You’re organizing a dinner party of writers and can invite three authors, dead or alive. Who’s coming?

[dharvatis]

Google shared document, μπαίνει ο καθένας με τη σειρά και γράφει τις ατάκες των δικών του συγγραφέων

 

[Themis†]

Σε ένδειξη διαμαρτυρίας που η Zbeebz μού έκλεψε τον Samuel Langhorne Clemens εγώ δεν καλώ κανέναν, γιατί ποιος θα κρατάει το ίσο απέναντι στον Έντγκαρ Άλαν Πόε όσο εγώ θα κάνω πηγαδάκι με την Κατερίνα Γώγου;

 

[daeman]

...

Και στο τέλος, αφού μαζευτούν όλοι (και όσοι ακόμα θα έρθουν) θα γράψουμε και το σκηνικό, ε;:drool: :laugh:

Η κατάληξη του πάρτι πάντως είναι γραφτή, γραμμένη, χαραγμένη ήδη, σε πέτρα, στον τοίχο, σε βινύλιο και στη Λεξιλογία:

Γιο, χο, χο, γιο, χο, χο, σ' ένα βαθύ μπουντρούμι
Γιο, χο, χο, γιο, χο, χο, μ' ένα μπουκάλι ρούμι

Στη μπάντα να περάσει η παρέα μας! Γιούχα - ι, γιούχα - για
Στη μπάντα να περάσει η παρέα μας! Γιούχα - ία - για!

Και ξημερώνοντας την άλλη μέρα
όταν το σύνθημα δώσω εγώ
σ’ ένα αερόπλοιο θα μπούμε όλοι
να συνεχίσουμε στον ουρανό!

 

[bernardina]

Google shared document, μπαίνει ο καθένας με τη σειρά και γράφει τις ατάκες των δικών του συγγραφέων

:clap::up:

 

[daeman]

Εγώ θα καλούσα τον Ντώκινς ο-πωσ-δήποτε, τον Dan Simmons γιατί θέλω να παρακολουθήσω τη συζήτηση με τον Ασίμοφ που θα φέρει ο δόκτορας, και είτε τον George Martin για να του τα ψάλω είτε τον Ντάγκλας Άνταμς αν η Παλάβρα φέρει τον Πράτσετ

Hands off my Danny, boy! 'Cause my heart belongs to Danny.
Ε, για να μην τα παραλέω, το παρανόμι μου τουλάχιστον.

 

[Zbeebz]

Σε ένδειξη διαμαρτυρίας που η Zbeebz μού έκλεψε τον Samuel Langhorne Clemens εγώ δεν καλώ κανέναν, γιατί ποιος θα κρατάει το ίσο απέναντι στον Έντγκαρ Άλαν Πόε όσο εγώ θα κάνω πηγαδάκι με την Κατερίνα Γώγου;

Πάντως να ξέρεις, είσαι ευπρόσδεκτος στο τραπέζι μας! :-D

 

[drsiebenmal]

Google shared document, μπαίνει ο καθένας με τη σειρά και γράφει τις ατάκες των δικών του συγγραφέων

Κι εδώ, μια χαρά είναι. Γράψτε τις και θα τις συγκεντρώσω όλες μαζί.

Οι δικοί μου, μου έστειλαν ήδη χαιρετίσματα:

Ο πρώτος λέει: L’homme n’est jamais ni parfait, ni content.
Ο δεύτερος μου θυμίζει ότι: Those people who think they know everything are a great annoyance to those of us who do.
Και ο τρίτος καταλήγει: Ignorance can’t be pardoned. Only cured.

 

[daeman]

...
Ο Νίκος θα καλέσει Τζορτζ Όργουελ, Τζακ Κέρουακ, Γουίλιαμ Γκίμπσον, ο Δαεμάνος θα καλέσει Φίλιπ Ντικ, Φρανκ Χέρμπερτ, Νόρμαν Σπίνραντ, το δαιμόνιό του θα καλέσει Αριστοφάνη, Μαρκ Τουέιν, Ντάγκλας Άνταμς. Τι θα πει «πολλοί είναι»; Να κόψετε απ' το δικό σας σόι, που κάλεσε η μάνα σου μέχρι και τους γιατρούς που της γράφουνε τα φάρμακα, τάχα μου συγγραφείς λέει.
Και μπόνους τον Πράτσετ, γιατί βλέπω ότι πολλοί τον συζητάνε αλλά απόξω απόξω και θα μείνει απέξω στο τέλος, απρόσκλητος, σαν την αγύριστη στάκα. Να του πούμε να φέρει και την Ούρσουλα (Λε Γκεν, όχι Άντρες· φτάνουν και περισσεύουν) για την Παλάβρα. Εντεκάδα.

Είμαστε πολλοί και αναποφάσιστοι και πλεονέκτες. Και μερικοί μερικοί illeists.
- Κάναν Λατίνο, παλικάρια; Κάναν ισπανό-, γαλλό- ή γερμανόφωνο; Κάναν κλασικό;
- Μπα, λέμε να μείνουμε σ' αυτούς που ξέρουμε μια στάλα και ν' αφήσουμε και κανέναν για τους άλλους.
- Μα πώς να πρωτοδιαλέξεις μονάχα τρεις από τόσους και τόσες που βάζει ο νους, τόσους και τόσες που έπλασαν αυτόν το νου. Και πού να περιλάβεις και τις βιβλιοθήκες και ν' αρχίσεις να διαβάζεις τις ράχες, να ταξιδεύεις...
Μέσα το κεφάλι τώρα, σκλάβε, σκάβε!

 

[bernardina]

Κι εδώ, μια χαρά είναι. Γράψτε τις και θα τις συγκεντρώσω όλες μαζί.

Εγώ σου έδωσα ήδη την εισαγωγή μου ;). Χρειαζόμαστε λίγο interaction και feedback για να προχωρήσουμε.

 

[azimuthios]

Ε, να καλέσουμε και τον Τζέιμς τον Τζόυς για να μονολογήσει μονοπωλήσει την κουβέντα. Θα έλεγα και τον Όμηρο για να του τα ψάλλει για τον Οδυσσέα, αλλά πού να πλένει τη χλαμύδα τώρα! Άσε που θα έπρεπε να το μετατρέψουμε σε τόγκα πάρτι μετά...

Επειδή κάθε πάρτι θέλει τη νευρωτική που θα τρώει τα πατατάκια αμήχανα σε μια γωνία, προτείνω τη Σύλβια Πλαθ.

Και, άντε, φέρτε και τον Αλεξανδρινό, τον Κωστάκη τον Καβάφη ντε, για να απαγγείλει μετά τα πρώτα απεριτίφ μέσα σε ένα οπάλιο, μισογκρίζο...


Θα φέρει κανείς τον Χανίφ Κιουρέισι και τον Ντέιβιντ Λοτζ να τα πουν λιγάκι με τον Ουάιλντ και τους άλλους; Ή μήπως θα έχει και αψέντι το πάρτι να φωνάξουμε τους Κόλεριτζ, Κητς και Μπλέικ;

 

[bernardina]

Επειδή κάθε πάρτι θέλει τη νευρωτική που θα τρώει τα πατατάκια αμήχανα σε μια γωνία, προτείνω τη Σύλβια Πλαθ.

Κάθε πάρτι που σέβεται τον εαυτό του χρειάζεται τουλάχιστον ένα wallflower -ειδικά αν θα ακολουθήσει και χορός. (Φαντάζεσαι να κουβαλήσει κανείς την Αναΐς Νιν και να μπει ο διάολος μέσα της και ν' αρχίσει να ακκίζεται προκλητικά μπροστά στη Σύλβια; )

θα έχει και αψέντι το πάρτι να φωνάξουμε τους Κολέριτζ, Κητς και Μπλέικ;

Ναι, ναι, ναι...:clap:

 

[azimuthios]

Φοβάμαι μην αυτοκτονήσει η Σύλβια αν ακκίζεται η άλλη... :woot:

Και στο τέλος του πάρτι θα δουν όλοι μαζί το Μεσάνυχτα στο Παρίσι...

 

[nickel]

Το καλοσκέφτηκα, αλλά τελικά ήταν πιο εύκολο απ’ όσο νόμιζα.
Πρώτο πρώτο, τον Σέξπιρ, γιατί δεν υπάρχει συγγραφέας που να ξέρουμε τόσο καλά τα γραφτά του και τόσο λίγο τον ίδιο. Θα μου έλυνε άπειρα ερωτήματα για τον ίδιο και για τη γλώσσα του.
Δεύτερο, τον Τζορτζ Μπέρναρντ Σο, για το πνεύμα του και για την πολιτική του. Δεν θα μας άφηνε να βαρεθούμε ούτε στιγμή. Ο Σο μού θυμίζει με πολλούς τρόπους έναν Έλληνα λόγιο που έκανα (ελάχιστη, δυστυχώς) παρέα στα εικοσικάτι μου, αλλά κάθε φορά που κουβεντιάζαμε έπρεπε να βάζω το μυαλό μου να καίει λάδια για να τον προλαβαίνω.
Απαραίτητη και η γυναικεία παρουσία. Δεν χρειάζεται να είναι Λάβλεϊς. Η Τζέιν Όστεν έχει το πνεύμα και το τσαγανό να κοιτάξει την εποχή μας και να μας κάνει, με τον τρόπο της, να φρίξουμε.

 

[Zazula]

...ξέρουμε τόσο καλά τα γραφτά του και τόσο λίγο τον ίδιο

Ο δευτερεύων λόγος για τον οποίο σκέφτηκα ένας απ' τους τρεις δικούς μου να είναι ο Αρκάς. :)

 

[bernardina]

Στην πρόσκληση θα μπορούσαμε να βάλουμε κι αυτή την εικόνα. Νομίζω πως κανείς τους δεν θα είχε αντίρρηση. :inno:

 

[daeman]

...
Ταίριαζε εκεί που πρωτομπήκε, αλλά κι εδώ πάει γάντι.
Άλλωστε - να δεις πώς το λέγαν οι Ρωμαίοι, πώς το λέγαν... ναι! - repetitio est... repetitio est pater... repetitio est mater... (sic, sic! sick!) repetitio est alma mater studiorum! Όχι, άκυρο. Άλτσι, σάτσι, πάψε να με τσιγκλάς μη σου πάρω και τη μάνα και τον πατέρα και όλο σου το σόι, ακούς;

Για να μην πούμε ονόματα αλλαντάλλων και ντροπιαστούμε, προετοιμαζόμαστε κατάλληλα, επαναλαμβάνοντας το κουίζ του Νίκελ
(Εεε... ρεπ... ρεπε-- πάλι θα τα λέμε; )
Παρακολουθήστε το βιντεάκι πρώτα με τον ήχο απενεργοποιημένο και κάντε τεστ να δείτε πόσους συγγραφείς θα αναγνωρίσετε από τα πορτρέτα τους. Ακούστε το μετά με τον ήχο ενεργοποιημένο για να πάρετε τις απαντήσεις. Αν είναι πολλοί οι συγγραφείς που δεν βρήκατε, παίξτε το και μια τρίτη φορά με τον ήχο κατεβασμένο.


La repetizione è tutta la famiglia degli autori, della Divina Commedia (epanalessi)

[video=youtube;vPzS91gGzLM]http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=vPzS91gGzLM#![/video]

Happy the man, and happy he alone
who in all honesty can call today his own
he who has life and strength enough to say
"Yesterday's dead and gone - I want to live today"

Ήρθαν, ήρθαν! Κοπιάστε, θρονιαστείτε, σαν στο σπίτι σας!
Μπέρνιιιι! Μαρ' Μπέρνιιιίιι! Τρατέρνω τζοι ρακή, θα φέρεις τσι μεζέδες;

 

[SBE]

Μα όλοι της αγγλικής λογοτεχνίας πια; Όλοι;
Εγώ θα καλούσα τον Καζαντζάκη και τον Αμβρόσιο Μπηρς για να λέει αποφθέγματα ο ένας και να τα σατιρίζει ο άλλος. Τρίτος δε χρειάζεται άμα έχεις τέτοια ψυχαγωγία, αλλά για να συμπληρωθεί το καρέ άντε να προσκαλούσα τη Ματθίλδη Σεράο, διότι δεν ξέρω απολύτως τίποτα γι'αυτήν πέρα από το ότι γεννήθηκε στην Πάτρα στο ίδιο σπίτι που γεννήθηκε ο Παλαμάς.

 

[daeman]

Every party worth its salt needs a strong punch of wit.

- There is only one thing in the world worse than being witty, and that is not being witty.
- One of Zaz's, your highness, one of Zaz's.
- It sodding was not! It was Shaw!


Κατέφθασαν οι πρώτοι, Zaz's Wilde, Nickel's Shaw & Whistler
Whistler? Whistler? Whistler, anybody? No? Right, toss him out, lads.

Whistler was well known for his biting wit, especially in exchanges with his friend and rival Oscar Wilde. Both were figures in the Café society of Paris, and they were often the "talk of the town". They frequently appeared as caricatures in Punch, to their mutual amusement. On one occasion, young Oscar Wilde attended one of Whistler's dinners, and hearing his host make some brilliant remark, apparently said, "I wish I'd said that", to which Whistler riposted, "You will, Oscar, you will!" In fact, Wilde did repeat in public many witticisms created by Whistler.

 

[bernardina]

Μα όλοι της αγγλικής λογοτεχνίας πια; Όλοι;

Η μαθήτρια SBE να ξαναδιαβάσει από την αρχή τα ονόματα των καλεσμένων και

1) να γράψει εκατό φορές δεν θα ξαναδιαβάσω απρόσεκτα και βιαστικά όσα γράφουν οι άλλοι
2) να απαριθμήσει τους μη-Άγγλους λογοτέχνες, αναφέροντας την εθνικότητά τους και
3) να ετοιμάσει άσκηση ποσοστού των Άγγλων συγγραφέων επί τοις εκατό του συνόλου των καλεσμένων.

 

[bernardina]

Μπέρνιιιι! Μαρ' Μπέρνιιιίιι! Τρατέρνω τζοι ρακή, θα φέρεις τσι μεζέδες;

Αμάν, αμάν, σα δύσκολα μου βάζεις Δαεμάνε
πού στην οργή να ξέρω 'γώ τι θέλουνε να φάνε;
Ο ένας είν' αλλεργικός, άλλος δεν τρώει κρέας,
ο τρίτος βλέπει αφ' υψηλού τα κόζια της παρέας
ο τέταρτος δε θέ' ρακή, πίνει μονάχα αψέντι
και γίνεται αψίκορος και κάνει τον λεβέντη
η πέμπτη είν' νευρωτικιά, τσιμπά σαν το σπουργίτι
κι ο έκτος ο χειρότερος φέρνει φαΐ απ' το σπίτι
Αν έρθει κι εκειός με τις μαντλέν, την κάτσαμε τη βάρκα,
θα πάρω κάποιον αγκαζέ να πά' να βγούμε τσάρκα.
αλί μου, τι θα κάνουμε, μπλέξαμε οι αθρώποι
μ' αυτούς που κουβαλήσαμ' απ' Αμερική κι Ευρώπη
θα τρώει ο εις τον άλλονε, στριμμένα γεροντάκια
και μόνο η S. σε μια γωνιά θα τρώει πατατάκια...