Εγώ θα πω τον καημό μου που δεν πέρασε χτες η Ελβετία: σαν να ακούς εναλλακτική σκωτσέζικη ροκ σκηνή στα τέλη των έητις, κάτι σαν Goodbye Mr. Mackenzie, δύο τόνους πιο ποπ, αλλά με άστοχη εμφάνιση/ σκηνική παρουσία. Αλλά τι δουλειά είχαν στη Γιουροβίζιον; [κρίμα επίσης για τον αποκλεισμό των Ισραηλινών με το απόλυτο κιτς άσμα - και τον απολύτως κιτς ερμηνευτή]
Ελληνικό και κυπραίικο φαίνονται μια χαρά για τη δουλειά που πάνε να κάνουν (το ελληνικό με εντόνως βλαχομπαρόκ απόχρωση και όχι μόνο, αλλά αρέσουν αυτά στο "απαιτητικό" - για στήθος και μπούτι - κοινό του διαγωνισμού). Μια παρατήρηση μόνο για την κυπριακή συμμετοχή: είχα μείνει με την εντύπωση (αποκομισθείσα από την επανειλημμένη θέαση/ ακρόαση βίντεο μπαρμποτραγουδιών) ότι η Ήβη Αδάμου είναι μια δροσερή κι όμορφη κοπέλα. Αυτό το νεκρόφιλο μακιγιάζ και οι σακούλες σουπερμάρκετ κάτω από τα μάτια τι γύρευαν χτές;
Για το ρωσικό, η μόνη λέξη που του αξίζει είναι η εκπόρνευση. Θα μου αντιτάξετε ότι με τον τρόπο αυτό οι "καλλιτέχνιδες" θα εξασφαλίσουν τα φάρμακα τριών χρόνων. Μπορεί, αλλά αυτό ακριβώς δεν είναι η εκπόρνευση;
Κατά τα λοιπά: ωραίο το ισλανδικό στη λογική "αξιοπρεπές μπαλλαντερό τραγούδι που δέκα δευτερόλεπτα αφότου το άκουσες αδυνατείς να θυμηθείς τον ρυθμό". Και κρατώ από τη μολδαβική συμμετοχή το γεγονός ότι, όπως είχε ήδη διαρρεύσει, ο ερμηνευτής είναι τέλειος σωσίας του Έντουαρντ Νόρτον.
Κρίμα για τον Εγκελβέρτο που ήθελε να πάει να μπλέξει στα βαθιά γεράματα, διότι θα πάει άπατος (και μεταξύ μας, δεν βλέπω πώς μπορεί να διακριθεί ουσιαστικά κάποιο από τα τραγούδια των χωρών που πέρασαν απευθείας στον τελικό - των διοργανωτών περιλαμβανομένων, μια και φαίνεται να ζήλεψαν τη βίσσεια "δόξα", στο ελαφρώς αξιοπρεπέστερο).