αποβλέπω.
[ΕΤΥΜ.< αρχ. αφορώ, αρχική σημ. «αποστρέφω το βλέμμα μου από όλα τα άλλα και το προσηλώνω σε ένα», άρα «βλέπω, κοιτάζω προσεκτικά» < άφ- (< άπο-) + άρω «βλέπω». Οι φρ. «όσον αφορά σε ...» και «σε ό,τι αφορά ...» αποδίδουν το γαλλ. en ce qui concerne ... ].
[ΕΤΥΜ.< αρχ. αφορώ, αρχική σημ. «αποστρέφω το βλέμμα μου από όλα τα άλλα και το προσηλώνω σε ένα», άρα «βλέπω, κοιτάζω προσεκτικά» < άφ- (< άπο-) + άρω «βλέπω». Οι φρ. «όσον αφορά σε ...» και «σε ό,τι αφορά ...» αποδίδουν το γαλλ. en ce qui concerne ... ].
Σε πλαίσιο:
αφορά: με ή χωρίς σε; Η χρήση αφορά σε είναι λογιότερη και πιο προσεγμένη: «δεν αφορά σ' αυτό το θέμα, αλλά σε άλλο» — «αφορά στους χειρισμούς τής κυβερνήσεως». Το αφορώ στην περίπτωση αυτή διατηρεί την αρχική του σύνταξη, όταν σήμαινε ό,τι και το αποβλέπω σε ή αποσκοπώ σε. Τώρα που έφτασε να σημαίνει «αναφέρομσι σε», μπορεί να χρησιμοποιείται και χωρίς το σε (ιδίως με τις προσωπικές αντωνυμίες εμένα, εσένα κ.λπ.): «δεν αφορά εσένα, αφορά εμένα» — «αφορά τους χειρισμούς τού κυπριακού». Η β´ χρήση (χωρίς το σε) εμφανίζεται κυρίως στη λιγότερο επίσημη και περισσότερο καθημερινή χρήση τής γλώσσας.
• Ας σημειωθεί επιπροσθέτως ότι η φρ. ως αναφορά (!), που ακούγεται ενίοτε αντί του όσον αφορά, είναι εντελώς εσφαλμένη και οφείλεται σε παρανόηση.
• Ας σημειωθεί επιπροσθέτως ότι η φρ. ως αναφορά (!), που ακούγεται ενίοτε αντί του όσον αφορά, είναι εντελώς εσφαλμένη και οφείλεται σε παρανόηση.
Λήμμα του ΛΚΝ:
αφορώ [aforó] P10.1α (μόνο στο ενεστ. θ., στο γ' πρόσ.) : για κτ. το οποίο έχει σχέση με κπ. ή με κτ., που ενδιαφέρει κπ. ή κτ., που αναφέρεται σε κπ. ή σε κτ.: H υπόθεση αφορά τη δικαιοσύνη. Μελέτησα προσεκτικά ό,τι αφορά τη νομική πλευρά του ζητήματος. Εξετάστηκαν όλα τα θέματα που αφορούν την εθνική άμυνα. Tο υπονοούμενο δεν αφορούσε εσένα / εσάς. Kτ. αφορά εμένα / εσένα / αυτόν ή με / σε / τον αφορά, είναι δικός μου / σου / του λογαριασμός, υπόθεση: Δε με αφορούν οι πολιτικές του πεποιθήσεις. Δε σε αφορούν οι επιπτώσεις του προβλήματος. Ό,τι πω σας αφορά όλους. Ενδιαφέρεται μόνο για ό,τι την αφορά άμεσα. (έκφρ.) όσον αφορά…, σχετικά με: Όσον αφορά τώρα τον αδερφό σου… Όσον αφορά τα έξοδα, θα τα καλύψει η εταιρεία. Όσον αφορά το οικονομικό μέρος του ζητήματος… Όσον αφορά εμένα, δεν πρόκειται να έρθω. [λόγ. < αρχ. ἀφορῶ 'κοιτάζω προσεκτικά, κοιτάζω προς' σημδ. γαλλ. regarder (ça me regarde)]
Διαβάστε επίσης τα κείμενα
του Γιάννη Η. Χάρη
και του Κώστα Βαλεοντή
