drazen
New member
Σύζυγοι και κόρες…
Πάνε κοντά δυόμισι χρόνια που στην δίνη της “κρίσης” μπλεχτήκαμε όλοι, πλην κάποιων Λακεδαιμονίων. Είναι βεβαιωμένο ότι ευμεγέθη τμήματα του πληθυσμού “την έκαναν” βαθμηδόν από το ταμείο. Για πολλά από αυτά έγινε και γίνεται λόγος. Υπάρχει, όμως, κάτι που εκκωφαντικά αποσιωπήθηκε. Εξηγούμαι αμέσως:
Πρόκειται για τις συζύγους και τις κόρες των τεθνεώτων δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίες, αν είναι ανύπαντρες και δεν έχουν μόνιμη εργασιακή σχέση με το δημόσιο, εισπράττουν το 70% της κύριας σύνταξης και του Επικο(υ)ρικού Ταμείου και ακέραιο το μέρισμα του Μετοχικού, φθάνοντας περίπου το 75% της αναλογούσας στον αποδημήσαντα σύνταξης, ανεξαρτήτως ηλικίας τους.
Βέβαια η αξιόπιστη πληροφόρησή μου φθάνει έως τις αρχές του 2010. Δεν νομίζω να άλλαξαν και πολλά, γιατί κάτι θα ερχόταν μέχρι τα αυτιά μου. Εσείς ακούσατε κάτι; Συνεχίζω, λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι τίποτε δεν άλλαξε. Αν απατώμαι, παρακαλώ, πληροφορήστε με.
Εκτός των αυτονόητων ερωτημάτων (“γιατί μόνο τα κορίτσια και όχι και τα αγόρια;”, “γιατί μόνον τα ορφανά των δημοσίων υπαλλήλων και όχι και τα του ιδιωτικού τομέα;”) που ουδέποτε τέθηκαν, προκαλεί απορία η αβλεψία (;) εγχώριων και αλλοδαπών Προκρουστών να θεραπεύσουν μία εξόφθαλμη αδικία με ένα εγκάρσιο μέτρο. Δεν μπορεί να είναι αποδεκτή η καρατόμηση μισθών και συντάξεων, η αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, η άρνηση φαρμακευτικής περίθαλψης κ.τ.λ., για να μπορούν να συνταξιοδοτούνται από τα τριάντα τους ή και νωρίτερα ανήμπορες προς εργασίαν κορασίδες. Ας μην λησμονούνται και οι ουκ ευάριθμες καλλονές του πρώην ανατολικού μπλοκ που παντρεύτηκαν εσχατόγερους και τώρα τρώνε και πίνουν εις υγείαν των κορόιδων (και θα συνεχίσουν και οι κόρες τους;). Πόσες είναι όλες οι περιπτώσεις; Μπορούμε να έχουμε έναν κατάλογο, όπου θα εμφαίνονται η ηλικία έναρξης της συνταξιοδότησης, η σχέση με τον τεθνεώτα, το Υπουργείο προέλευσης και, κυρίως, η συνολική ετήσια επιβάρυνση του Προϋπολογισμού; Θα απαντήσω με ένα απόλυτο “όχι”. Το γιατί της βεβαιότητάς μου ας αναζητηθεί στην απλή λογική.
Πάνε κοντά δυόμισι χρόνια που στην δίνη της “κρίσης” μπλεχτήκαμε όλοι, πλην κάποιων Λακεδαιμονίων. Είναι βεβαιωμένο ότι ευμεγέθη τμήματα του πληθυσμού “την έκαναν” βαθμηδόν από το ταμείο. Για πολλά από αυτά έγινε και γίνεται λόγος. Υπάρχει, όμως, κάτι που εκκωφαντικά αποσιωπήθηκε. Εξηγούμαι αμέσως:
Πρόκειται για τις συζύγους και τις κόρες των τεθνεώτων δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίες, αν είναι ανύπαντρες και δεν έχουν μόνιμη εργασιακή σχέση με το δημόσιο, εισπράττουν το 70% της κύριας σύνταξης και του Επικο(υ)ρικού Ταμείου και ακέραιο το μέρισμα του Μετοχικού, φθάνοντας περίπου το 75% της αναλογούσας στον αποδημήσαντα σύνταξης, ανεξαρτήτως ηλικίας τους.
Βέβαια η αξιόπιστη πληροφόρησή μου φθάνει έως τις αρχές του 2010. Δεν νομίζω να άλλαξαν και πολλά, γιατί κάτι θα ερχόταν μέχρι τα αυτιά μου. Εσείς ακούσατε κάτι; Συνεχίζω, λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι τίποτε δεν άλλαξε. Αν απατώμαι, παρακαλώ, πληροφορήστε με.
Εκτός των αυτονόητων ερωτημάτων (“γιατί μόνο τα κορίτσια και όχι και τα αγόρια;”, “γιατί μόνον τα ορφανά των δημοσίων υπαλλήλων και όχι και τα του ιδιωτικού τομέα;”) που ουδέποτε τέθηκαν, προκαλεί απορία η αβλεψία (;) εγχώριων και αλλοδαπών Προκρουστών να θεραπεύσουν μία εξόφθαλμη αδικία με ένα εγκάρσιο μέτρο. Δεν μπορεί να είναι αποδεκτή η καρατόμηση μισθών και συντάξεων, η αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, η άρνηση φαρμακευτικής περίθαλψης κ.τ.λ., για να μπορούν να συνταξιοδοτούνται από τα τριάντα τους ή και νωρίτερα ανήμπορες προς εργασίαν κορασίδες. Ας μην λησμονούνται και οι ουκ ευάριθμες καλλονές του πρώην ανατολικού μπλοκ που παντρεύτηκαν εσχατόγερους και τώρα τρώνε και πίνουν εις υγείαν των κορόιδων (και θα συνεχίσουν και οι κόρες τους;). Πόσες είναι όλες οι περιπτώσεις; Μπορούμε να έχουμε έναν κατάλογο, όπου θα εμφαίνονται η ηλικία έναρξης της συνταξιοδότησης, η σχέση με τον τεθνεώτα, το Υπουργείο προέλευσης και, κυρίως, η συνολική ετήσια επιβάρυνση του Προϋπολογισμού; Θα απαντήσω με ένα απόλυτο “όχι”. Το γιατί της βεβαιότητάς μου ας αναζητηθεί στην απλή λογική.