Τα της κρίσης (ό,τι περνάει από την κρησάρα μας)

LostVerse

Member
H μεταγραφολογία πριν από εκλογές και όχι μόνο είναι εκ των ων ουκ άνευ, ο καθένας σταθμίζει τα συμφέροντά του και ανάλογα κοιτάει που θα έχει περισσότερες πιθανότητες να εκλεγεί ή έστω να (νομίζει ότι) επηρεάζει συνειδήσεις ή να (νομίζει ότι) έχει επιρροή ως ρυθμιστής καταστάσεων και βολευτής ημετέρων. Στην πορεία αυτής της διαδικασίας θα βρίζει αυτούς που πριν λίγο φωτογραφίζονταν μαζί και θα γλείφει αυτούς που χτες κατακεραύνωνε. Έτσι είναι η πολιτική, δεξιά κι αριστερά.

Χιλιοπαιγμένο έργο, αλλά πάντα θα βρίσκονται κάποιοι που θα ανακαλύπτουν την Αμερική.
 

nickel

Administrator
Staff member
Όλη η Ελλάδα και το ελληνικό ίντερνετ έχει μεταβληθεί σ' ένα απέραντο καφενείο. Γράψε κι εσύ ένα άρθρο "γνώμης", μπορείς.
Το μεροκάματό τους βγάζουν οι δημοσιογράφοι παρακολουθώντας την επικαιρότητα. Δεν μπορεί για κάθε σχόλιο πάνω στην επικαιρότητα να καταθέτουν το δικό τους προεκλογικό πρόγραμμα!

η Σώτη δεν είναι αυτή που είπε πέρσι πως το παρκάκι στα Εξάρχεια που έφτιαξαν οι κάτοικοι είναι μια αηδία;

Φανταστείτε, όταν είχαν μπει εδώ τα βιντεάκια για την Debtocracy ή η συνέντευξη του Καζάκη, να είχα πει «Α, ο Χατζηστεφάνου δεν είναι αυτός που έχει πει ότι δεν του αρέσουν τα σουβλάκια;», «Ο Καζάκης δεν είναι αυτός που το 2007 είχε γράψει στο Ποντίκι ότι…».

Και γενικότερα, ας μην επικρατήσει εδώ το «Four legs good, two legs bad». Εγώ θα συνεχίσω να βάζω άρθρα που μου άρεσαν σε κάποιο σημείο τους, έστω κι αν είναι του Μανδραβέλη, του Γεωργελέ ή του Μίχα. Ας κάνετε τον κόπο να σχολιάσετε το σημείο, όχι το τι θα έπρεπε να έχει γράψει ή το ποιος θα έπρεπε να έχει γίνει ο δημοσιογράφος σ’ αυτή τη ζωή. Ας κάνουμε τις πολιτικές μας συζητήσεις διαφορετικά από τον τρόπο που γίνονται αλλού.

Η Σώτη που λέγαμε έγραψε ότι εμείς οι αστοί θέλουμε να δούμε τη ΔΗΜΑΡ σαν κάτι διαφορετικό από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ... Εκεί είχαμε μείνει.
 

pontios

Well-known member
Ας κάνουμε τις πολιτικές μας συζητήσεις διαφορετικά από τον τρόπο που γίνονται αλλού.

Η Σώτη που λέγαμε έγραψε ότι εμείς οι αστοί θέλουμε να δούμε τη ΔΗΜΑΡ σαν κάτι διαφορετικό από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ... Εκεί είχαμε μείνει.

Ίσως είναι πολύ νωρίς για συμπεράσματα (όσον άφορα το νεοσύστατο αυτό κόμμα), και ως εκ τούτου η δημοσιογράφος μπορεί εύλογα να κατηγορηθεί ότι προτρέχει να προδικάσει, αλλά (από μία άλλη οπτική γωνία) εκφράζοντας την ανησυχία και τις υποψίες της είναι σαν μια προειδοποίηση στο κόμμα, και μια ελπίδα για κάτι το καλλίτερο.

Οι ενδείξεις δεν είναι ενθαρρυντικές προς το παρόν, εάν συλλογιστούμε το γεγονός ότι ένα σοβαρά καινούργιο κόμμα θα είχε σπεύσει να επιδείξει την ακεραιότητά του, έτσι ώστε να δικαιολογήσει την ύπαρξή του μέσω μιας χωριστά χαραγμένης και σαφώς διατυπωμένης πολιτικής.

Ένα καινούργιο προοδευτικό αριστερό κόμμα που μπορεί να ανταποκριθεί στις μελλοντικές προκλήσεις ενός συνεχώς μεταβαλλόμενου κόσμου - ωραία ιδέα.
 
Καλά, το να συγκρίνει τη ΔΗΜΑΡ με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι, κατά τη γνώμη μου, τελείως κουτό, γιατί ακριβώς ο λόγος που έφυγε ο Κουβέλης από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι δεν έβρισκε κοινή γραμμή με όλο το μωσαϊκό των συνιστωσών. Να τον συγκρίνει με τον Συνασπισμό, βεβαίως, αφού ουσιαστικά αποτελεί κομμάτι του.

Τώρα, το αρχικό της σχόλιο για την ανανεωτική αριστερά (ΚΚΕ εσωτερικού, από το οποίο προέρχονται κατά κύριο λόγο τα μέλη του ΣΥΝ και της ΔΗΜΑΡ) ότι αποτέλεσε μια "δειλή και βουβή αντίδραση στον σταλινισμό", επιτρέψτε μου να πω ότι είναι μια μεγάλη ανιστόρητη μπαρούφα. Αν ήταν δειλή και βουβή, ειδικά στα χρόνια της παρανομίας, η ανανεωτική αριστερά δεν θα τολμούσε να εκδηλωθεί και να συγκρουστεί με την επίσημη γραμμή της Μόσχας, η οποία σού έβαζε τη στάμπα του προδότη στο πιτς φιτίλι. Και για τα χρόνια εκείνα, προσωπική άποψη είναι αυτή, η ανανεωτική αριστερά ήταν ό,τι πιο προοδευτικό κινούταν στον χώρο (σκέψου τη στάση τους για την Πράγα, πχ.)

Τέλος, το να συγκρίνεις το ΚΚΕ με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΔΗΜΑΡ, για μένα πάλι είναι μπαρούφα. Καλώς ή κακώς, ρε παιδιά, το ΚΚΕ έχει διαχωρίσει τη θέση του, καλά κάνει, τι να κάνουμε. ΔΕΝ είναι δημοκρατικό κόμμα -δεν είναι καν κόμμα της αριστεράς κατά την Παπαρήγα- δεν θέλει την ΕΕ, στόχος του είναι η επανάσταση και η ανατροπή. Ωραία; Γιατί επιμένουμε να τα βάζουμε στο ίδιο τσουκάλι αφού δε θένε;

Θα συμφωνήσω στο παιδικό κόμπλεξ που διατηρεί η εκτός ΚΚΕ αριστερά: να μην την κακοχαρακτηρίσουν ως λιγότερο αριστερά. :p Και θα συμφωνήσω ότι, για μένα, χρειάζεται μεγαλύτερη καθαρότητα στις θέσεις της εκτός ΚΚΕ αριστεράς. Είπαμε, καλώς ή κακώς, το ΚΚΕ έχει τις θέσεις του, και είναι ξεκάθαρες. Η ευρωπαϊκή, προοδευτική, ανανεωτική αριστερά, ποιες θέσεις έχει για την κρίση πέρα από τη διαρκή καταγγελία; Πού είναι οι εφικτές, ρεαλιστικές προτάσεις;

Όλα τα παραπάνω με πολλή αγάπη για έναν χώρο με ιστορία, τον οποίο έχω γνωρίσει από κοντά, και τους ανθρώπους του οποίους αγαπώ και σέβομαι για τους αγώνες τους.

Και να κλείσω με το οφτοπικό: όταν ένα νέο (υπερήλικο) κόμμα σαν τη ΔΗΜΑΡ νοικιάζει 4 ορόφους για γραφεία χωρίς να έχει εξασφαλίσει πόρους, χωρίς επαρκή αριθμό μελών, και χωρίς ουσιαστικά να τα χρειάζεται, και πλέον χρωστά ένα σωρό νοίκια, θα έρθει να μου συγυρίσει τα δημοσιονομικά μου; Λέω εγώ τώρα...
 

nickel

Administrator
Staff member
Η κυβερνώσα Αριστερά = The governing Left

Ζητούμενο. Ρεαλιστικό;

 

pidyo

New member
Συμφωνώ απολύτως με τον Κούρτοβικ ότι δεν αρκεί ο σκέτος καταγγελτικός και αντιρρητικός λόγος, και ότι επείγει ένα συνεκτικό και ρεαλιστικό (συμβιβαστικό, ριζοσπαστικό, ό,τι να 'ναι, δεν με νοιάζει, αλλά συνεκτικό και ρεαλιστικό) σχέδιο. Διαφωνώ κάμποσο με τον Κούρτοβικ στη διαπίστωση ότι «[η] ανομολόγητη επιθυμία όλων αυτών φαίνεται να είναι η επιστροφή στο προηγούμενο καθεστώς κρατικοδίαιτης οικονομίας, αλόγιστης σπατάλης και συντεχνιακών προνομίων». Καταλαβαίνω βέβαια ότι μιλάει για τα κόμματα και όχι για τους πολίτες γενικώς, αλλά α) είναι πολύ εύκολο να διολισθήσει κανείς από την άποψη ότι η αντίδραση των πολιτικών στο μνημόνιο είναι υπεράσπιση του status quo ante στην άδικη, προσβλητική και συνήθως κακοπροαίρετη άποψη ότι η αντίδραση γενικώς στο μνημόνιο είναι υπεράσπιση του status quo ante, και πολλοί έχουν ήδη διαβεί αυτόν τον Ρουβίκωνα στον δημόσιο διάλογο, οπότε πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, και β) πιστεύω πως ακόμη και κάποιοι πολιτικοί σε περισσότερα του ενός κόμματα δεν θέλουν καμιά επιστροφή στο σάπιο παρελθόν, απλώς δεν γνωρίζουν πια πως να μετατρέψουν την αγωνία τους (έστω οι λίγοι καλοπροαίρετοι που αξιωματικά προσπαθώ να δέχομαι πως υπάρχουν) σε πολιτικό σχέδιο.

Το κύριο πρόβλημα της μεταπολιτευτικής ελληνικής πολιτικής τάξης είναι, νομίζω, ότι δεν έμαθε ποτέ πώς να κάνει πραγματική πολιτική. Πάρα πολύν καιρό τώρα, οι επαγγελματίες πολιτικοί ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με τη διαχείριση της εικόνας τους. Μαθαίνουν να διακόπτουν ο ένας τον άλλον στα πάνελ, να πετάνε εξυπνάδες, να ρίχνουν το φταίξιμο στους άλλους, να λένε ελκυστικά ψέματα, να γράφουν καλά στο γυαλί. Έχουν χάσει τη δεξιότητα να παράγουν πραγματικό πολιτικό λόγο και να μετουσιώνουν τον λόγο αυτόν σε πολιτική πράξη. Τώρα που χρειάζονται αυτά, δεν ξέρουν πώς να τα κάνουν.

Πενία τέχνας κατεργάζεται. Άμποτε και τας πολιτικάς τέχνας.
 

SBE

¥
Κι εγώ συμφωνώ ότι η αντίδραση της μιζέριας ήταν φαινόμενο που δεν το περίμενα και με ενοχλεί γιατί δείχνει ότι η περίοδος της ευημερίας δεν μας ωφέλησε, δεν καλλιεργηθήκαμε, δεν είχαμε κανένα κέρδος εκτός από το υλικό, και με την πρώτη δυσκολία αντιδράμε σαν κακομαθημένα παιδιά. Εντούτοις πιστεύω ότι ευθύνη έχουν και τα ΜΜΕ τα οποία εδώ και χρόνια προβάλλουν μόνο τα αρνητικά, ξεκινώντας από τα επεισόδια του 2008 (αν και η αρχή δεν έγινε τότε) και φτάνοντας στη σημερινή παραπληροφόρηση.
Όσο για τις λύσεις, το ζήτημα δεν είναι απλώς να μας προτείνουν τα κόμματα κάτι αλλά και να απαιτήσουμε ως ψηφοφόροι προτάσεις, και το δεύτερο δεν έχει γίνει γιατί ασχολούμαστε με το ποιος φταίει και με τις διαμαρτυρίες επιπέδου κραξίματος βουλευτή όταν τον πετυχαίνουμε σε μέρος που δεν βρίσκεται με τη βουλευτική του ιδιότητα.
 

nickel

Administrator
Staff member
Η Άννα Φιλίνη αποχώρησε από τη ΔΗΜΑΡ επειδή «κύρια επιδίωξη της ΔΗΜΑΡ, σύμφωνα με τις δηλώσεις της ηγεσίας της, έχει καταστεί η ανασυγκρότηση του χώρου της σοσιαλδημοκρατίας, στην οποία πλέον εντάσσεται με σαφή απομάκρυνση από τις αριστερές καταβολές της. Είναι φυσικό μέσα σε ένα τέτοιο κομματικό πλαίσιο να μην χωρούν οι οποιεσδήποτε αριστερές φωνές».
http://www.skai.gr/news/politics/article/200640/apohorise-i-anna-filini-apo-ti-dimar-/

Τα μαζεύω προσπαθώντας να συνθέσω ένα παζλ που δεν ξέρω τι θα βγάλει. :s
 

LostVerse

Member
Είναι η περίοδος όπου πραγματώνεται η αποκάλυψη του πραγματικού προσώπου των κατ' επάγγελμα σωτήρων. Θα βγουν πολλά ακόμα.
 

nickel

Administrator
Staff member
Ενδιαφέρον άρθρο του Κώστα Σημίτη και του Γιάννη Στουρνάρα στην Guardian. Ίσως να έχουν ενδιαφέρον και τα σχόλια, αλλά τα άφησα για άλλη ώρα.

Greece did not cause the euro crisis
Yes, my country was the spark, but it merely exposed the inherent flaws within the eurozone

http://www.guardian.co.uk/global/2012/apr/26/greece-europe-north-south-divide
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Ή, με άλλα λόγια, η αλαζονεία του Έλληνα να νομίζει ότι μπορεί με την περίφημη πολιτική του βούληση να απαιτεί, αυθημερόν και χωρίς αντίλογο, αλλαγές που επηρεάζουν άμεσα 500 εκατομμύρια ανθρώπους και έμμεσα όλη την Υφήλιο...
 

pontios

Well-known member
He's no shrinking violet, that's for sure, dr.

However it's good to get some alternative viewpoints, even from strongly opinionated and seemingly self important people.
 

bernardina

Moderator
Ή, με άλλα λόγια, η αλαζονεία του Έλληνα να νομίζει ότι μπορεί με την περίφημη πολιτική του βούληση να απαιτεί, αυθημερόν και χωρίς αντίλογο, αλλαγές που επηρεάζουν άμεσα 500 εκατομμύρια ανθρώπους και έμμεσα όλη την Υφήλιο...

:up: :up:
 
Η κυβερνώσα Αριστερά = The governing Left
Ζητούμενο. Ρεαλιστικό;

Καλά, nickel, πλλάκα με κάνεις; Τι ζητούμενο;
Από ηγεμονεύουσα, κυβερνώσα; Από δήμαρχος, κλητήρας δηλαδή;
Θα φτάναμε μέχρι εδώ αν δεν ήταν η «κουλτούρα της μεταπολίτευσης», στην οποία ως γνωστόν ηγεμόνευε η αριστερά;
Θα είχαμε το τελευταίο σοβιετικό κράτος στην Ευρώπη αν δεν γκρίνιαζε συνεχώς και δε διαδήλωνε η αριστερά; (όχι ότι οι διαδηλώσεις έχουν ποτέ κανένα αποτέλεσμα, δηλαδή -αλλά, όχι, αυτό το λέμε σε άλλη περίπτωση) :)
 

nickel

Administrator
Staff member
Οι αποκαλούμενες δυνάμεις της προόδου έχουν καταφέρει —με την πεποίθηση της κάθε συνιστώσας ότι μόνο αυτή κρατάει την αλήθεια και τις λύσεις στα χέρια της— να μην μπορούν να συνεργαστούν και να πείσουν, και έτσι να χάνουν το ένα μίνιμουμ μετά το άλλο στην αναζήτηση κάποιου μεσσιανικού μάξιμουμ. Θα έπρεπε και αυτές να ζητάνε συγγνώμη, αλλά το πολύ το φωτοστέφανο τις έχει τυφλώσει.
 
Top