έφαγε λάσπη > έφαγε χώμα

GeorgeA

Member
Γεια σας

Έφαγε λάσπη -- > δέχθηκε λασπολογίες
Αναζητώντας στο διαδίκτυο για τη χρήση της φράσης "έφαγα λάσπη" βρήκα πως στις περισσότερες περιπτώσεις χρησιμοποιείται σε σχέση με τη λασπολογία.
Ο Μητσοτάκης έφαγε λάσπη...
Ο Τσίπρας έφαγε λάσπη...
Η Ντόρα έφαγε λάσπη...
(... Λάσπη να δουν τα μάτια σου.):blink:

(Στον Μπαμπινιώτη, η λάσπη μ' αυτή την έννοια, ορίζεται ως "ανήθική κατηγορία, που συνήθως δεν ευσταθεί".)

Παρ' όλα αυτά έχω την εντύπωση πως αυτή η φράση χρησιμοποιείται επίσης και για να εκφράσει τη συντριπτική ήττα κάποιου ή τον εξευτελισμό κάποιου από τον αντίπαλό του.
Βρήκα ελάχιστα παραδείγματα, όπως
Ο Δάρλας έφαγε λάσπη σε μια φάση... (αθλητικά)
Παρ' όλο που είχε όλο το χρήμα κι ο άλλος δεν είχε μία, έφαγε λάσπη...

Δε βρήκα ορισμό σε λεξικό για τη δεύτερη έννοια που αναφέρω.

Γνωρίζει κανείς αν αυτή η έννοια όντως υπάρχει και αν είναι σωστή ή όχι;
 

daeman

Administrator
Staff member
...
Υπάρχει το «έφαγε χώμα» για την ήττα, σε αθλητικά και πολιτικά συχνά. Τώρα αν έριξαν και νεράκι για να γίνει η λάσπη, δεν ξέρω. Δεν με ξενίζει πάντως, με το κατάλληλο σερβίρισμα ή σε πλαίσιο που δεν μπερδεύεται με τη λασπολογία.
 

Zazula

Administrator
Staff member
Η δεύτερη σημασία δεν είναι κανονικά «έφαγε σκόνη»;

ΥΓ Α ναι, και το «έφαγε χώμα» που (πρόλαβε και) είπε ο daeman.
 

GeorgeA

Member
Γεια σου Daeman,
Ναι, έχω ακούσει το έφαγε χώμα. Απλά αναρωτιόμουν αν το "κοκτέιλ" είναι επίσης σωστό ή όχι.

Γεια σου Zazula,
Ναι, σωστά. Είναι κι αυτό παρόμοιο, το "έφαγε τη σκόνη μου". Αλλά το έφαγε λάσπη είναι σωστό;
 

nickel

Administrator
Staff member
Δεν υπάρχει «τρώω λάσπη». Αν υπάρχουν παραδείγματα χρήσης στο διαδίκτυο, οφείλονται σε κάποιο μπέρδεμα. Για την ταπείνωση έχουμε το «έφαγε χώμα», ενώ για τις λασπολογίες λέμε «δέχτηκε πολλή λάσπη». Ακόμα και τα «έφαγε πολλή λάσπη» που βλέπω οφείλονται σε μπέρδεμα: λέμε ότι «ρίχνουμε ή πετάμε λάσπη σε κάποιον», δεν τον βάζουμε να τη φάει.
 

UsualSuspect

New member
Η δεύτερη σημασία δεν είναι κανονικά «έφαγε σκόνη»;

ΥΓ Α ναι, και το «έφαγε χώμα» που (πρόλαβε και) είπε ο daeman.

Αυτό δεν είναι το αγγλικό "eat my dust";
 

Cadmian

New member
Υπάρχει πάντως η έκφραση κόβω λάσπη -> Φεύγω εσπευσμένα από κάποιο μέρος ή κάποια κατάσταση.
 

MelidonisM

New member
Το "τρώγω χώμα" (ηττώμαι, ταπεινώνομαι) πιθανόν να συμπροέκυψε κατά την μετάφραση του eat my dust.
Πάντως υπάρχει μια κρητική παροιμία "Μη φάει η μούρη σου χώμα!"
δλδ Κοίτα να ζήσεις, γιατί αν πεθάνεις, δεν υπάρχει γυρισμός.
Η φράση πρέπει να προήλθε είτε κυριολεκτικά "μη μας φάει το μαύρο χώμα" ή από το τελευταίο χώμα που ρίχνουν στον νεκρό.
 

nickel

Administrator
Staff member
Η φράση προήλθε από το ελληνικότατο «έφαγε χώμα η πλάτη του / η ράχη του». Δεν ξεκίνησε με τη μούρη.
 

MelidonisM

New member
Σωστά, το οποίο είναι κυριολεκτική φράση από την πάλη, όπου ο ηττημένος θεωρούνταν αυτός που άγγιζε η πλάτη του στο χώμα.

αν με ρίξει κάτω ο παπα-Γρηγόρης και φάει η ράχη μου χώμα, θα γυρίσουμε ειρηνικά, με χέρια αδειανά στη Σαρακήνα, αν εγώ ρίξω κάτω τον παπα-Γρηγόρη και φάει η ράχη του χώμα, θα κάνουμε κατοχή στα χτήματα (Ο Χριστός ξανασταυρώνεται)

Από slang, θα φας χώμα! = θα πεθάνεις!, όπου σε σχόλιο και εκεί κάποιος υποψιάζεται πίσω του, το bite the dust (die)

Από κρητικό ποίημα
Εσύ μνημείο μαρτυράς του φασισμού το ινάτι.
Μα ‘ρθεν ο χρόνος κι ο καιρός να φάει χώμα η πλάτη.
Το χώμα Σας να ‘ναι αλαφρύ και να ‘ναι συχωρεμένο.
 

Thanasis_P

New member
Την έκφραση "έφαγε τη σκόνη μου/του" την έχω συναντήσει και στην περίπτωση που κάποιος έτρεξε γρήγορα και άφησε πολύ πίσω του κάποιον άλλον.
 

daeman

Administrator
Staff member
Σε τέτοιες ακριβώς περιστάσεις αναφέρεται ο σγος Γουάιλντ Μπιλ Κέλσο στο 1941 που έβαλα παραπάνω, και κυριολεκτικά και μεταφορικά, κι ας λέει «Άντε γεια, κορόιδα».

Κι επειδή είναι παραστατική για πορεία ή αγώνες δρόμου στο χώμα, με τα πόδια, με άλογο, με αυτοκίνητο, μοτοσικλέτα ή όποιο άλλο μέσο, δεν με ξενίζει καθόλου η χρήση της στα ελληνικά, ακόμα κι αν συνέβαλε σ' αυτήν το αγγλικό eat my dust. Στο κάτω κάτω, στο χώμα τρέχανε και στην Ολυμπία και τη σκόνη που σήκωνε ο προπορευόμενος θυμούμαι να τρώω καβάλα στον γάιδαρο του παππού μου - γι' αυτό άλλωστε δεν φοράνε φουλάρι και οι καουμπόηδες;

Παρέμπ, πέρυσι τέτοια εποχή έκανα τον κριτή, μεταξύ άλλων καθηκόντων, στον ελληνικό αγώνα του παγκόσμιου πρωταθλήματος εντούρο (που βραβεύτηκε από τη FIM ως ο καλύτερος αγώνας της χρονιάς, όχι γιατί ήμουνα κριτής ;-), αλλά επειδή ήταν εξαιρετικά οργανωμένος παρά τον χαμηλό προϋπολογισμό - και μάλιστα σε εθελοντική βάση - και τα Μετέωρα είναι καταπληκτικό φόντο). Εκεί να δεις πόση σκόνη έφαγα και πόσο χώμα, κοκκινόχωμα. Τρίζανε τα δόντια μου, παρότι φορούσα μάσκα.
 
Top