Costas
¥
Πρώτον, να διορθώσω το λάθος στο ποστ μου: "δεν προκρίνεται πάντα το αρσενικό", όχι "το ουσιαστικό". Δεύτερον, σωστά αυτά που γράφετε στο νήμα εκεί, αλλά ακόμα δεν έχουμε παραθέσει κάποιον κανόνα από Γραμματική:
Holton-Mackridge-Φιλιππάκη_Warburton, Γραμματική της ελληνικής γλώσσας, 1.9.1 (το κομμάτι αυτό είναι της Φιλιππάκη):
Όταν το υποκείμενο του ρήματος είμαι είναι στον πληθυντικό και αυτός ο πληθυντικός παρουσιάζει ένα σύνολο ανθρώπων που αποτελείται από μέλη και θηλυκού και/ή ουδέτερου και αρσενικού γένους, ή ακόμα και από μέλη θηλυκού και ουδέτερου γένους μόνο, το επιθετικό ή ουσιαστικό κατηγορούμενο είναι αρσενικού γένους:
Άντρες και γυναίκες πρέπει να είναι αγαπημένοι.
Οι γυναίκες και τα παιδιά να είναι έτοιμοι.
Αυτοί οι άντρες και τα παιδιά είναι όλοι φίλοι μας.
Όταν το υποκείμενο αντιπροσωπεύει ένα σύνολο άψυχων αντικειμένων διαφορετικού γένους, τότε το κατηγορούμενο βρίσκεται είτε στο ουδέτερο γένος είτε στο γένος της ονοματικής φράσης που βρίσκεται πλησιέστερα στο ρήμα:
Οι πόρτες και τα παράθυρα είναι βαμμένα μπλε.
Οι δρόμοι και οι πλατείες ήταν γεμάτα/γεμάτες κόσμο.
Στο ίδιο, Παράρτημα 3, Συμφωνία [περιληπτική παρουσίαση των σχετικών κανόνων]
Όταν ένα μόνο προσδιοριστικό στοιχείο συνοδεύει με προσδιοριστική λειτουργία δύο ή περισσότερα ουσιαστικά που δηλώνουν άψυχα αντικείμενα, εμφανίζεται συχνά στο γένος και στον αριθμό του ουσιαστικού που βρίσκεται πλησιέστερα σε αυτό:
ελληνική (θηλ. εν) μουσική (θηλ. εν) και τραγούδια (ουδ. πληθ.)
Κατά κανόνα, αποφεύγεται η χρήση ενός μόνο προσδιοριστικού στοιχείου για δύο ή περισσότερα ουσιαστικά σε διαφορετικά γένη που δηλώνουν έμψυχα όντα
Holton-Mackridge-Φιλιππάκη_Warburton, Γραμματική της ελληνικής γλώσσας, 1.9.1 (το κομμάτι αυτό είναι της Φιλιππάκη):
Όταν το υποκείμενο του ρήματος είμαι είναι στον πληθυντικό και αυτός ο πληθυντικός παρουσιάζει ένα σύνολο ανθρώπων που αποτελείται από μέλη και θηλυκού και/ή ουδέτερου και αρσενικού γένους, ή ακόμα και από μέλη θηλυκού και ουδέτερου γένους μόνο, το επιθετικό ή ουσιαστικό κατηγορούμενο είναι αρσενικού γένους:
Άντρες και γυναίκες πρέπει να είναι αγαπημένοι.
Οι γυναίκες και τα παιδιά να είναι έτοιμοι.
Αυτοί οι άντρες και τα παιδιά είναι όλοι φίλοι μας.
Όταν το υποκείμενο αντιπροσωπεύει ένα σύνολο άψυχων αντικειμένων διαφορετικού γένους, τότε το κατηγορούμενο βρίσκεται είτε στο ουδέτερο γένος είτε στο γένος της ονοματικής φράσης που βρίσκεται πλησιέστερα στο ρήμα:
Οι πόρτες και τα παράθυρα είναι βαμμένα μπλε.
Οι δρόμοι και οι πλατείες ήταν γεμάτα/γεμάτες κόσμο.
Στο ίδιο, Παράρτημα 3, Συμφωνία [περιληπτική παρουσίαση των σχετικών κανόνων]
Όταν ένα μόνο προσδιοριστικό στοιχείο συνοδεύει με προσδιοριστική λειτουργία δύο ή περισσότερα ουσιαστικά που δηλώνουν άψυχα αντικείμενα, εμφανίζεται συχνά στο γένος και στον αριθμό του ουσιαστικού που βρίσκεται πλησιέστερα σε αυτό:
ελληνική (θηλ. εν) μουσική (θηλ. εν) και τραγούδια (ουδ. πληθ.)
Κατά κανόνα, αποφεύγεται η χρήση ενός μόνο προσδιοριστικού στοιχείου για δύο ή περισσότερα ουσιαστικά σε διαφορετικά γένη που δηλώνουν έμψυχα όντα
