Γλωσσάρι με παροιμίες και ιδιωματικές εκφράσεις στα ελληνικά.

[Palavra]

Καλησπέρα σε όλους!
Βρήκα αυτό τον πολύ ενδιαφέροντα σύνδεσμο και τον παραθέτω εδώ, να υπάρχει ως πηγή για πάσα χρήση και πάσα απορία (όχι τίποτα άλλο, αλλά μπορεί να θελήσουμε να συζητήσουμε και τίποτα σχετικό στο μέλλον, μη μας προλάβει καμιά κυβερνητική Ντολόρες Άμπριτζ :))
http://www.seliani.gr/parimoies.htmlhttp://www.seliani.gr/paroimiesbiki.htm

 

[kapa18]

...μη μας προλάβει καμιά κυβερνητική Ντολόρες Άμπριτζ :))
http://www.seliani.gr/paroimiesbiki.htm

Και για τους μη Ποτερομανείς: Dolores Umbridge

 

[Katerina_A]

Πολύ με άρεσε αυτό με τη Ντολόρες Άμπριτζ!
Και για όσους δεν γνωρίζουν, πληροφορίες γι' αυτήν τη συμπαθέστατη (sic) ύπαρξη που λατρεύει τα πάσης φύσεως γατάκια, εδώ.

Έδιτ: με πρόλαβε η Κάπα.

 

[nickel]

Ευχαριστούμε. Συλλογές παροιμιών υπάρχουν επίσης στις εξής διευθύνσεις:

http://el.wikiquote.org/wiki/Κατηγορία:Ελληνικές_παροιμίες
http://www.antroni.gr/content/view/88/93/
http://grundnig-vassilis.blogspot.com/2006/04/blog-post_21.html
http://www.stephanion.gr/paroimies.htm + http://www.stephanion.gr/paroimies_B.htm
http://www.perista.net/Parimies_A.htm
και αλλού.

Να προειδοποιήσω ωστόσο ότι υπάρχει και πολλή αντιγραφή, με την αναπόφευκτη αντιγραφή λαθών. Κάποια εκνευριστικά λάθη υπάρχουν και στις Λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις του Τάκη Νατσούλη, όπως το προχτεσινό «Βρέχει επί *δικαίων και αδίκων» ή το «Στον πατέρα μου χρωστώ το *ζειν, στο δάσκαλό μου το ευ *ζειν».

 

[Palavra]

Δηλαδή τι χρωστώ στον πατέρα μου; Δεν το ήξερα αυτό!

 

[kapa18]

Δηλαδή τι χρωστώ στον πατέρα μου; Δεν το ήξερα αυτό!

Ένα κάρο δίδακτρα για τα φροντιστήρια, για αρχή :)

 

[Palavra]

Άσε, άμα βάλεις και τα ταξίδια στα εξωτερικά... Τώρα που το θυμήθηκα, έχω και με τη Μιχαλού ένα υπόλοιπο

 

[Alexandra]

Δηλαδή τι χρωστώ στον πατέρα μου; Δεν το ήξερα αυτό!

Εγώ ήξερα ότι χρωστώ το ζην, αλλά ήρθε ο κύριος Νατσούλης και μου το ανέτρεψε.

 

[nickel]

Θα έρθει βέβαια ο sarant και θα μας πει ότι το πρόβλημα με το βιβλίο του Νατσούλη δεν είναι οι ορθογραφίες. Πώς το λέει, να δείτε:

Υπάρχει ένα βιβλίο, Λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις, που αν και στη συλλογή του υλικού αντιπροσωπεύει αρκετό μόχθο, στην προέλευση των φράσεων είναι γεμάτο ανεύθυνες τερατολογίες και αστήρικτες υποθέσεις του συγγραφέα που προσπαθεί ζορ ζορνά να συνδέσει κάθε φράση με κάποιο ιστορικό γεγονός. Φυσικά, τμήματά του έχουν αναδημοσιευτεί σε υποτιθέμενα έγκυρα έντυπα, ακόμα και σε μεγάλες καθημερινές εφημερίδες. Για τη φράση που λέω πιο πάνω, το «Μπάτε σκύλοι αλέστε», το εν λόγω βιβλίο κάνει λόγο για επεισόδιο επί φραγκοκρατίας, όπου ηρωικός τις μυλωνάς παρασέρνει στον μύλο του κακούς Φράγκους, λέγοντας την ως άνω φράση, και μετά τους βάζει φωτιά. Πράγματα παλαβά δηλαδή, συν τοις άλλοις διότι ο Λουκάτος που έχει μελετήσει τη φράση έχει δείξει ότι η αρχική της μορφή ήταν «χίλιοι μύριοι αλέστε και αλεστικά μη δώστε» και η παραλλαγή (που τελικά επικράτησε) με τους σκύλους είναι πολύ μεταγενέστερη. Άλλωστε και στα γαλλικά η έκφραση entrer comme dans un moulin, παναπεί «μπαίνεις όπως στο μύλο», είναι παροιμιώδης και λέγεται για ένα μέρος όπου μπαίνει κανείς χωρίς διατυπώσεις και εμπόδια — όπως ήταν και στον αληθινό μύλο, όπου οι χωριανοί μπορούσαν να μπουν και να αλέσουν το γέννημά τους χωρίς να είναι παρών ο μυλωνάς.

 

[Ambrose]

Πράγματα παλαβά δηλαδή,

Εντελώς όμως. Θαυμάζω το κουράγιο και τη φαντασία τους κι αναρωτιέμαι πώς γίνεται κι αυτές οι θεωρίες περιστρέφονται πάντα γύρω από την ένδοξη ιστορία των Ελλήνων (βλ. λήμμα ναρκισσισμός).

 

[Elsa]

Λαϊκά γλωσσάρια της Πελοποννήσου.

Τα βρήκα εδώ, με το παρακάτω σχόλιο:
Στις σελίδες αυτές επιχειρείται η καταγραφή απανθισμάτων της "ντοπιολαλιάς", δηλαδή των λέξεων που χρησιμοποιούνται στην καθομιλούμενη λαϊκή γλώσσα, στις περιοχές της υπαίθρου της Πελοποννήσου και της Αρκαδίας, μέσα από δύο γλωσσάρια.
Το πρώτο αφορά το περιεχόμενο της έκδοσης "Λεξικό της Ντοπιολαλιάς" του Kώστα Πανόπουλου. Το δεύτερο έχει ληφθεί από το βιβλίο του Ιωάννη Ασημακόπουλου "Αναζητώντας τις Ρίζες μας". Αν και με τυχόν παραλείψεις σε σχέση σε τοπικά συναντούμενες λέξεις, και τα δύο γλωσσάρια απηχούν τα στοιχεία της ντοπιολαλιάς που επέζησαν στην περιοχή τους τελευταίους αιώνες.
Από το δεύτερο βιβλίο, καταγράφονται επίσης και οι λαϊκές εκφράσεις και οι παροιμίες που συναντιούνται στην Αρκαδία.