Η πυγή των κακών και το πυγαίο χιούμορ

[nickel]

Πρώτα απ’ όλα, καλό μου ΛΝΕΓ, η πυγή δεν είναι ο πρωκτός, αλλά τα οπίσθια, ο πισινός (buttocks, bottom, backside, behind — και όχι anus). Χάνεται όλη η μαγεία των γλουτών με έναν σκέτο πρωκτό! Και η μαγεία των λέξεων με την «πυγή» που χρησιμοποιούμε μέχρι σήμερα: η καλλίπυγος, η σεισοπυγίς, η πυγολαμπίδα. Μέχρι τη νεότερη, τη στεατοπυγική.

Καλλίπυγος (callipygous, callipygian), από τον καιρό της Αφροδίτης μέχρι της Λιάνη: που, αν θυμάστε, «καλλίπυγο» τη φώναζε ο Ανδρέας και αυτή πίστευε ότι είναι «καλή πηγή».

Ευτυχώς, δεν τη φώναζε και σεισοπυγίδα (η σουσουράδα, που κουνάει την ουρά της, wagtail) γιατί ποιος ξέρει τι θα νόμιζε.

Πιο γνωστές οι πυγολαμπίδες (αν και μερικοί έχουν το δικό τους χαβά). Λαμπυρίδες επισήμως, κωλοφωτιές ανεπισήμως (fireflies, glowworms).

Από το στρατό θυμάμαι και το πυγαίο, το πίσω μέρος του πυροβόλου (breech).

Αυτά προς αποκατάσταση της ομορφιάς της πυγής.

 

[sarant]

Το callipyge το χρησιμοποιεί ο Μπρασένς σε καναδυο τραγούδια (στο ένα, τίτλος: Venus callipyge, στο άλλο όμως έχει και την αγοραία γαλλική λέξη αμέσως μετά). Το καλλίπυγος το χρησιμοποιούν πολλοι σαν συνώνυμο του καλλίγραμμη.

 

[Zazula]

Έξοχο — ιδίως για πυγ(ο)μάχους σαν και του λόγου μου!

Να προσθέσω ότι, αν ακούσετε ποτέ από ακραιφνή αρχαιοελληνομανή να λέει «πυγονιπτήρ», να ξέρετε ότι εννοεί το bidet. ;)

Το καλλίπυγος το χρησιμοποιούν πολλοι σαν συνώνυμο του καλλίγραμμη.

Τολμώ να πω πως υπάρχει εννοιολογική απόσταση μεταξύ των δύο λέξεων. :) Υπάρχουν πολλοί που χρησιμοποιούν το καλλίπυγος ακριβώς για να τονίσουν το θελτικό και σαγηνευτικό των περιγραφόμενων γλουτών (ποιότης που κατ' αυτούς περιλαμβάνει και την πληθωρικότητά τους σε συνδυασμό με τη λατρεία τού τουρλωτού τής υποθέσεως) — με αποκορύφωμα, φυσικά, τον ύμνο του SirMixaLot Baby Got Back (στίχους και βιντεάκι δεν παραθέτω για ευνόητους λόγους, αλλά θα τα βρείτε εύκολα).